به گزارش قدس آنلاین، نرمى و ملاطفت در برخورد با دیگران از تاکیدات دین است تا جایی که خداوند حتی خطاب به پیامبر (ص) در برخورد با اعراب جاهلی ایشان را به نرمی و سخن ملایم سفارش می کند، و روایات ائمه علیهم السلام نیز بر این مهم توصیه دارند.
رسول خدا (ص) می فرمایند: «نرمى روى هر چه گذاشته شد، آن را زينت داد و از هر چه برداشته شد، زشتش ساخت.»
و نیز از آن حضرت (ص) است که: «در نرمى زيادى و بركت است و هر كه از نرمى محروم شد از خير محروم گشت.»
امام باقر (ع) می فرمایند: «براى هر چيزى قفلى است (كه آن را بدو نگهدارند) و قفل ايمان نرمى و ملاطفت است. (چه آنكه هر كس نرمى را از دست دهد و خشم و قهر و خشونت پيش گيرد، ناچار به اعمالى دست زند كه ايمانش از دست برود).»
و از امام صادق (ع) است که فرمودند: «خداى تبارك و تعالى ملايم است و ملايمت را دوست دارد، از ملايمت او نسبت به بندگانش، بيرون ساختن كينهها و مخالفت هوس ها و دل هايشان است و نيز از ملايمت او نسبت به بندگان اين است كه: امرى را كه مي خواهد مردم را از آن بركنار كند، براى ملايمت با آنها ايشان را با آن امر وامي گذارد (كه طبق عادت رفتار كنند و از ابتدا بر آنها سخت نمي گيرد) تا سنگينى امر ايمان يكباره بر آنها نيفتد كه ناتوان گردند، و چون اراده بركنارى آنها كند، آن امر را به امر ديگرى نسخ فرمايد تا امر اول منسوخ گردد (چنانچه در صدر اسلام مردم را به قبله بيت المقدس واگذاشت و چون به احكام اسلام انس و الفت پيدا كردند، آنها را متوجه كعبه فرمود و بيت المقدس منسوخ گرديد).»
علاوه بر این، رسول خدا (ص) فرموده اند: «خدا نرمى را دوست دارد و به آن كمك مي كند، پس چون مركب هاى لاغر را سوار شديد، آنها را به منزلگاه مقرر خود فرود آوريد (تا علوفه خورند و استراحت كنند) و اگر زمين خشك و بىگياه باشد، با شتاب بگذريد و اگر پر گياه باشد، آنها را فرود آريد (پس نرمى و ملاطفت حتى نسبت به حيوانات هم خوب و پسنديده است).»
همچنین امام باقر (ع) می فرمایند: «خداى عز و جل ملايم است و ملايمت را دوست دارد و پاداشى كه به ملايمت مي دهد به خشونت و سختگيرى نمي دهد.»
امام صادق (ع) نیز فرموده اند: «از هر خاندانى كه نرمى دور شد، خير از آنها دور گشت.»
ایشان همچنین می فرمایند: «هر خانوادهئى كه بهره خود را از نرمى گرفتند، خدا روزى ايشان را وسعت داد و نرمى در تقدير معيشت (اقتصاد و ميانه روى در خرج) از وسعت مال بهتر است، و با ميانه روى درماندگى نباشد و با ولخرجى چيزى باقى نماند، همانا خداى عز و جل نرمى كند و نرمى را دوست دارد.»
حضرت موسى بن جعفر عليهما السلام فرمودند: «نرمى نيمى از زندگى است.»
و پیامبر خدا (ص) می فرمایند: «اگر نرمى مخلوقى مي بود كه ديده مي شد، در ميان مخلوقات خدا از او نيكوتر نبود.»
همچنین، از ایشان است که: «هيچ دو نفرى با هم رفاقت و همدمى نكنند، جز آنكه نرميش با رفيقش بيشتر است، نزد خداى عز و جل پاداشش بزرگتر و محبوبيتش بيشتر است.»
و امام صادق (ع) فرمودند: «هر كه در كار خود نرمى كند، هر چه از مردم خواهد بدان برسد.»
منبع: اصول کافی، ترجمه مصطفوی
انتهای خبر/
نظر شما