به گزارش قدس آنلاین به نقل از ایکنا، تعامل با بانکداری بینالملل یکی از موضوعات بسیار مهمی است که در دستور کار اکثر اقتصادهای دنیا قرار دارد و به دلیل فواید اقتصادی که از گذر تعاملات بانکی در سطح بینالمللی حاصل میشود، کشورهای دنیا همه سعی خود را انجام میدهند که موانع موجود در این زمینه را از میان بردارند.
در کشور ما بیش از سه دهه از عمر قانون عملیات بانکی بدون ربا میگذرد و یکی از مسائلی که همواره وجود داشته نحوه تعامل نظام بانکی ما با بانکداری بینالملل بوده است.
در حال حاضر شعب بانکهای خارجی در ایران حضور چشمگیری ندارند و به بیان بهتر، به غیر از چند شعبه در مناطق آزاد تجاری کشور، شعبهای از بانکهای خارجی در کشور ما به فعالیت نمیپردازد و این امر مایه تعجب و تأسف است.
روشن است که برای برقراری ارتباط میان نظام بانکداری بدون ربای کشور و بانکداری بینالملل، مقررات و پیشنیازهایی لازم است و باید این زیرساختهای لازم فراهم شده و همچنین موانع موجود از میان برداشته شود.
برای بررسی بیشتر این موضوع، با کامران ندری، عضو هیئتعلمی دانشگاه امام صادق(ع) و مدیرگروه بانکداری اسلامی پژوهشکده پولی و بانکی بانک مرکزی گفتوگویی انجام دادهایم که بخش نخست این مصاحبه در ادامه میآید:
ابتدا درباره وضعیت ارتباط بانکداری بدون ربای کشور ما با بانکداری بینالملل توضیح دهید و بفرمائید تحقق زیرساختهای این مسئله تا چه اندازه دارای اهمیت است؟
در حال حاضر که تعامل ما با بانکهای خارجی صرفاً محدود به گشایش اعتبارات اسنادی یا صدور ضمانتنامهها و بحث نقل و انتقال وجوه است و با توجه به تحریمهایی که قبلا در رابطه با شبکه بانکی وجود داشت و با توجه به اینکه اخیرا FATF هم ایران را در لیست کشورهای حامی تروریسم از منظر پولشویی و تأمین مالی تروریسم قرار داده است این تعاملات هم به سختی اتفاق میافتد. لذا میتوان گفت که در مجموع، بانکهای ما از دنیا دور افتادهاند و هم اعتبار ما در این زمینه کاهش پیدا کرده و هم اینکه از استانداردهای بینالمللی که دنیا به سمت آن حرکت میکند فاصله بسیاری گرفتهایم.
مخصوصاً بعد از بحران مالی سالهای ۲۰۰۷ و ۲۰۰۸ و آسیبهایی که اقتصاد جهانی از ناحیه نظام مالی داشت میتوان گفت دنیا به سمت و سوی وضع استانداردهای نسبتاً سختگیرانهتری حرکت کرد که به خاطر عدم تعامل بانکهای ما با بانکهای خارجی، ما هم این استانداردها را در کشورمان اجراء و پیادهسازی نکردیم لذا حتی اگر همه تحریمها برداشته شود، از این جهت هم با دنیا فاصله داریم.
برجام که در واقع میتوان گفت مربوط به تحریمهای هستهای ما بود منعقد شد اما این مشکلی که الان با FATF داریم را هم اگر بتوانیم حل کنیم باز به نظر میرسد بانکهای ما به راحتی نمیتوانند نقشی که شایسته اقتصاد کشور است را در بانکداری جهانی ایفا کنند؛ به دلیل اینکه از قافله جهانی عقب ماندهاند و یک دهه و شاید بیشتر با این استانداردها فاصله گرفتیم.
یعنی با برداشته شدن تحریمها، مشکلاتی که در زمینه ارتباط بانکداری ما با بانکداری بینالملل وجود دارد برطرف نشده است؟
اگر هیچ تحریمی هم وجود نداشته باشد اگر بانکهای خارجی بخواهند با بانکهای ما کار کند، اول از همه نگاه میکنند به این که بانکهای ما تا چه حد آن استانداردهای بینالمللی را در کشورمان به صورت عملی اجرایی کردهاند.
بنده معتقدم مهمترین مانع جدی که الان برای تعامل بانکداری بدون ربای ما با بانکهای خارجی وجود دارد این است که ما از استانداردهای بانکداری در دنیا فاصله گرفتیم و چون ارتباطات مالی همراه با ریسک است، فاصله گرفتن از این استانداردهای ریسک بانکهای دنیا برای ما هزینههایی در پی دارد.
به همین دلیل دنیا احتیاط میکند و با بانکهای ما آن طور که باید و شاید ارتباط برقرار نمیکند. بنابراین در مجموع میتوان گفت که گذشته از تحریمها که بر رابطه بین بانکهای ما با بانکهای خارجی اثر گذاشته و ما دچار یک عقبماندگی دو دههای در زمینه استانداردهای بینالمللی و استانداردهای ناظر بر حسابداری و حسابرسی، استانداردهای ناظر بر مقررات احتیاطی، استانداردهای ناظر بر مبارزه با پولشوی و تأمین اعتبار اسنادی شدیم، از این زوایه هم میتوان گفت دچار عقبماندگی هستیم و اگر بخواهیم ارتباط برقرار کنیم باید این مشکلات را رفع کنیم وگرنه به همین سادگی نمیتوانیم در این فرآیند جهانی شدن حضور فعال داشته باشیم.
بانکهای خارجی برای برقراری ارتباط با بانکداری بدون ربا در کشورهای اسلامی از جمله ایران مشکلی ندارند؟
اغلب بانکهای متعارف بزرگ دنیا؛ مثلا فرض کنید بانک اچ اس بی سی، در کشورهای اسلامی شعبه اسلامی راهاندازی کرده و مشکلی در این زمینه وجود ندارد؛ یعنی اینکه میتوانند تحت قانون و مقررات بانکداری بدون ربا در کشورهای دیگر فعالیت کنند و برای آنها مانعی از این جهت که بخواهند در ایران عملیات بانکداری بدون ربا انجام بدهند وجود ندارد.
اگر بررسی کنیم متوجه خواهیم شد که بسیاری از این بانکها در کشورهای مختلف مخصوصاً در کشورهای اسلامی این کار را انجام داده و شعبه بانکداری بدون ربا در کشورهای اسلامی دایر کردهاند و فعالیت میکنند.
درست است که بانکداری آنها متعارف است اما وقتی میخواهند در کشور اسلامی فعالیت کنند، میپذیرند که در چارچوب بدون ربا و در چارچوب قوانین و مقررات آن کشور فعالیت کنند. مسئله اصلی این است که بانکهایی که در حال فعالیت هستند، برایشان مهم است که محیطی که در آن فعالیت میکنند به لحاظ کسب و کار، چه محیطی است.
آنان بررسی میکنند که آیا میتواند در این محیط فعالیت کنند و آیا فعالیت در این محیط، آنها را با خطرات قابل توجهی مواجه میکند یا خیر. مسئله اصلی اینهاست و نه قانون بانکداری بدون ربا. بنده گمان نمیکنم قانون عملیات بانکی بدون ربای ما مانع حضور بانکهای خارجی در ایران باشد؛ کما اینکه پایبندی ما به اجرای عملیات بانکداری بدون ربا هم مانع حضور ما در خارج از ایران نیست و بانکهای ما میتوانند به کشورهای دیگر بروند و بگویند فقط عملیات بانکی بدون ربا انجام خواهند داد.
اتفاقا انتقادی که بر عملکرد بانکهای ما در خارج از کشور وجود دارد این است که در چارچوب قانون عملیات بانکی بدون ربا فعالیت نمیکنند. آیا چنین مسئلهای صحت دارد؟
این انتقاد وجود دارد ولی من هنوز نمیدانم که بانکهای ما در خارج از کشور به قانون عملیات بانکی بدون ربا عمل میکنند یا خیر ولی از همکارانی که در این زمینه اطلاعاتی داشتند سؤال کردم که گفتند شعب خارجی بانکهای ما فعالیت بانکی بدون ربا انجام نمیدهند ولی اگر بخواهند در این زمینه فعالیت کرده و قوانین شرعی را رعایت کنند، برای آنها منعی وجود ندارد.
در انگلستان بانکهای اسلامی وجود دارند و فعالیت میکنند و اتفاقا مزیت بانکهای ما در خارج از کشور این است که در چارچوب عملیات بانکداری بدون ربا فعالیت کنند چراکه توان رقابت با بانکداری متعارف را ندارند. شاید بتوانند با بانکهای اسلامی که در آنجا هستند و خدمات مالی و اسلامی را به نحو مناسب ارائه کنند رقابت کنند و قطعاً میتوانند سهمی از خدمات بازار مالی اسلامی در دنیا داشته باشند.
آیا بر طبق قانون اگر شعبهای از بانکهای ما در خارج از کشور قصد فعالیت داشته باشد باید در چارچوب قانون عملیات بانکی بدون ربا فعالیت کند؟
در واقع بنده در قانون چنین چیزی را مشاهده نکردهام و گمان نمیکنم که اگر بخواهند عملیات بانکداری متعارف انجام بدهند قانون ما آنها را منع کند ولی زیبنده نیست. در قانون تصریح نشده است که شما نمیتوانید در خارج از ایران عملیات بانکداری متعارف را انجام بدهید ولی زیبنده نیست بانکهایی که در داخل، فعالیت بانکی بدون ربا انجام میدهند در خارج از کشور بانکداری متعارف انجام دهند.
چه چالشهایی در زمینه ارتباط بانکداری بدون ربا با بانکداری بینالملل وجود دارد؟
چالشها را باید دستهبندی کرد و برای هر دستهبندی باید یک استراتژی مشخص داشته باشیم. برخی از چالشهایی که در این زمینه وجود دارد چالشهای عمومی هستند؛ مثلاً فرض کنید برای برقراری با بانکهای خارجی با مسائل سیاسی مواجه هستیم.
یکی از مشکلات جدی که در شرایط کنونی وجود دارد برخورد سیاسی FATF با ایران است. آنها، سازمانهایی که ما از آنها حمایت میکنیم را سازمانهای تروریستی میشناسند در حالی که واقعاً سازمان تروریستی نیستند. این یک چالش سیاسی است و برای حل این چالش سیاسی باید برنامه خاص خود همانند برجام را داشته باشیم.
در رابطه با برجام، مشکل ما با دنیا این بود که میگفتند فعالیتهای هستهای شما صلحآمیز نیست و شما به دنبال تولید سلاح هستهای هستید ولی ما در مذاکرات به آنها نشان دادیم که فعالیتهای هستهای ما صلحآمیز است و همین کار باید در رابطه با حمایتهایی که از سازمانهایی همانند حزب الله لبنان انجام میدهیم هم انجام شود و نشان دهیم که این سازمانها، سازمانهای تروریستی نیستند.
بنابراین بخشی از مسائل سیاسی است. بخش دیگری از چالشها ناشی از مسائل فرهنگی است؛ یعنی اینکه در کشورهای غربی تبلیغات زیادی علیه کشورهای اسلامی صورت میگیرد و خود همین میتواند مانعی باشد برای اینکه ما بخواهیم با بانکهای خارجی فعالیت کنیم یا بخواهیم فعالیت اقتصادی در خارج از کشور داشته باشیم.
ما باید با اقدامات فرهنگی مناسب به مردم دنیا بگوئیم که ما آنگونه که دستگاه فرهنگی غرب معرفی میکند، نیستیم. موضوع اسلامهراسی و تبلیغات منفی که علیه ایران وجود دارد، مانعی جدی برای تعاملات بانکی است.
برای اینکه با بنگاههای خارج از کشور ارتباط برقرار کنیم طبعا باید برخی اقدامات در این راستا در کشور صورت گیرد که اقدامات و تبلیغاتی که در خارج از کشور علیه ما انجام میشود را خنثی کند.
چالش بعدی ما این است که در حوزه حسابداری و حسابرسی، در حوزه شرکتی، در حوزه مبارزه با پولشویی و تأمین اعتبارات مالی تروریسم، در حوزه مقررات احتیاطی، از استانداردهای بینالمللی بسیار فاصله گرفتهایم و طبعا باید برای اینکه مشکلات و کاستیهای که در این زمینه وجود دارد را رفع کنیم باید برنامهای داشته باشیم
به عنوان مثال، در زمینه مقررات احتیاطی، نسبت سرمایه بسیار مهم است. بانکهای ما سرمایه کافی را در اختیار ندارند و این میتواند یک مانع باشد. همچنین عدم شفافیتهایی که در رابطه با استانداردهای حسابرسی جود دارد، میتواند یک مانع برای ارتباط با بانکداری بینالملل باشد.
این مشکلات باید رفع شود و رفع این مشکلات، برنامه میانمدت و عزم و اراده جدی میخواهد. برای اینکه مشکلات را رفع کنیم، علاوه بر نکاتی که بیان شد، برخی اختلافات فقهی هم تا حدودی وجود دارد که باید برطرف شود.
ادامه دارد....
انتهای خبر/
نظر شما