اگر از مخاطبان روزنامه قدس باشید، قطعاً به خاطر دارید که گزارشهای متعددی درخصوص فعالیتهای نامتعارف مدیرعامل این مجموعه منتشر کردیم، چراکه این فرد در سالهای اخیر چند واحد تولیدی و صنعتی را از نهادهای مختلف به صورت غیرنقدی خریداری کرده و بدون پرداخت مابقی وجه معامله، کارخانه مورد نظر را تعطیل، کارگران را اخراج کرده و ماشین آلات و ساختمان آن را نیز به فروش رسانده است.
یکی دیگر از فعالیتهای این مدیر اخذ وامهای کلان به بهانه راه اندازی یا رونق واحدهای تولیدی و صنعتی بوده که تعدادی از این واحدها و شرکتها وجود خارجی نداشتهاند، به نحوی که هم اکنون افزون بر 700 میلیارد ریال به سیستم بانکی بدهکار است، اما نکته حایز اهمیت این است که هرچند تمام رایزنیها توسط شخص آقای مدیر انجام میشده و وامها را دریافت میکرده است، ولی وامها را به نام نزدیکان یا کارکنان خود دریافت کرده است، به نحوی که در یکی از همین شرکتهای کاغذی آبدارچی وقت دفتر خود را به عنوان مدیرعامل معرفی کرده است!
با این حال در وضعیتی که جدیترین چالش حوزه اقتصادی و اجتماعی کشور موضوع اشتغال است، این فرد صدها کارگر را بیکار و دو یا سه واحد تولیدی را تعطیل کرده است.
اما آخرین نمونه از فعالیتهای این فرد پرداخت نکردن حقوق کارگران آساک دوچرخ در 15 ماه گذشته بوده است. حتی بیش از 25 میلیارد ریال به بیمه بدهکار است.
این در حالی است که مدتی قبل در پی اعتراض کارگران آساک دوچرخ برای 17 ماه معوق برخی از مدیران شهری و استانی وعدههایی برای حل مشکل آنان دادند. حتی چند روز بعد از آنکه کارگران این مجموعه به مسؤولان مختلف مراجعه کردند، فرماندار قوچان در یک برنامه تلویزیونی اعلام کرد که معوقات کارگران آساک دوچرخ هم پرداخت شده و از 15 ماه به چهار ماه رسیده است.
یکی از کارگران در تماس با خبرنگار ما مدعی شد: هرچه با شماره تلفن اعلامی در برنامه زنده گفت وگو با فرماندار تماس گرفتیم تا بگوییم اطلاعات غلط به وی دادهاند، مدام مشغول بود و موفق به تماس نشدیم. حتی سامانه پیامکی اعلامی هم پیامها را دریافت نمیکند!
خلاصه اینکه برخلاف قولهای داده شده، هیچ گرهای از مشکلات کارگران باز نشد و براساس اطلاعات رسیده یکی از مدیران مجموعه در حضور معاون فرماندار قوچان قول داده بود که 240 دستگاه دوچرخهای را که طی هفتههای اخیر در این واحد تولید شده، فروخته و بدهی کارگران را پرداخت کند، اما این قول در همان دفتر معاون فرماندار باقی ماند و مدیر مربوطه هم به تأسی از مدیرعامل، وقتی با کارگران تنها شد، ادعا کرد نیمی از مبلغ فروش دوچرخهها باید به بیمه پرداخت شود و مابقی بین کارگران تقسیم شود!
در همین حال 40 دستگاه از دوچرخهها بابت بدهی خرید لاستیک به فروشنده لاستیکها داده شد و کارگران که میدانستند آخرین تولیدات کارخانه است و دیگر قطعهای برای تولید ندارند، با اجازه یکی از مدیران دوچرخهها را بابت طلب حقوق خود برداشتند، ولی همچنان 14 تا 17 ماه حقوق معوق دارند و کارخانه آساک هم دیگر چیزی برای تولید ندارد.
لازم به ذکر است 280 دستگاه دوچرخه تولیدی این واحد در سال جاری هم توسط طلبکاران شرکت که اجراییه توقیف اموال داشتند، توقیف شد و مدیرعامل هم در کمتر از یک سال گذشته به بهانه راه اندازی مجموعه و ترخیص قطعات خریداری شده نزدیک به 80 میلیارد ریال تسهیلات دریافت کرده است، اما کمتر از یک میلیارد ریال به کارگران پرداخت شد. همچنین مانند بسیاری از تسهیلات دریافتی دیگر این فرد به ناکجاآباد منتقل یا در جای دیگری هزینه شد و قطعاتی که به بهانه ترخیص آنها وام گرفته شده هنوز ترخیص نشده است و به نظر میرسد بدهکاری کارگران و تعطیلی کارخانه و عدم ترخیص قطعات حربهای دوست داشتنی برای این مدیر محترم است تا به بهانه رونق تولید همچنان وامهای کلان دریافت کند، چرا که به نظر میرسد کسی به جرم اختلال در سیستم اقتصادی کشور و تشدید بیکاری و حیف و میل بیت المال وی را بازخواست نمیکند!
نظر شما