اختصاصی قدس آنلاین - «سرانجام، سپیده آن روز بزرگ خواهد دمید و صهیونیسم وظیفه بزرگی را که بر دوش دارد، به انجام خواهد رساند.»

این مهم ترین بند از بیانیه و برنامه های اولین کنگره صهیونیست ها بود که در ۲۹ اوت ۱۸۹۷ در شهر بال سوئیس با شرکت یهودیان و مسیحیان صهیونیست تشکیل شد. برنامه ای که طی آن مشخص شد فلسطین باید موطن مردم یهود باشد و این کشور می‌تواند و باید از طریق ایجاد تدریجی مهاجرنشین‌های یهودی، نقش خود را ایفا کند.

نقشی که سازمان های بین المللی هم همراستا با آن حرکت می کنند و برای رسیدن به اهداف صهیونیسم گام بر می دارند؛ مثل تاکید تمام این سازمان ها بر ضرورت کنترل جمعیت در جهان و در مقابل تشویق زاد و ولد در بخش های تحت سیطره رژیم صهیونیستی.

شاهد ماجرا هم اینکه در این کشور برنامه تنظیم خانواده و کنترل جمعیت وجود ندارد و در حالی که اهالی کرانه باختری رود اردن، نوار غزه و نیز فلسطینی‌هایی که در سرزمین‌های اشغالی اقامت دارند با شعار «فرزند کمتر، زندگی بهتر» به کاهش زاد و ولد دعوت می‌شوند، زنان مومن یهودی! به افزایش تعداد کودکان جهت افزایش جمعیت اسرائیل تشویق شده اند.

اجرای سیاست های افزایش جمعیت در کشورهای تحت سلطه رژیم صهیونیستی بدان خاطر است که اگر آمار یهودیان افزایش پیدا نکند بقای دولت «اسرائیل» به خطر می‌افتد؛ سیاست هایی که هم از طریق زاد و ولد و هم از طریق مهاجرت اتباع یهودی به سرزمین های اشغالی دنبال شده است.

علاوه بر اینکه در کتاب هایی مثل «فراماسونری ویهود» یکی از پراهمیت ترین مراسم دین یهود ازدواج بیان شده و در کتاب های مقدس شان، به آدم و حوا موکدا گفته شده «مفید باش، تولید مثل کن و زمین را پر کن»، برای اهالی سرزمین های اشغالی مقرر شده که هر خانواده باید حداقل ۴ فرزند داشته باشد و حق اولاد پرداختی به کارمندان زیاد است.

البته مسئولان رژیم صهیونیستی به همین هم بسنده نکرده اند و حتی برای کارمندان بازنشسته ای که دارای فرزند بیشتری هستند، حقوق بازنشستگی بیشتری قائل شده اند.

مهاجرت هم راه دیگری بود که سیاستمداران صهیونیست بدان متوسل شدند تا جمعیت شان را روز به روز افزایش دهند؛ آنها برای تامین جمعیت در سال‌های دهه ۹۰ به مهاجرت‌هایی از روسیه و دیگر کشورهای بلوک شرق پس از فروپاشی جماهیر شوروی روی آوردند. این مهاجرت‌ها از سال ۱۸۸۰ شروع شد و آن زمان حدود ۲۵۰۰ مهاجر وارد فلسطین شدند.

و با کوشش های سرسختانه سران رژیم صهیونیستی، یهودی ها توانستند جمعیت مهاجر قابل توجهی را به سوی خود جذب کنند به نحوی که هم اکنون حدود ۷۴ درصد جمعیت یهودیان منطقه فلسطین را مهاجران تشکیل می دهند و جمعیت اسرائیل از ۲ میلیون نفر به جایی رسید که آنها شصت و ششمین سال تاسیس شان را با بیش از ۸ میلیون جمعیت جشن گرفتند.

امروز اسرائیل ۱۴ شهر با جمعیت بیش از ۱۰۰ هزار نفر دارد و ۶ شهر تل آویو، یافا، حیفا، ریشون لزیون، اشدود و پتا تیکوا بیش از ۲۰۰ هزار نفر سکنه دارند.

همه اینها در حالی است که در مقابل تمام این برنامه‌ها، کشورهای اسلامی باید عقیم شده و سیاست های کنترل جمعیت برای شان اجرا شود. برنامه هایی که گاهی منحصرا برای کشورهایی چون ایران، سوریه، اردن و سرزمین های اطراف فلسطین اشغالی به مرحله اجرا در آمده است.

اگر این روند همچنان ادامه می یافت، جمعیت ایران طی ۸۰ سال آینده به ۳۱ میلیون نفر می‌رسید که بیش از ۶۰ درصد آن را  سالمندان تشکیل می دادند.

به اینها اضافه کنید که بنابر نتایج سرشماری نفوس و مسکن سال ۱۳۹۰ جمعیت کشور از ۷۰ میلیون و ۴۹۶ هزار نفر در سال ۱۳۸۵ با رشد حدود یک میلیون نفری در هر سال به ۷۵ میلیون و ۱۵۰ هزار نفر در سال ۱۳۹۰ افزایش یافت و اردیبهشت امسال جمعیت کشورمان تنها با حدود ۴ میلیون نفر اضافه، به ۷۹ میلیون و ۲۶۲ هزار نفر رسید.

آماری که نشان می دهد نگرانی مسئولان به دلیل وجود بحرانی در کمین بوده است؛ همچنانکه عادل آذر سال ۱۳۹۲ درحاشیه همایش بررسی نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن گفت: اگر نرخ باروری به ۱/۳ درصد برسد در ۱۰ سال آینده نرخ رشد جمعیت کشور صفر می‌شود.
عادل آذر با اشاره به سرشماری عمومی نفوس و مسکن درسال ۹۰ و آشکار شدن برخی زوایای پنهان ترکیب جمعیتی گفت: نرخ رشد جمعیتی کشور از سال ۸۵ تا ۹۰ از ۱/۶ درصد به ۱/۳ درصد رسیده که یک هشدار جدی است.

هشداری که مورد توجه مسئولان و مردم قرار گرفت و خوشبختانه عادل آذر در آبان ماه سال ۹۳ اعلام کرد: علائم موجود نشان می‌دهد رشد جمعیت نسبت به نرخ ۱/۳ درصدی سال ۱۳۹۰ بهبود یافته است.

با این همه تیرماه همین امسال، معاون طرح های آماری مرکز آمار ایران با بیان اینکه وضع فعلی جمعیت قابل قبول است گفت: متاسفانه کیفیت جمعیت کشور مطلوب نیست و اگر از اکنون برنامه‌ریزی نکنیم با بحران سالمندی مواجه خواهیم شد به طوری که در ۳۰ سال آینده نرخ رشد جمعیت منفی می‌شود.

زاهدیان با بیان اینکه نگرانی‌هایی که مطرح می‌شود در مورد جمعیت مربوط به حدود ۳۰ سال آینده است اضافه کرد: برآوردها نشان می‌دهد اگر نرخ باروری کل در کشور در حد ۱/۸باقی بماند، این احتمال زیاد خواهد بود که نرخ رشد جمعیت کشور در فاصله سال‌های ۱۴۳۰ ــ ۱۴۲۵ صفر یا حتی منفی شود و اگر تعداد موالید سال‌های ۱۳۹۴ ادامه پیدا کند منفی شدن نرخ رشد جمعیت عقب‌تر خواهد افتاد.

معاون طرح های آماری و آمارهای ثبتی مرکز آمار اضافه کرد: براساس اعداد و ارقام ایران جزو کشورهایی محسوب می‌شود که به‌موقع سیاست‌های جمعیتی خود را تغییر داده و فرصت کافی دارد تا آینده جمعیتی خود را تضمین کند، ولی اگر از این فرصت استفاده لازم را به عمل نیاورد، مانند بسیاری از کشورهای اروپایی با نرخ رشد جمعیت منفی مواجه خواهد شد.