به گزارش قدس آنلاین از یزد ، محسن ذاکری نیا در خصوص این مسجد تاریخی اظهارداشت: به تقریب و با قید احتمال و همچنین با توجه به ابعاد و تناسبات موجود به این نتیجه می توان رسید که مسجد بیداخوید در ابتدا به صورت چارطاقی بوده است که بعدها به مسجد تبدیل شده است که باتوجه به تاریخ سنگ محراب آن، این بنا متعلق به قرن هشتم هجری است که همزمان با حکومت آل مظفر است

 وی ضمن اشاره به اینکه نام مسجد بیداخوید متأثر از نام روستا می باشد، افزود: ورودی این مسجد در جبهه غربی می باشد و در کنار در ورودی مسجد  پلکانی مشاهده می شود که این پله ها به سمت پشت بام می رود.

این مقام مسئول تصریح کرد : پس از عبور از ورودی وارد فضای گنبدخانه می شویم، گنبدخانه به صورت مربع می باشد که در فضای گنبدخانه سه طاق در شرق، شمال و غرب دیده می شود. طاق غرب و شمال با کاشی خشت های شش ضلعی تزیین شده است و در طاق شرقی با نقش مایه به صورت گره های چوبی دیده می شود. برای دسترسی به طاق ها دو ورودی موجود بوده است که یکی در فضای زیر گنبدخانه کنار ورودی می باشد که در حال حاضر آن را پوشانده اند و فقط درب چوبی آن موجود است و دیگری در خارج از بنا در جبهه شمالی که با پله های چوبی به طبقه بالا هدایت می شویم. طاق سمت شرقی باز است و یکی از ورودی های شبستان به شکل مستطیل است.

ذاکری نیا خاطرنشان ساخت: نوع، شکل و ساختار پلان بنا، قدمت آن و همچنین تزئینات آجرکاری موجود جز ویژگی های بارز این بنا محسوب می شود.

وی تصریح کرد :  با توجه به ساختار بنا در همان ابتدا به وجود آمدن این بنا، مکانی برای عبادت بوده است که کاربری مذهبی داشته و اکنون نیز کاربری خویش را حفظ نموده است.