این پزشک نامدار ایرانی که سالها در راه پیشبرد فرهنگ ایران بزرگ تلاش نمود از چهره های درخشان انسان دوستی به شمار می آمد که با راهبری سازمان خیریه پزشکان آلمان خدمتهای پرشمار و ارزنده ای به جامعه بشری را در کارنامه خود به یادگار گذاشت و به پاس این نیک اندیشی در سال 2002 میلادی از دست صدر اعظم آلمان عالی ترین نشان دولتی ژرمنها را دریافت نمود..
برپایه سفارش ایشان خبر بیماری قلبی و بستری شدنشان در بیمارستان برلین در ویژه برنامه های بزرگداشت فردوسی امسال اعلام نشد. پس از فرجام یافتن این آیین ها به وصیت زنده یاد محمدحسین توسی وند، پیکرشان برای تشییع از برلین آلمان به مشهد و سپس روستای پاژ، زادگاه فردوسی برای آیین خاکسپاری منتقل خواهد شد که به زودی به آگاهی ایرانیان قدرشناس و اهالی فرهنگ خواهد رسید.
دکتر محمدحسین توسی وند که در سطح جهانی به فعالیتهای بشردوستانه شهره بود، در سال 1315 در روستای پاژ دیده به جهان گشود و پس از تحصیل در مدرسه های استان خراسان با دریافت پذیرش از دانشگاه هامبورگ رهسپار آلمان شد. توسی وند از جوانی در کنار تحصیل در رشته پزشکی به پژوهش در زمینه فرهنگ و تمدن ایران پرداخت. وی پس از گذراندن دوره های عمومی پزشکی در دوره های تخصصی جراحی مغز و اعصاب و طب ورزش در اندک زمانی در میان دانش آموختگان این رشته سرآمد شد.
دکتر محمدحسین توسی وند در دانشگاه فردوسی مشهد به مدت دو سال به تدریس مشغول شد اما به دلیل نامساعد بودن موقعیت فرزندانشان که در اروپا به تحصیل مشغول بودند دوباره به آلمان بازگشت و به عنوان معاون بخش جراحی بیمارستان دولتی نوکلن، خدمتهای انسان دوستانه خود را آغاز کرد.وی از پایه گذاران سازمان خیریه پزشکان آلمان و انجمن دوستی آلمان و ایران بود و به خاطر کمکهای پرشمار به آسیب دیدگان، زلزله زدگان و جنگ زدگان کشورهای گوناگون همچون ایران، افغانستان، فلسطین، لبنان، ترکیه، کشمیر پاکستان، موزامبیک، بوسنی، کوزوو، چچن، آلمان، روسیه، ایتالیا، کانادا و آمریکا، نامزد جایزه نوبل در بخش انسان دوستانه در سال 2008 میلادی از سوی انستیتوی جغرافیایی برلین شد.دکتر محمدحسین توسی وند از سال 1384 به همراه فردوسی پژوهان، هنرمندان بنام و ایران شناسان ایران و جهان، بنیاد فردوسی را راه اندازی کرد..
توسی وند، بی گمان یکی از مفاخر ایرانی است که با پژوهشها و فعالیتهای دامنه گستر خود در زمینه های پزشکی و فرهنگی برای کشور افتخارهای درخوری را به دست آورد که از آن جمله می توان به مبتکر جراحی میکروسکوپی در ایران، شهروند افتخاری شهر سن پترزبورگ روسیه و همراهی در ثبت جهانی هزاره شاهنامه در یونسکو اشاره داشت..