انتخابات

رشت- کارشناس مسائل غرب آسیا با اشاره به اینکه رژیم صهیونیستی کشوری بدون اصل و ریشه است و ملت آن در گذشته ریشه کن شده‌اند گفت: امنیت رژیم صهیونیستی در گرو گسترش ناامنی در کشورهای منطقه است.

 گسترش ناامنی در کشورهای منطقه ضامن بقای رژیم صهیونیستی است

به گزارش قدس آنلاین، حسین رویوران ظهر چهارشنبه در نشست بصیرتی،  بررسی و تحلیل مسائل منطقه در سالن کنفرانس دانشگاه فنی شهید چمران رشت با بیان اینکه گسترش ناامنی در منطقه را دو دسته از بازیگران بر عهده دارند اظهار داشت: یک دسته آمریکا و رژیم صهیونیستی و دسته دیگر کشورهای وابسته عربی در منطقه هستند.

وی با طرح این سوال که آیا ایجاد ناامنی در منطقه نیازی از رژیم صهیونیستی را برطرف می‌کند تصریح کرد: رژیم صهیونیستی کشوری بدون اصل و ریشه است و ملت آن در گذشته ریشه کن شده‌اند و یک عده مهاجر مجدداً این کشور را با فرآیند "nation state" ملیت‌سازی کردند.

کارشناس مسائل غرب آسیا با بیان اینکه ملت ایران ملتی با پیشینه ارزشمند و هویت است افزود: اما رژیم صهیونیستی این هویت اصیل را ندارد و برای استمرار خود به مکانیزم‌هایی از جمله قدرت نظامی نیازمند است.

رویوران با اشاره به اینکه توان نظامی رژیم صهیونیستی از توان ۲۲ کشور عربی منطقه بیشتر است گفت: غرب برتری رژیم صهیونیستی را تضمین کرده است و در بیشتر جنگ‌ها از جمله جنگ سال‌های ۶۷ و ۷۳، فرانسه، آلمان و آمریکا جنگ افزارهای این رژیم را تأمین می‌کردند.

وی با بیان اینکه رژیم صهیونیستی برای تأمین نیروی انسانی خود افراد را تا سن ۵۰ سالگی در ارتش به خدمت می‌گیرد افزود: این کشور ۳۰۰ هزار نفر ارتشی کادر و یک میلیون و ۲۰۰ هزار نفر ذخیره دارد که در صورت نیاز از این نیروهای حرفه‌ای ذخیره در جنگ استفاده می‌کند.

کارشناس مسائل غرب آسیا با اشاره به اینکه این نیروها هر سال آموزش دیده و در آمادگی کامل هستند گفت: برای مثال زمانی که در جنگ ۷۳ رژیم صهیونیستی در آستانه شکست بود به سرعت ظرف ۷۲ ساعت نیروهای ذخیره خود را به میدان آورد تا پیروزی خود را تضمین کند.

وی با بیان اینکه در اجلاس مهم سال ۲۰۰۸ راهبردهای آینده رژیم صهیونیستی تعیین شد افزود: رژیم صهیونیستی پس از به چالش کشیده شدن در جنگ‌های پیشین، ایده دیگری را جایگزین برتری نظامی خود کرد و نوعی معادله برای بازسازی خود تبیین کرد که آن ایده گسترش ناامنی در منطقه است چرا که امنیت رژیم صهیونیستی در گرو گسترش ناامنی در کشورهای منطقه است.

رویوران گفت: بسیاری از نظامیان اروپایی در سال ۲۰۱۱ به سمت عراق و سوریه بدرقه شدند و در این جنگ کشورهای عربی هم پیمان اروپا مانند کویت، اردن و قطر نقش به‌سزایی ایجاد کردند تا جایی که کشوری مانند قطر می‌گوید حتی اگر آمریکا حمایت خود را از رژیم صهیونیستی قطع کند ما به حمایت خود ادامه می‌دهیم.

کارشناس مسائل غرب آسیا با اشاره به اینکه آمریکا بزرگترین قدرت نظامی و اقتصادی جهان است تصریح کرد: بیش از ۵۰ پایگاه نظامی آمریکایی در دنیا وجود دارد و بیشترین ناوهای هواپیمابر دنیا متعلق به آمریکاست.

وی افزود: نماد اقتصادی آمریکا یعنی برج های دوقلو و نماد نظامی پنتاگون که وزارت دفاع محسوب می‌شود در ۱۱ سپتامبر از سوی القاعده‌ای مود حمله قرار گرفت که ساخته دست خود آمریکا بود و از طریق دو نیروی تکفیری، بن لادن سعودی و ایمن الظواهری مصری به‌وجود آمد.

رویوران با بیان اینکه آمریکا برای حمله به ایران دو سناریو در پیش گرفت یاد آور شد: آمریکا برای ضربه زدن به ایران از کوچک به بزرگ عمل کرد به این معنی که با ایجاد ناامنی در منطقه قصد داشت دست و پای ایران را قطع کند اما با سقوط دیکتاتورهای کشورهای عراق و افغانستان جایگاه ایران افزایش پیدا کرد.

کارشناس مسائل غرب آسیا با بیان اینکه آمریکا با جنگ‌های پیاپی دچار بحران شدید اقتصادی شد خاطرنشان کرد: بیداری اسلامی یکی دیگر از چالش‌هایی بود که آمریکا با آن روبه‌رو شد.

وی با بیان اینکه آمریکا پس از این چالش‌ها به مراکز مطالعات محتاج شد افزود: این مراکز پیشنهاد براندازی نظام در سوریه را به آمریکا پیشنهاد کردند تا القاعده را به چالش بکشند.

کارشناس مسائل غرب آسیا با اشاره به اینکه در جنگ سوریه و عراق، هدف همچنان ایران است اظهار داشت: اگر سوریه از معادله خارج شود ارتباط ایران و عراق با لبنان و فلسطین قطع می‌شود.

وی با بیان اینکه ایران در ابتدای حمله تروریستی به سوریه دخالتی نکرد تصریح کرد: ایران در ابتدا فقط موضع سیاسی داشت اما پس از سه سال از جنگ دید نمی‌تواند در مقابل این بحران بی‌تفاوت باشد چرا که پس از آن نوبت حمله به حزب الله و ایران بود.

رویوران پیروزی حزب الله را قطعی خواند و گفت: عراق تا پایان سال ۱۳۴۸ از نیروهای تکفیری پاکسازی خواهد شد همچنین امیدواریم سوریه نیز که ۶۰ درصد شرق حلب را پس گرفته است به‌زودی به پیروزی قطعی برسد.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.