عصای سفید به عنوان نماد جهانی نابینایان و کم‌بینایان، نمایانگر استقلال و توانمندی افرادی است که با چالش‌های بینایی مواجه هستند. این عصا نه تنها وسیله‌ای برای حرکت و شناسایی موانع در محیط است، بلکه نمادی از حق دسترسی به اطلاعات و فرصت‌های برابر برای همه افراد می‌باشد.در این روز، برنامه‌ها و فعالیت‌های متنوعی در سطح جهانی برگزار می‌شود، از جمله کارگاه‌های آموزشی، نمایشگاه‌ها و کمپین‌های آگاهی‌بخشی و هدف اصلی این رویداد، تشویق جامعه به پذیرش و حمایت از افراد با نیازهای ویژه و فراهم کردن بسترهایی برای مشارکت آنها در تمامی جنبه‌های زندگی اجتماعی است.
رو جهانی عصای سفید که هر ساله در تاریخ ۱۵ اکتبر برگزار می‌شود، فرصتی است برای افزایش آگاهی عمومی درباره نیازها و حقوق افراد نابینا و کم‌بینا. این روز به ترویج احترام به حقوق انسانی و اجتماعی این افراد کمک می‌کند و تلاش‌های آنها برای دستیابی به زندگی مستقل و فعال را مورد توجه قرار می‌دهد.با گرامیداشت رو جهانی عصای سفید، ما به ترویج همدلی، درک و احترام به تفاوت‌ها پرداخته و به ساختن جامعه‌ای فراگیرتر و عادلانه‌تر کمک می‌کنیم.
روز جهانی عصای سفید که به عنوان "روز ایمنی عصای سفید" نیز شناخته می شود، اولین بار در سال ۱۹۶۴ میلادی توسط "لیندون بی. جانسون"، رئیس جمهوری وقت ایالات متحده در این کشور برگزار شد. چندین دهه بعد، در سال ۲۰۱۱ میلادی "باراک اوباما"، رئیس جمهوری وقت ایالات متحده این روز را به عنوان روز برابری آمریکایی های نابینا نامگذاری کرد و اکنون در سراسر جهان گرامی داشته می شود.
متخصصان درباره علت استفاده درصد کمی از نابینایان و کم‌بینایان از عصای سفید نیز می گویند: نبود ارتباط خوب میان عصای سفید و نابینایان و کم‌بینایان از نگرش اشتباه خانواده و جامعه آغاز می‌شود و درنتیجه نابینا و کم‌بینا وابسته به فرد بینا می‌شوند.
به گفته آن ها، کاهش استفاده از عصای سفید منجر به دید متفاوت خانواده نسبت به کودکان نابینا و کم‌بینا نیز می‌شود و این قبیل کودکان در آینده، نوجوانانی با اعتماد به نفس پایین خواهند شد که توانایی برقراری رابطه سودمند با جامعه را نخواهند داشت.
نابینا به چه کسی گفته می‌شود؟
نابینایی یا کوری وضعیتی است که بیمار در آن ادراک بینایی ندارد و علت آن عوامل فیزیولوژیکی یا عوامل عصبی است. سازمان بهداشت جهانی حدس می‌زند در حال حاضر ۳۵ میلیون نابینا در جهان زندگی می‌کند که ۹۰ درصد از آنها در کشورهای در حال توسعه و بیشتر در آسیا و آفریقا می‌باشد که بیشتر در مناطق محروم و روستایی زندگی می‌کنند. خطر نابینایی در بسیاری از این مناطق بیشتر از کشورهای صنعتی توسعه یافته اروپا و آمریکا می‌باشند.
در ۶ ژانویه ۲۰۱۳ محققین بریتانیایی موفق به معالجه موش‌های نابینا شدند. آنها این عمل را با تزریق سلول‌های حساس به نور انجام دادند. پیرو آزمایش‌های بیشتر، این پژوهش می‌تواند موجبات بهبود بیمارانی که از رنگدانه‌ای شدن شبکیه چشم رنج می‌برند را حاصل نماید.
هدف از روز جهانی عصای سفید چه بود؟
آگاهی‌رسانی
این روز فرصتی است برای اطلاع‌رسانی به جامعه درباره چالش‌ها و نیازهای افراد نابینا و کم‌بینا. هدف این است که مردم بیشتر با مشکلاتی که این افراد در زندگی روزمره با آن مواجه هستند، آشنا شوند.
ترویج حقوق انسانی
با برگزاری این رویداد، توجه به حقوق انسانی و اجتماعی افراد نابینا و کم‌بینا جلب می‌شود. این روز به ترویج احترام به حقوق آنان و تلاش برای فراهم کردن فرصت‌های برابر کمک می‌کند.
تشویق به استقلال
عصای سفید به عنوان نماد استقلال و توانمندی افراد نابینا شناخته می‌شود. این روز به تشویق جامعه برای حمایت از استقلال و توانمندی این افراد کمک می‌کند.
ایجاد حس همدلی
برگزاری این رویداد به ایجاد حس همدلی و درک متقابل میان افراد با توانایی‌های مختلف کمک می‌کند و به ترویج فرهنگ پذیرش تنوع در جامعه می‌انجامد.
توجه به دسترسی
این روز به بررسی مسائل مربوط به دسترسی به اطلاعات، خدمات و امکانات برای افراد نابینا و کم‌بینا می‌پردازد و تلاش می‌کند تا موانع موجود را شناسایی و برطرف کند.
تشویق به مشارکت اجتماعی
ترغیب جامعه به مشارکت در فعالیت‌ها و برنامه‌هایی که به بهبود کیفیت زندگی افراد نابینا کمک می‌کند.
حمایت از آموزش و توانمندسازی
تاکید بر اهمیت آموزش و توانمندسازی افراد نابینا برای دستیابی به استقلال و موفقیت در زندگی.
آگاهی از چالش‌ها
دعوت به درک بهتر چالش‌هایی که افراد نابینا با آن مواجه‌اند و تلاش برای کاهش موانع اجتماعی و فیزیکی.
راه ها و روش های حمایت از نابینایان
آموزش و توانمندسازی
برنامه‌های آموزشی ، فراهم کردن دسترسی به برنامه‌های آموزشی ویژه برای نابینایان، از جمله مهارت‌های زندگی، فناوری‌های کمکی و مهارت‌های شغلی.
آموزش معلمان
آموزش معلمان و مربیان درباره نیازهای خاص نابینایان و روش‌های تدریس مؤثر.
دسترسی به فناوری
توسعه نرم‌افزارها و ابزارهای کمکی حمایت از تولید و توسعه نرم‌افزارها و ابزارهایی که به نابینایان کمک می‌کند تا در زندگی روزمره خود مستقل‌تر عمل کنند.
ایجاد گروه های حمایت اجتماعی و روانی
تشکیل گروه‌ها و انجمن‌هایی برای تبادل تجربیات و حمایت از یکدیگر.
مشاوره روانی
ارائه خدمات مشاوره‌ای به نابینایان برای کمک به مدیریت چالش‌های روحی و اجتماعی.
دسترسی فیزیکی
بهبود زیرساخت‌ها، ایجاد مسیرها و امکانات مناسب در محیط‌های عمومی، مانند نصب علائم لمسی، نوارهای راهنما و سیستم‌های صوتی.
فرصت‌های شغلی
حمایت از اشتغال و ایجاد فرصت‌های شغلی مناسب برای نابینایان و تشویق کارفرمایان به استخدام آنها.
آموزش مهارت‌های شغلی
فراهم کردن دوره‌های آموزشی برای یادگیری مهارت‌های مورد نیاز در بازار کار.
افراد معروف نابینا
هلن کلر
هلن آدامز کِلِر نویسنده نابینا و ناشنوا و فعال سوسیالیست آمریکایی بود. هلن کلر از زمانی که در دانشگاه «رادکلیف» دانشجو بود، نگارش را آغاز کرد و این حرفه را ۵۰ سال ادامه داد. علاوه بر «زندگی من»، ۱۱ کتاب و مقالات بیشماری در زمینه نابینایی، ناشنوایی، مسائل اجتماعی و حقوق زنان به رشته تحریر درآورده است.
ری چارلز
ری چارلز رابینسون نوازنده مشهور آمریکایی پیانو و کیبورد الکتریک و خواننده سبک‌های جاز و ریتم اند بلوز بود. ری چارلز رابینسون پسر بیلی رابینسون، کارگر و آرتا ویلیامز بود.
او از پیشگامان موسیقی سول و پیانو بود که به شکل‌دهی به صدای ریتم اند بلوز پرداخت و به همه سبک‌ها صوتی سول‌وار بخشید از موزیک کانتری گرفته تا استانداردهای پاپ. فرانک سیناترا او را «تنها نابغه واقعی در حرفه ما» نامید.
انریکو داندولو
انریکو داندولو چهل و یکمین رئیس‌جمهور (دوجه) ونیز از سال ۱۱۹۵ تا زمان مرگش بود. او از برای نابینایی، پارسایی، زیرکی و زندگی درازش نامور است.
همچنین لشکرکشی‌اش به بیزانس در میانهٔ جنگ صلیبی چهارم سبب بدنامی او در جهان مسیحی گشته‌است. نیروی دریایی ایتالیا در سدهٔ نوزدهم یک نبردناو را به افتخار او نامگذاری کرده‌بود.
لوئی بریل
لوئی برَیْ مربی و معلم اهل فرانسه و مخترع یک سیستم خواندن و نوشتن برای استفاده نابینایان بود. سیستم او با نام خط بریل به‌طور گسترده‌ای در دنیا توسط نابینایان برای خواندن و نوشتن استفاده می‌شود.
طه حسین
«طه حسین»، ۱۴ نوامبر ۱۸۸۹ (۲۳ آبان ۱۲۶۸) در مصر متولد شد و بینایی‌اش را در سه سالگی در پی عفونت چشم از دست داد. پدرش او را به مکتب‌خانه فرستاد و علاوه بر آنکه با قرآن کریم آشنا شد، حافظ قرآن هم شد. حافظه کم‌نظیر طه حسین باعث شد در آزمون ورودی دانشگاه الازهر پذیرفته شود و در ۱۴ سالگی وارد الازهر شود. طه حسین که بر زبان فرانسه نیز تسلط کامل داشت، در ۲۵ سالگی از رساله دکترای خود با عنوان «جایگاه ابوالعلاء معری در ادبیات عرب» دفاع کرد. پس از آن برای تدریس علوم تاریخی شرق به فرانسه رفت و علاقه‌اش به تاریخ یونان و رم قدیم باعث شد زبان یونانی را نیز به خوبی فرا گیرد. او همزمان به روزنامه‌نگاری پرداخت و نوشته‌های او که داستان‌های خلاصه از ادبیات فرانسه بود، در روزنامه «السیاسه» مصر منتشر می‌شد.
طه حسین در سال ۱۹۱۹ به مصر بازگشت و تدریس در دانشگاه ملی مصر را آغاز کرد و کتاب اثرگذار «درباره شعر جاهلی» را در سال ۱۹۳۶ تالیف کرد و در این کتاب منکر ادبیات پیش از اسلام در شبه جزیره عربستان شد و مخالفت‌های فراوانی را برانگیخت. او چند سال بعد به وزارت فرهنگ مصر رسید و آموزش رایگان را در آن کشور بنیان نهاد. او علاوه بر مناصب و مشاغل فراوان خود از جمله ریاست دانشگاه اسکندریه، ریاست انجمن رجال ادب مصر، عضویت در فرهنگستان‌های ادبی کشورهای مختلف از جمله آلمان، ایران، عراق و ایتالیا، جوایز و نشان‌های مختلفی هم دریافت کرد؛ از جمله دکترای افتخاری دانشگاه مون‌پولیه و لیون، اکسفورد و مادرید و همچنین جایزه ملی مصر در سال ۱۹۵۹.
طه حسین ۶۱ عنوان کتاب تالیف، ترجمه و رمان نوشت که ۷ مورد از این کتاب‌ها به زبان فارسی هم چاپ شده است. کتاب خاطرات او با عنوان «الایام»، دست‌کم به ۱۲ زبان منتشر شد. با آنکه طه حسین نابینا بود، اما او را می‌توان یکی از سیاستمداران، روشنفکران و نویسندگان کم‌نظیر در تاریخ دانست.
ناهیدآذرنوش_خبرنگار تحریریه جوان قدس
نظر شما