عبدالحمید نادریان تولید کننده دکلهای نفتی و مدیر شرکت توسعه پترو صنعت دریا در گفتگوی تفصیلی با «نسیم آنلاین» با اشاره به بی توجهی دولت به تولیدکنندگان داخلی اظهار کرد: ما سازنده دکل خشکی و دکل دریایی هستیم و ۱۰ سال است که روی دکل سازی به طور متمرکز کار می‌کنیم. ۱۰۸ سال است که کشور ما روی نفت سرمایه گذاری کرده است و از آن طرف نیازی که داریم با توجه به مخازن کشف شده کشورمان، ۳۹۸ عدد است که از ۱۶۳ مخزن استفاده می کنیم.
وی افزود: کشور ما در ۵ سال آینده ۱۵۰ دکل خشکی و ۵۰ دکل دریایی نیاز دارد. در این مدت به دلیل تحریمها و مشکلات دیگر چینیها میدان‌دار تولید دکل برای ما شده‌اند. ایران تاکنون توسط بخش دولتی،نیمه دولتی و خصوصی ۴۰ دکل از چین خریده است. ما در سال می‌توانیم ۱۲ دکل خشکی و ۳ دکل دریایی SM۲بسازیم، اما چینیها برای فروش این دکل‌ها از ما ۲۰ میلیارد دلار پول گرفتند. در حال حاضر از لحاظ قیمتی به ۴۵ درصد از تجهیزات مورد نیاز برای ساخت دکل دست پیدا کردیم و از نظر وزنی ۷۱.۴ % دکل خشکی و ۷۱.۴% دکل دریایی ۳۰۰۰SM۲بومی سازی شده است.
دو سال طول کشید تا زنگنه واردات دکل را ممنوع کند
این تولید کننده دکل بیان کرد: ما ۴۵ درصد دو دکل خشکی را ساخته ایم، اما مشکل کار ما در شبکه بانکی است. دو سال طول کشید تا آقای زنگنه و وزارت صنعت واردات دکل را ممنوع کنند. این مسئله کمک بزرگی به ما کرد. اکسین اهواز و فولاد مبارکه متالوژی مورد نیاز برای ساخت دکل را به ما دادند.
نادریان عنوان کرد: ضعف در این مقطع مسئله بانکی است چون زنجیره کار اقتصادی را معیوب می کند. دستگاههای مختلف وزارت نفت هم با مشکل لختی رو به رو هستند و در حال حاضر تنها با کمک دانشگاه شریف،تهران ،امیرکبیر ،صنعتی اصفهان و شیراز کار طراحی و ساخت Subestructure,Mast دکل ۲۰۰۰HP و ۳۰۰۰ SM۲ به اتمام رسیده است.
دولت یازدهم ۱۱۰۰ روز است که ما را به خاطرIPC معطل کرده است
وی با اشاره به قراردادهای جدید نفتی گفت: از یک طرف IPC خیلی خوب است و رقیب خارجی به صنعت نفت می آورد. ولی از یک طرف ما هنوز آمادگی قرار گرفتن در این شرایط را نداریم و ۱۱۰۰ روز است که در این دولت معطل هستیم. چیزی در حدود ۴۰ تا ۵۰ میلیارد تومان از سرمایه ما معطل مانده است. اخیرا یکی از مشکلاتی که وزارت نفت برای ما ایجاد کرد این بود که اجاره دکل را هم ممنوع کرده و همه را در قالب IPCقرار داد.
مدیر شرکت توسعه پتروصنعت دریا بیان کرد: واحدهای نفت شرکت های ملی حفاری، نفت خیز جنوب، فلات قاره، نفت مرکزی و اکتشاف مصرف کننده دکلهای ما هستند در حال حاضر وزارت نفت به این این شرکتها دستور داده که حق ندارند از ما دکل اجاره کنند و باید در قالب قراردادهای جدید IPC عمل کنند.
وزارت نفت اجازه اجاره دکل از تولید کننده داخلی را به شرکتهای خود نمی‌دهد
وی گفت: مسئولان وزارت نفت اگر درست به IPC عمل کنند به کشور کمک می شود. ما هیچ مشکلی در رقابت کردن با شرکتهای خارجی نداریم. شاید دربعضی از مسائل با آقای زنگنه اختلاف نظر داشته باشیم ولی این قراردادها در نهایت به ما کمک می کند. گرچه پیش بینی می‌کنم طرفهای خارجی در نهایت تکنولوژی و دانش لازم را طی این قراردادها انتقال نمی‌دهند.
زنگنه کل میدانها و مخازن نفتی را به خارجیها داده است
این تولید کننده دکل خاطرنشان کرد: در حال حاضر تحت عنوان IPC در آزادگان ۱۸۵ چاه و هرچاه را به قیمت ۱۲.۵ میلیون دلار به خارجیها سپرده اند، یعنی کل مخازن و میدانها به خارجی ها رسیده است. هر چاه ۱۲.۵ میلیون دلار است اگر به ما یک چاه می دادند معادل یک دکل بود. چرا بهترین میدانها را به خارجی ها دادند؟ مسئولان وزارت نفت از شرکت توتال توقع اکتشاف و مسائل دیگر را ندارد، ولی در مقابل میدان آزادگان را به مدت ۳۲ سال در اختیار آنها قرار داده اند. سه دهه چاه در اختیار اینها قرار می گیرد، در حالی که اصلا در آزادگان نیازی به اکتشاف نیست و اکتشاف انجام شده است.
دولت در IPC به سمت خارجیها غش کرده است
نادریان عنوان کرد: ۱۸۵ چاه را به توتال داده اند، هر چاه هم ۱۲.۵ میلیون دلار. ۱۰ چاه به ما می دادند ما ۱۰ دکل برای کشور زیر بار می بردیم. دولت در IPC بیشتر به سمت خارجی ها غش کرده است، علت آن هم این است که می گوید من مخزن مشترک دارم. آنها را می گذارد وسط به عنوان آیتمی که خارجی ها بیایند ولی در عمل می‌بنیم که خارجیها نمی آیند. مگر قبلا خارجی ها آمدند که الان بیایند. آدم عاقل از یک سوراخ دوبار گزیده نمی شود!
وی با انتقاد از تیم مدیریتی جدید شرکت نفت به «نسیم آنلاین» گفت: در صنعت نفت تیم قبلی که آقای جوادی در آن حضور داشتند خیلی منطقی بود ما جلسات متعددی با ایشان داشتیم و ایشان می‌دید که ما در حال انجام چه کاری هستیم. ولی تیم جدیدی که با آقای کاردر آمده، بروکراسی بیشتری را هم با خود آورده است. در حال حاضر ۱۹۵ مخزن ما کلا بکر و دست نخورده است. ۱۵۰ کارخانه بزرگ از ما پشتیبانی می کند و این یک زنجیره به هم متصل است. این ۱۵۰ واحد منتظرند ما یک کار به آنها ارجاع دهیم که به دلیل نبود کار تعطیل کرده اند. با ارجاع کار در صنایع بالادستی نفت کل صنعت فلزی ،برق والکترونیک و متالوژی کشور زیر بار می رود .
این تولید کننده دکل تصریح کرد: همین که از فولاد مبارکه و اکسین اهواز برای متالوژی کمک گرفتیم، بخشهای بسیاری زیادی از صنعت متالوژی کشور زیر بار می‌رود. در حال حاضر صنعت نفت ما بهشت دکل سازان چینی شده است. درست است که واردات دکل ممنوع شده ولی در حال حاضر بخش خصوصی مشغول دور زدن قانون است و بخشهای دیگر هم در قالب IPC طی سالهای آینده مشغول واردات دکل می شوند.
با اجرای IPC شرکتهای ایرانی به حاشیه می روند
نادریان بیان کرد: زنگنه می خواهد همه شرکتها را در IPC بیندازد ولی شرکتها توان حضور در قالب IPC را ندارند، زیرا بروکراسی این اجازه را به آنها نمی‌دهد. همه بخشها دولتی است و حتی خارجی ها هم با این وضعیت حاضر نیستند کار کنند. خارجیها در IPC خارجی دکل و کل تجهیرات حتی نیروی انسانی را با خود به ایران می آورد ،توتال ،لوک اویل، ژآبروژنفت،تات نفت،انی ،اتریشی ها،چینیها همه با خودشان دکل و تجهیرات و نیروی انسانی می آورند. اینها از داخل چیزی استفاده نمی‌کنند. نه در ایران بلکه در همه کشورها ،حتی در کشورهای حوزه خلیج فارس از داخل کشورها استفاده نمی کنند. فقط کارگر ساده و عمله را از کشورها بکار می گیرند.
وی تصریح کرد: قانون استفاده از توان حداکثری از صنعت داخل هم بین وزارت نفت و وزارت صنعت وجود دارد ولی روی کاغذ است. شعار و سر درب وزارتخانه و سازمانها و ادارات کل، اقتصاد مقاومتی است ولی در عمل تنها چیزی که وجود ندارد عمل به شعار اقتصاد مقاومتی است.
نظر شما