دکتر علیرضا شیخی، روز ۱۸ مهرماه، در همایش «هم‌اندیشی ملی بازخوانی مفهومی مکتب هنر رضوی» به بیان چگونگی شکل‌گیری مکاتب هنری و مفهوم هنر رضوی پرداخت و تأکید کرد: مکاتب هنری تاریخی همچون مکتب هرات، قزوین، اصفهان و مشهد، در زمان خودساخته نشدند، بلکه بعدها محققان به تحقیق و شناخت آن‌ها پرداخته‌اند.

شیخی افزود: باید در مورد وجود هنر رضوی و شناخت آن از جنبه هستی‌شناسانه و معرفت‌شناسانه تأمل کنیم. 

وی بیان کرد: هنرهای دوره‌های مختلفی مانند سلجوقی، خوارزمشاهی و....دارای ویژگی‌های خاص خود هستند و نباید به‌راحتی از کنار آنها بگذریم.

رییس دانشکده هنرهای کاربردی دانشگاه هنر ایران ضمن اشاره به اهمیت شناخت و تعریف نمودهای بیرونی هنر رضوی، افزود: کنار گذاشتن زینت و آرایه‌های معماری، به سادگی امکان‌پذیر نیست و نیاز به نگاه دقیق‌تری دارد. 

این استاد دانشگاه ادامه داد: بحث هنر اسلامی، دست‌کم در اصطلاح رایج، بیشتر توسط محققان خارجی برای سرزمین‌های مسلمان به کار برده شده و لازم است نگاه نقادانه‌تری داشته باشیم.

 شیخی با اشاره به روح حاکم بر هنر رضوی و ویژگی‌های آن، خاطرنشان کرد: ضرورتی برای ایجاد مکتب جدیدی نداریم، بلکه باید به تبیین و تفسیر آنچه موجود است بپردازیم.