کمبود گاز در فصول پیک می تواند منجر به چالش های عملیاتی فلج کننده شود. با سرمایه گذاری صنایع در ذخیره سازی گاز، بخش صنعتی کشور به طور قابل توجهی خطرات مرتبط با کمبود عرضه را کاهش می دهند. وجود تأسیسات ذخیره سازی گاز به عنوان یک شبکه ایمنی عمل می کند و دسترسی به منابع لازم برای ادامه عملیات را فراهم می کند.

ذخایر گاز طبیعی ایران یکی از بزرگترین ذخایر در جهان است و در ماه‌های گرم‌تر، این مازاد را به دنبال دارد که تا حد زیادی استفاده نشده باقی می‌ماند. به جای صادرات این مازاد یا استفاده نشدن از آن، یک تغییر استراتژیک به سمت استفاده از این مازاد برای اهداف صنعتی داخلی می تواند از نظر اقتصادی تأثیرگذار باشد.پ

صنایع می توانند گاز مازاد را به اشکال مختلف ذخیره کنند، از جمله گاز طبیعی فشرده (CNG)، گاز نفت مایع (LPG)، گاز طبیعی مایع (LNG) و استفاده مستقیم از گاز طبیعی. هر فرمت ذخیره سازی مزایای منحصر به فردی دارد و می تواند نیازهای مختلف صنعتی را برآورده کند.

گاز طبیعی فشرده CNG را می توان به راحتی ذخیره و حمل کرد و برای صنایعی که ممکن است زیرساخت خط لوله ناکافی داشته باشند، انعطاف پذیری ایجاد می کند. همچنین گاز مایع LPG به عنوان یک جایگزین انرژی موثر برای گرمایش و به عنوان ماده اولیه در فرآیندهای شیمیایی، به ویژه برای صنایعی که به گاز با دمای بالا نیاز دارند، عمل می کند.

مشوق های سرمایه گذاری استراتژیک

دولت ایران با درک چالش‌های ناشی از تقاضای فصلی گاز و مازاد گاز در ماه‌های گرم‌تر، مشوق‌های مالی قوی برای صنایع برای ایجاد تأسیسات ذخیره‌سازی گاز فراهم کرده است. همانطور که قبلا ذکر شد، این مشوق ها از تعرفه های تخفیف گرفته تا کمک های مالیاتی برای پشتیبانی از سرمایه‌گذاری در ایجاد مخازن ذخیره‌سازی را شامل می شود. این رویکرد پیشگیرانه با اهداف کشور برای به حداکثر رساندن استفاده از منابع و در عین حال حمایت از رشد صنعتی همسو است.

ثبات قیمت و مزیت رقابتی صنایع ایرانی

ذخیره سازی گاز یک مزیت جدی برای صنایع جهت عبور از ناترازی گازی زمستانی است و با ذخیره سازی گاز در زمانی که قیمت ها پایین است، صنایع می توانند هزینه مواد اولیه و انرژی خود را بدون نگرانی از توقف تولید تضمین کنند و جایگاه رقابتی خود را در بازار افزایش دهند. این ثبات قیمت برای صنایعی که به شدت به نهاده‌های انرژی وابسته هستند، حیاتی است، زیرا نوسانات می‌توانند به طور قابل‌توجهی بر حاشیه سود تأثیر بگذارند. با ایجاد زیرساخت‌های ذخیره‌سازی گاز، صنایع می‌توانند برنامه‌های تولید بدون وقفه را حتی در دوره‌های اوج تقاضا برای گاز تضمین کنند. این قابلیت پیش‌بینی نه تنها خروجی عملیاتی را تثبیت می‌کند، بلکه به تولیدکنندگان اجازه می‌دهد تا بدون ترس از اختلال در تولید، مهلت‌های تحویل را رعایت کنند.

ایجاد به موقع واحدهای ذخیره سازی گاز نه تنها در برابر تهدیدات فوری ناشی از کمبود زمستان محافظت می کند، بلکه صنایع را برای رشد آینده نیز قرار می دهد. با دسترسی مطمئن به انرژی، صنایع می‌توانند فرصت‌های متنوع‌سازی را کشف کنند، در توسعه محصول نوآوری کنند و بازار خود را به راحتی گسترش دهند.

مسئولیت پذیری مشترک برای موفقیت

رابطه بین دولت و صنایع همزیستی است. با همکاری مشترک برای ایجاد زیرساخت های ذخیره سازی گاز، هر دو طرف می توانند به منافع متقابل دست یابند. دولت ثبات انرژی و بهره وری استفاده را تضمین می کند، در حالی که صنایع از امنیت عملیاتی، صرفه جویی در هزینه و سودآوری بهتر به عنوان موفقیت خود در ایجاد ذخیره‌سازی گاز برخوردار هستند.

در پایان مسئله ذخیره سازی گاز به عنوان یک استراتژی ضروری برای رسیدگی به عدم تعادل فصلی در مصرف گاز، به ویژه بر بخش صنعت ظاهر می شود. از آنجایی که صنایع با تقاضای نوسانی دست و پنجه نرم می کنند، ایجاد تأسیسات ذخیره سازی گاز نه تنها به یک گزینه بلکه یک ضرورت تبدیل می شود.