مفهوم تأیید الهی در قرآن و دعای افتتاح
در قرآن کریم، خداوند متعال در آیه شریفه 62 سوره انفال «وَإِنْ یُرِیدُوا أَنْ یَخْدَعُوکَ فَإِنَّ حَسْبَکَ اللَّهُ هُوَ الَّذِی أَیَّدَکَ بِنَصْرِهِ وَبِالْمُؤْمِنِین» سه مفهوم کلیدی را مطرح میکند که برای درک دقیقتری از راهبردهای الهی در دوران غیبت و ظهور امام مهدی(عج)، نیازمند تأمل بیشتر هستند: تأیید الهی، تأیید با نصرت، و تأیید با مؤمنان. این مفاهیم نه تنها در زمینههای مختلف زندگی مؤمنان بلکه در تحقق وعدههای الهی در عصر ظهور نیز کاربرد دارند.
1. مفهوم تأیید الهی:
تأیید به معنای تقویت و پشتیبانی از سوی خداوند است. در دعای افتتاح، یکی از دعایهای مهم شیعیان، از خداوند درخواست میشود: «وحفّه بملائکتک المقرّبین، وأیّده بروح القدس یا ربّ العالمین». در این دعا دو واژه کلیدی «حَفّ» و «تأیید» بهکار رفته است. واژه «حَفّ» به معنای احاطه و حفاظت است که نشاندهنده حمایت کامل و همهجانبه خداوند از مخلوقات، بهویژه امام زمان (عجلاللهفرجه) میباشد. «تأیید» نیز به معنای تقویت و پشتیبانی است که برای توانمندسازی بیشتر امام و یارانش در مسیر الهی استفاده میشود.
2. تأیید با نصرت:
این نوع تأیید، بهطور ویژه به نصرت الهی اشاره دارد که در آیه قرآن (وَمَا أَمْرُنَا إِلاَّ وَاحِدَةٌ کَلَمْحٍ بِالْبَصَرِ) (القمر: 50) بهصورت روشن و بیپرده بیان میشود. این نصرت مستقیماً از عالم امر بهطور شگفتانگیزی و بدون هیچگونه تأخیر زمانی رخ میدهد. نصرت الهی بهعنوان یک کمک غیرقابلتصور از سوی خداوند است که برای تحقق اهداف الهی در زمانهای مختلف تاریخی بهویژه در عصر غیبت و ظهور امام مهدی(عج) جاری میشود.
3. تأیید با مؤمنان:
مؤمنان، بهعنوان ظرفی برای جاری شدن نصرت الهی عمل میکنند. در آیه شریفه قرآن (فَلَمْ تَقْتُلُوهُمْ، وَلَکِنَّ اللَّهَ قَتَلَهُمْ... وَمَا رَمَیْتَ إِذْ رَمَیْتَ وَلَکِنَّ اللَّهَ رَمَی) (الأنفال: 17) بهوضوح ارتباط میان تلاش مؤمنان و نصرت الهی نشان داده میشود. مؤمنان با جهاد و تلاشی که انجام میدهند، بهعنوان وسایل اجرایی برای تحقق نصرت الهی عمل میکنند. نصرت الهی بدون تلاش مؤمنان بهعنوان ظرفی که آن نصرت در آن ظهور یابد، نمیتواند به شکوه نهایی برسد.
اتحاد نصرت فاطمیه و تلاش مؤمنان در کربلا
اتحاد نصرت الهی و جهاد مؤمنان در تاریخ اسلام، بهویژه در واقعه عاشورا و کربلا بهخوبی تجلی پیدا کرده است. حضرت زینب سلاماللهعلیها، بهعنوان نماینده نصرت فاطمی و به عنوان یکی از بزرگترین مؤمنان تاریخ اسلام، نقشی محوری در انتقال پیام عاشورا و حفاظت از حقیقت اسلام ایفا کرد. حضرت زینب(س) پس از کربلا، بهعنوان منصورهای از نصرت الهی، توانست در برابر دسیسهها و تهدیدات دشمن، مقاومت کند و پیام امام حسین (علیهالسلام) را در طول تاریخ زنده نگه دارد.
نصرت فاطمی، همانطور که در کربلا از سوی حضرت زهرا(س) و اهل بیت(ع) تحقق یافت، در عصر غیبت و ظهور نیز خواهد تجلی یابد. حضرت مهدی (عج) بهعنوان منصور و یاران برگزیدهاش بهعنوان مؤمنان، همانند مؤمنانی که در جنگ بدر و خندق در کنار پیامبر(ص) ایستادند، نصرت الهی را دریافت خواهند کرد و با جهادشان در تحقق حکومت عدل الهی سهیم خواهند بود.
اتحاد نصرت الهی و تلاش مؤمنان، همانطور که در قرآن و تاریخ اسلام بهویژه در واقعه کربلا و غزوه بدر تجلی یافته، در عصر ظهور امام مهدی (عجلاللهفرجه) به اوج خود خواهد رسید. حضرت زینب(س) بهعنوان نماد این اتحاد، الگویی برای همه مؤمنان در مسیر خدمت به اسلام و تحقق وعدههای الهی است. همانطور که نصرت الهی و جهاد مؤمنان در پیروزیهای پیشین نقشآفرین بوده، در نهایت در ظهور امام مهدی (عج) و برپایی حکومت جهانی عدالت نیز به کمال خواهد رسید. این اتحاد سهگانه، در حقیقت، رکن اساسی تحقق وعدههای الهی است که در قرآن و آموزههای اهل بیت(ع) به وضوح بیان شده است.
نظر شما