پژوهشگران دانشکده پزشکی دانشگاه اکستر دریافتند هر یک از شرکت کنندگانی که والدین شان بیش از سن ۷۰ سالگی عمر کرده بود، ۲۰ درصد کمتر با احتمال مرگ ناشی از بیماری قلبی مواجه بود.
همچنین طبق این مطالعه، فرزندان والدین با طول عمر زیاد با نرخ کمتر ابتلا به بیماری عروقی، نارسایی قلبی، سکته، فشارخون بالا و کلسترول بالا روبرو بودند.
محققان عنوان می کنند: «اگرچه افراد دارای والدین با طول عمر بالا، احتمالا خودشان هم عمر طولانی خواهند داشت، اما راه های زیادی هم وجود دارد که افراد دارای سابقه خانوادگی عمر کوتاه تر، وضعیت سلامت شان را بهبود بخشند.»
در این مطالعه محققان وضعیت بیش از ۱۸۶ هزار فرد بریتانیایی با رده سنی ۵۵ تا ۷۳ سال را پیگیری کردند. والدین همه آنها فوت کرده بودند. این افراد بین سال های ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۰ تحت نظر بودند و در طول مدت ۸ سال در حدود ۴۷۰۰ نفر از آنها درگذشتند.
محققان متوجه شدند که حتی با در نظرگرفتن وضعیت تحصیلات، سن، وزن و فعالیت بدنی این افراد، بین سلامت قلبی این افراد و عمر طولانی والدین آنها ارتباط وجود داشت.
همچنین محققان توصیه می کنند اگر والدین به دهه ۸۰ یا ۹۰ سالگی رسیدند، باز هم فرزندان باید دغدغه سلامتی خود را داشته باشند و یا عمر کوتاه والدین نباید سبب ناامیدی فرزندان شود. بلکه لازم است فرزندان با تصمیم قاطع برای حفظ سلامتی، احتمال ابتلای خود به بیماری های عروقی را کاهش دهند.