قدس؛ یک نظرسنجی که در تاریخ ۳۰ دسامبر ۲۰۲۴ (آخرین روز سال میلادی) توسط مؤسسه انجوس رید انجام شد، نشان داد حمایت از حزب لیبرال به ۱۶درصد کاهش یافته است که این پایین‌ترین میزان حمایت در تاریخ است. همچنین، یک نظرسنجی که توسط ایپسوس در سپتامبر ۲۰۲۴ انجام شد نشان داد تنها ۳۳درصد از کانادایی‌ها از عملکرد ترودو رضایت دارند، در حالی که ۶۷درصد از او ناراضی هستند. این آمار سبب شد بزرگ‌ترین شریک سیاسی ترودو یعنی رهبر هندی‌تبار حزب چپ‌گرای نو دموکراتیک (ان‌دی‌پی) در اقدامی غیرمنتظره با انتشار ویدئویی اعلام کند دیگر در ائتلاف با ترودو باقی نمی‌ماند. نکته جالب ماجرا آنجاست که کانادا با حجم عظیمی از مشکلات، یکی از مقاصد هموطنان ما برای مهاجرت است. مشکلاتی که ترودو در طول ۹سال گذشته نه‌تنها نتوانسته برطرف کند، بلکه عمق و وسعت آن‌ها بیشتر هم شده است. نگاهی به این مشکلات نشان می‌دهد اتفاقاً کانادا اصلاً مقصد مناسبی برای مهاجرت نیست. برخی از این مشکلات عبارت‌اند از:

اقتصاد و هزینه‌های زندگی

یکی از برجسته‌ترین دلایلی که کانادایی‌ها از رهبری ترودو ناراضی هستند، وضعیت اقتصادی، به‌ویژه افزایش هزینه‌های زندگی است. در دوران رهبری او، قیمت کالاهای اساسی مانند غذا، سوخت و مسکن به‌شدت افزایش یافته است. بسیاری از کانادایی‌ها احساس می‌کنند سیاست‌های اقتصادی دولت نتوانسته به‌درستی با مشکلات مالی آن‌ها مقابله کند و به‌طور گسترده‌ای باور دارند هزینه‌های زندگی از رشد دستمزدها پیشی گرفته است.

بحران مسکن: در دسترس بودن مسکن به یک مشکل جدی تبدیل شده است. با افزایش بی‌رویه قیمت‌های املاک در شهرهای بزرگ مانند تورنتو و ونکوور، بسیاری از کانادایی‌ها به‌ویژه نسل‌های جوان‌تر نتوانسته‌اند خانه بخرند یا حتی خانه‌ای قابل اجاره پیدا کنند. منتقدان معتقدند سیاست‌های ترودو در حالی که هدفش حمایت از مهاجران و رسیدگی به مسائل اجتماعی بوده، به بحران مسکن دامن زده است و نتوانسته نیازهای مسکن را برطرف کند.

تورم و مالیات: تورم به عنوان یک نقطه انتقاد دیگر مطرح است. کانادایی‌ها معتقدند فشارهای تورمی و افزایش مالیات‌ها در دولت ترودو بار اضافی بر دوش خانواده‌های طبقه متوسط گذاشته است. اگرچه دولت اقدامات اقتصادی برای حمایت از مردم در دوران همه‌گیری کرونا انجام داد، اما بسیاری از شهروندان احساس می‌کنند این اقدامات نتواسته‌ ریشه‌های تورم را حل کند و به افزایش هزینه‌های زندگی منجر شده است.

مهاجر نمی‌خواهیم

سیاست‌های مهاجرتی ترودو یکی دیگر از نقاط اختلاف است، به‌ویژه با توجه به افزایش تعداد مهاجران در سال‌های اخیر و افزایش سرعت رشد مهاجرت‌ها کانادایی‌ها نگران آینده شده‌اند. بسیاری از کانادایی‌ها معتقدند سیاست‌های مهاجرتی سریع کانادا فشار زیادی بر خدمات عمومی و زیرساخت‌ها، به‌ویژه در زمینه مسکن و بهداشت وارد کرده است. منتقدان می‌گویند افزایش تعداد مهاجران بدون زیرساخت‌های کافی موجب بروز تنش‌ در جوامع و نادیده گرفتن نیازهای شهروندان بومی شده است. همچنین افزایش مهاجران بدون فراهم کردن مسکن کافی یا سیستم‌های حمایتی سبب تشدید بحران مسکن شده است. برخی کانادایی‌ها معتقدند تمرکز دولت بر استقبال از مهاجران اولویت بیشتری نسبت به رسیدگی به نیازهای مسکن و اجتماعی ساکنان قدیمی کشور داشته و این مسئله موجب افزایش شکاف‌ها در جامعه شده است.

فسادها و رسوایی‌ها

مسئولیت ترودو در دوران نخست‌وزیری با چندین رسوایی و جنجال بزرگ همراه بوده است که به‌شدت به اعتبار او آسیب زده‌اند. رسوایی SNC-Lavalin یکی از مهم‌ترین جنجال‌ها در دوران رهبری ترودو بود. او و دفترش متهم به فشار به دادستان کل برای مداخله در پرونده قانونی یک شرکت بزرگ ساختمانی به نام SNC-Lavalin شدند. منتقدان، این اقدام را نقض استقلال قضایی و فساد اخلاقی دانستند. این رسوایی سبب استعفای چند نفر از کابینه و خدشه‌دار شدن اعتبار او شد. رسوایی بلک‌فیس، جنجال دیگری بود که ترودو را تحت تأثیر قرار داد. چندین تصویر و ویدئو از ترودو در دوران جوانی‌اش منتشر شد که صورتش را با رنگ سیاه پوشانده و اقلیت‌ها را مسخره کرده است. البته ترودو بابت این اقدام‌ها عذرخواهی کرد، اما آب رفته به جوی برنگشت.

ناخشنودی‌های کرونایی هم یکی دیگر از نارضایتی‌های کانادایی‌ها از ترودو است. واکنش دولت به اعتراضات کاروان آزادی در سال ۲۰۲۲ و اعتراضات کامیون‌داران علیه محدودیت‌های واکسیناسیون توسط بسیاری از مردم به‌عنوان برخوردی سنگین و غیرمنصفانه ارزیابی شد. در آن برهه ترودو از اختیارات اضطراری برای برچیدن اعتصاب کامیون‌داران استفاده کرد.

فاصله از نگرانی‌های مردم

بسیاری از کانادایی‌ها احساس می‌کنند اولویت‌های آنان دیگر برای ترودو مهم نیست. دولت ترودو به‌شدت در حال ترویج دستاوردهای پیشرو مانند برابری جنسیتی، حقوق بومیان و سیاست‌های محیط زیستی بوده است. در حالی که این‌ها مسائل مهمی هستند، بسیاری از کانادایی‌ها معتقدند تمرکز دولت بر این موضوعات به قیمت نادیده گرفتن مشکلات اقتصادی فوری مردم، مانند امنیت شغلی و زندگی قابل تحمل، تمام شده است.

کانادایی‌هایی که از طبقه متوسط و پایین‌تر هستند، احساس می‌کنند دولت ترودو بیشتر به مسائل نخبگان پرداخته و مشکلات مردم عادی را نادیده گرفته است. بسیاری از این افراد احساس می‌کنند او چالش‌های طبقه کارگر را درک نمی‌کند، به‌ویژه با توجه به سابقه خانوادگی‌ او و موقعیت اجتماعی‌اش.