به گزارش قدس آنلاین، این سریال اقتباسی آزاد از کتاب «اربعین طوبی» نوشته محسن امامیان پژوهشگر و مترجم است که قصه زندگی دختری به نام طوبی را در چند دوره تاریخی از اوایل دهه پنجاه تا نود روایت می‌کند و قصه عاشقانه‌ای را در دل این تاریخ به تصویر می‌کشد. در این مجموعه که داستان زنی از مبارزان انقلابی در دوران رژیم پهلوی است بازیگرانی چون شبنم قربانی، امین زندگانی، هومن برق نورد، فرهاد آییش، فریبا متخصص، رامین راستاد، مهدی سلوکی، سودابه بیضایی، پرویز فلاحی پور و رحیم نوروزی نقش آفرینی می کنند. طبق نظرسنجی مرکز تحقیقات صداوسیما در نیمه اول شهریور بعد از پخش ۲۹ قسمت از سریال، «طوبی» حدود ۳۲ درصد (۳۱/۵) مخاطب داشته و پرمخاطب ترین سریال تلویزیونی تابستان امسال شده است. درباره جزئیات ساخت این ملودرام خانوادگی که هر شب ساعت ۲۲:۱۵ از شبکه یک پخش می شود با سیدحامد حسینی، تهیه کننده مجموعه تلویزیونی «طوبی» گفت و گو کردیم که می خوانید.

سریال «طوبی» به قسمت های پایانی نزدیک می شود آیا خبری از فصل دوم هست؟

رایزنی هایی انجام شده ولی باید به جمع بندی از لحاظ قصه گویی و فضای کاری و به اطمینانی از نظر کشش دراماتیک در فصل دوم برسیم. اگر ظرفیت ادامه قصه وجود داشته باشد سراغ ساخت فصل دوم می رویم ولی اگر قرار باشد که زور کافی را برای جذب مخاطب نداشته باشد، کارمان در همین فصل تمام می شود.

گفته شده بود که اقتباس فیلمنامه سریال بخش کمی از کتاب بوده و قصه های زیادی در کتاب «اربعین طوبی» وجود دارد که می تواند دستمایه خوبی برای فصل دوم باشد؟

ظرفیت سری سازی وجود دارد ولی فصل دوم باید کشش لازم را داشته باشد. قصه های ناگفته زیادی در کتاب وجود دارد که قابل اقتباس است ولی باید دید که برای فصل دوم «طوبی» آن قصه ها به عنوان دنباله ماجرا روایت شوند یا سراغ قصه های دیگری در قالب اسپین آف برویم. اینها موضوعات مهمی هستند که برای ساخت فصل دوم باید بررسی شوند.

میزان مخاطب برای ساخت فصل دوم یک سریال، مسئله مهمی است استقبال از این سریال تاکنون چطور بوده است؟

ما به عنوان سازنده سریال نمی توانیم بگوییم که استقبال چطور بوده است و باید به نتایج مراکز نظرسنجی استناد کرد ولی بهرحال دو واکنش نسبت به این سریال وجود داشته که بخشی از نظرات مثبت بوده و در فضای مجازی بازدیدهای زیادی از آن شده، از سوی دیگر عده ای هم سریال را دوست نداشتند که سلیقه شان محترم است اما براساس تجربه ای که در سالهای کاری داشتم بازخوردها پیرامون «طوبی» نشان می دهد که یکی از سریالهای پرمخاطب چند ساله اخیر تلویزیون بوده است؛ از میزان بازدید بخش هایی از سریال در فضای مجازی گرفته تا نقدها و حرفهایی که درباره آن گفته می شود. البته بازخوردهایی هم داشتیم که مخاطبان زیادی با «طوبی» به تلویزیون برگشتند چون وقتی قلاب قصه گیر کند، مخاطب آن را تماشا می کند؛ البته برخی مخاطبان هم باگ هایی از سریال گرفتند و این مجموعه تاریخی، فارغ از باگ نبوده است.

امروز تلویزیون با مسئله جدی ریزش مخاطب روبروست و سریالهای قصه گو می توانند جذب مخاطب کنند، «طوبی» سریالی قصه گوست اما از نظر زمانی، پس از «سرزمین مادری» پخش شد که توقعات مخاطبان را درباره سریالهای تاریخی بالا برد، آیا این همزمانی باعث نشد که «طوبی» مورد مقایسه قرار بگیرد؟

مخاطبان تلویزیون در سالهای اخیر گزینه های کمی برای تماشای سریالهای قصه گو و خانوادگی در تلویزیون داشتند برای همین از یک سریال با تم خانوادگی، زمینه های نوستالژیک و قصه هایی جذاب استقبال می شود. «سرزمین» مادری که محصول ده سال پیش است، قبل از سریال ما پخش شد و اتفاقا اگر پخش این سریال در شرایط بهتر و کنداکتور مناسبت تری بود، مخاطبان بیشتری را جذب می کرد ولی این دو سریال قابل مقایسه با هم نیستند. «سرزمین مادری» یک سریال الف ویژه است که با شرایط مالی متفاوتی ساخته شده در حالیکه «طوبی» سریال الف است. متاسفانه خبرهایی منتشر می شود که بودجه سریال فلان قدر بوده است در حالیکه صحت ندارد. این سریال را یکی از گروه های تاریخی سیمافیلم ساخته و اقتضائات مالی سریالهای الف را دارد؛ از نظر اقتصادی هم شبیه دیگر سریالهای تلویزیون است و برآورد مالی عجیبی ندارد. ضمن اینکه ده سال پیش (زمان ساخت سرزمین مادری) سریال سازی برای تلویزیون راحت  تر بود.

درباره انتخاب عوامل چه عوامل پشت دوربین و چه جلوی دوربین هم بگویید مثلا علیرضا زرین دست که یکی از فیلمبرداران نامدار سینما است، مدیریت فیلمبرداری سریال را برعهده دارد. آیا سابقه سینمایی شما که تهیه کنندگی فیلم هایی همچون «ملکه»، «سرو زیر آب»، «مشت آخر» و «سینمامتروپل» را بر عهده داشتید در این همکاری موثر بود؟

بهرحال این سابقه باعث شده که انتخاب عوامل پشت دوربین این سریال، بار سینمایی بیشتری داشته باشد. حدود 20 نفر از عوامل پشت دوربین سریال صاحب سیمرغ جشنواره فیلم فجر هستند. آقای زرین دست را که پیشینه سینمایی درخشانی دارد پشت صحنه سریال آوردیم و زمانی طولانی را با همکاری کردند که تا الان سابقه نداشته ایشان یک سریال تلویزیونی کار کنند بجز «در چشم باد» که آنجا هم چند قسمت از سریال را فیلمبرداری کردند. عوامل دیگر هم پشت صحنه بسیار زحمت کشیدند. آقای سعید سلطانی نیز به عنوان کارگردان سریال، قصه گوی بسیار خوبی هستند. درباره بازیگران جلوی دوربین همچون شبنم قربانی، فرهاد آئیش، امین زندگانی، پرویز فلاحی پور، سودابه بیضایی، فریبا متخصص و ... با دقت انتخاب شدند تا چیدمان درستی برای نقش آفرینی شخصیت های قصه اتفاق بیفتد. ضمن اینکه تعداد قابل توجهی بازیگر جدید هم به تلویزیون معرفی کردیم اما نکته مهمی که درباره سریال وجود دارد یکی از تهدیدات ساخت سریال های تلویزیونی محدودیت های کنداکتور پخش است و برای اینکه کار را به زمان مقرر پخش برسانیم باید جاهایی اغماض می کردیم. به اعتقاد من اگر این سریال، سه تا چهار ماه فرصت بیشتری برای تولید داشت حتما با 40 درصد ارتقای کیفی بهتر تولید می شد چون نیاز به دقت هایی داشت که به خاطر محدودیت زمانی مجبور به چشم پوشی از آنها شدیم. به نظرم «طوبی» از نظر حجم تولید و زمان پخش، رکورددار است و نتیجه کار هم طوری بوده که مخاطب را راضی نگه داشته در واقع این سریال، آنچه ماموریت تلویزیون بوده را پاسخ داده است.

از دشواری تولید سریال هم بگویید؟

«طوبی» یک کار تاریخی سنگین با تعدد لوکشین و بازیگران زیاد بود. اردیبهشت ماه پارسال یک طرح 29 صفحه ای روی میز دفترم بود و مردادماه امسال روی آنتن رفتیم. حتما اگر زمان بیشتری برای مراحل پیش تولید، تولید و پس تولید داشتیم حتما کار بهتری ساخته می شد ولی این سریال با این حجم از کار و زمان محدود تولید، یک مجموعه باکیفیت و تماشایی است که اتفاق درستی را در تلویزیون رقم زده است. بعید می دانم که مراحل تولید یک کار تاریخی در این سطح زیر یکسال زمان ببرد درحالیکه اگر زمان بیشتری برای تولید داشتیم حتما کار بهتری ساخته می شد. همین که برای یک سریال تلویزیونی، بهترین عوامل پشت دوربین چیده می شوند یعنی برای مخاطبان، احترام قائل هستیم. ساخت «طوبی» کار بسیار سنگین و پرفشاری بود و تلاش ما این بود که یک سریال قصه گوی تماشایی بسازیم تا مخاطب بیشتری را جذب تلویزیون کند، این سریال مخاطبان ایرانی بسیاری از خارج از کشور دارد و  بازدید و بازخورد این سریال در یوتوب از سوی هموطنان خارج از کشور برای ما بسیار هیجان انگیز بود؛ بیشتر نظرات هم پیرامون فضای نوستالژیک سریال و قصه گویی آن بود. ضمن اینکه از اواسط سریال، حجم مخاطبان زیاد شد که نشان می دهد اگر ویژگی هایی همچون نوستالژی، درام خانوادگی و قصه گویی کنار هم قرار بگیرند، محصول تولیدی می تواند نظر مخاطبان را جلب کند.

 از آنجا که بخشی از ماجرا مربوط به عراق است، برنامه ای برای پخش سریال در این کشور هم دارید؟

در زمان تولید، با چند پلتفرم عراقی رایزنی داشتم ولی از آنجا که مالکیت سریال از آن تلویزیون است آنها باید برای چنین اقداماتی، پیشقدم شوند ولی این پتانسیل وجود دارد که سریال برای مخاطبان عراقی پخش شود چون قصه شخصیت ها بین دو کشور اتفاق می افتد. بهرحال اگر کیفیت تولیداتمان را باید بالا ببریم می توانیم دامنه مخاطبانمان را در بازار جهانی گسترش دهیم.