سردار سعید منتظرالمهدی در ادامه یادداشت خود با تأکید بر اینکه کودکان برای فرابالیدن و رشدِ مطلوب، نیازمند امنیت و آرامش اند، آورده است: همه ما باید تمام توش و توان خود را بکار بندیم تا چنین نیاز مهمی را برآورده سازیم.

در ادامه یادداشت ۴ نکته مهم از سوی سخنگوی فراجا مورد مداقه و بررسی قرار گرفته که می‌خوانید:
نخست اینکه: برخلاف گذشته، این اندیشه که «کودکان مینیاتور بزرگسالان خود هستند» به کل، منسوخ گشته است و همه ما به واسطه انبوه پژوهش‌های صورت گرفته پیرامون کودکان باورمان شده کودکان از حیث ذهنی، عاطفی، اخلاقی، زیستی واجد ویژگی‌هایی و نیازهایی هستند که به کل متفاوت و متمایز از بزرگسالان است و لاجرم تنها با توجه کردن به این تفاوت‌هاست که می‌توان به تربیت نسلی شاداب، تاب‌آور و موفق امیدوار بود.
 دوم اینکه: یکی از اساسی ترین نیازهای کودکان «نیاز به امنیت روانی» است؛ چرا که تنها با برآوردن چنین نیازی است که امکان "رشد بهنجار" و هیجانی فراهم می شود. شواهد پرشمار نیز نشان از آن دارد که بزرگ شدن در محیطی که فاقد امنیت است نه تنها «بلوغ هیجانی» کودک و نوجوان را دستخوش آسیب جدی می سازد بلکه حتی امکان بهره‌گیری از توانمندی‌های شناختی و هوشی را نیز از او می‌ستاند؛ کم نیستند کودکان و نوجوانانی که به سبب نداشتن امنیت روانیِ مطلوب، از ادامه موفقیت‌آمیز تحصیل و مهارت‌آموزی و اجتماعی شدن بازمانده‌اند.
سومین مبحث و نکته مهم که بایستی مورد توجه قرار گیرد: همان شکل‌گیری احساس امنیت روانی در کودکان است که محصول عملکرد مطلوب خانواده، مدرسه و جامعه می‌باشد؛ هر یک از این سه با انجام تمهیداتی می‌توانند روانِ کودک را سرشار از حسِ دلپذیر امنیت و آرامش سازند.خانواده با «مهرورزیِ بی قید و شرط» و «ایجاد دلبستگیِ امن» می‌توانند نقشِ امنیت‌آفرینیِ خود را بگونه‌ای رضایت بخش ایفا نمایند.

آنان برای این منظور باید با «گفت و گوی چاره ساز» تنش‌های احتمالی خود را از میان برانند و با «بلوغ هیجانی» موجب « رشد عاطفیِ» فرزند خود شوند.
مدرسه‌ امنیت آفرین نیز مدرسه‌ای است که در آن سه گانه تخریب‌گرِ امنیتِ روانی دانش‌آموزان(یعنی طرد، تنبیه و تحقیر) به کناری نهاده شده باشند و در پروسه تربیت از سه گانه امنیت آفرین(یعنی تشویق و تحبیب و تکریم) استفاده شود.
سرانجام، جامعه مطلوب جامعه‌ای است که برای افزایشِ امنیت روانی کودکان از هیچ تلاشی فروگذار نکند؛ چنین جامعه‌ای می‌کوشد تا نرخ جرم و جنایت را فرو بکاهد، احتمال وقوعِ رخ دادهای آسیب زا (تروماتیک) برای کودکان را از میان بردارد، از کودکان نیازمندحمایت و مراقبت کند و محیطی دلپذیر و مفرح برای کودکان فراهم سازد.

در انتها و چهارمین نکته تأکید کنم، ما در فرماندهیِ انتظامی، امنیت روانی کودکان را در شمارِ یکی از مهمترین مأموریت‌های خویش قرار داده‌ایم. برای این منظور در برخورد با افرادی که در معابر و اماکن و … بخواهند امنیت کودکان را خدشه دار کنند، شوخی نداشته و اغماض نخواهیم کرد.
مراکز مشاوره و مددکاریِ کلانتری‌ها از آمادگی لازم برای ارائه انواع خدمات روان شناختی به کودکان و خانواده‌های آنان برخوردارند و در یک سال و نیم گذشته به جمعیتی بالغ بر ۸ هزار نفر از کودکان و نوجوانان خدمات خاص ارائه داده‌اند. همچنین، برای ارتقای امنیت مدارس و مراکز آموزشی تمهیداتی اندیشیده‌ایم که کسی نتواند گزندی به دانش‌آموزان و دانشجویان عزیزمان وارد کنند.