رضوان حکیمزاده افزود: تجربه نشان داده است که برای اجرای درست فعالیتهای علمی و تربیتی باید نظرات معلمان، مدیران و اولیای دانشآموزان را شنیده و به کار گرفت تا از این طریق فاصله بین تصمیمسازی و اجرا کاهش یابد.
معاون وزیر آموزش و پرورش ادامه داد: بهبود شرایط تعلیم و تربیت فقط با افزایش تسلط معلمان نسبت به کتاب درسی و یا برقراری کارگاههای گوناگون نیست بلکه ایجاد یک محیط یادگیری مثبت در کلاس درس و نگاه فراگیر به افزایش کارایی مدرسه است.
حکیمزاده در خصوص فقر یادگیری در حوزه سواد پایه در دانشآموزان ابتدایی، گفت: اولویت نخست در سازمان ملی تعلیم و تربیت پوشش گسترده پیش دبستانی در مناطق کمتر توسعه یافته است تا از این طریق عدالت آموزشی در کشور گسترش یابد و کودکان ما به صورت یکسان در معرض فضاهای آموزشی و یادگیری قرار گیرند.
وی با اشاره به حمایت از حقوق کودکان اظهار کرد: هر جایی که با کودکان سر و کار دارند و برای آنان فعالیت میکنند باید از سازمان ملی تعلیم و تربیت مجوز لازم را داشته باشند چرا که هدف از ایجاد این سازمان در کشور به وجود آوردن نگاهی تخصصی در آموزش به کودکان است.
نظر شما