در دو هفته گذشته اتفاقات بسیاری در ایران و جهان رخ داد که هر کدام می‌تواند موضوع یادداشت مستقل و مفصلی باشد. از اخبار تأسفبار درباره وضعیت نگران کننده بهداشتی در رستوران‌های حومه کلانشهرها تا تکرار تلفات جاده‌ای که همه ساله عید بسیاری از خانواده‌های هموطن را به عزا بدل می‌کند. از برنامه‌های بی‌رمق رسانه ملی که مصداق بارز ضرب المثل «سال به سال دریغ از پارسال» است تا هیاهوها و کشمکش‌های معمول سیاسی که هیچ گاه تمامی و تعطیلی ندارند. در این میان اخبار بین‌الملل هم دست کمی از نمونه‌های داخلی نداشتند، حوادث بروکسل و تداوم حملات تروریستی در ترکیه و سوریه و عراق و افغانستان و پاکستان و یمن و... که به کشتار صدها تن از مردم بی‌گناه و غیرنظامیان منجر شد و البته در کنار اخبار امیدوار کننده‌تری نظیر تداوم گفت‌وگوهای صلح در سوریه و عقب زدن داعش در این کشور و نیز عراق و مواردی از این دست...
باری انتخاب موضوعی مستقل از این میان و پرداختن به آن کار آسانی نیست. بیش از دو هفته خبرها آمده‌اند و رفته‌اند و چیزی درباره آن‌ها ننوشته‌ام. با این همه اگر بنا باشد یک مورد را بنا به وظیفه ذاتی یک روزنامه نگار در صفحه‌ای اجتماعی به بحث بگذارم و درباره آن هشدار بدهم، حکایت تلخ و اندوهناک تلفات جاده‌ای است. نکته مثبت و افتخارآمیز برای خراسانی‌ها در بحبوحه این اخبار و آمار تأسفبار، کنترل و کاهش آن در استان در قیاس با دیگر استان‌ها بوده و از این نظر عزیزان دلسوز و زحمتکش در مراکز مربوطه، بویژه در بخش راهداری و حفظ امنیت مسیرهای مواصلاتی استان خراسان رضوي کاری کارستان کردند و نشان دادند، چنانچه مدیریت و تلاش کافی و وافی به عمل آید، می‌توان راه‌هایی یافت تا با همین داشته‌های اندک، تا حدی بر این فاجعه در حال گسترش غلبه کرد. مشهد مطابق معمول همه ساله، امسال نیز میزبان میلیون‌ها زائر در تعطیلات نوروزی بود. نمادهای بهاری و نوروزی، امسال هم چهره شاداب و دلچسبی به این کلانشهر مقدس داده بودند و خوب است از دست اندرکاران این حرکت قدردانی کرد و به مجموعه شهرداری مشهد که در تمام دوره تعطیلات دلسوزانه خدمات رسانی کردند، شهر را پاک و تمیز نگه داشتند، در اسکان و جابه جایی زائران سنگ تمام گذاشتند تا همه آنان با خاطره‌ای خوش از این سفر به خانه‌هایشان بازگردند و نیز به همه دیگرانی که در بخش‌های دیگر خادم مردم و زائران بودند، خسته نباشید گفت. در پایان این نخستین یادداشت سال تازه، بازمی‌گردم به ماجرای تلخ تلفات جاده‌ای و یادآوری می‌کنم، خوب است تجربه‌های ارزشمند مدیران مربوطه در خراسان رضوي برای کاهش این فجایع بررسی شود و این تجربه‌ها با دیگر استان‌ها تبادل شود. در پروژه‌ای کلان‌تر نیز خوب است پژوهشی جامع در این عرصه صورت پذیرد و برای به حداقل رساندن این تلفات چاره اندیشی شود. نباشد که مانند بسیاری از امور دیگر، با پایان یافتن تعطیلات، همه چیز تا سال بعد و عزادار شدن انبوهی دیگر از خانواده‌های هموطنان، به فراموشی سپرده شود.