به گزارش «قدس آنلاین» به نقل از فارس، ۶۸ دفتر تشکل دانشجویی در بیانیه‌ای ضمن انتقاد از «توافق پاریس» تاکید کردند: توافق نامه‌های بین اللملی اهرمی برای فشار بر کشورهای خواهان استقلال و سدی جلوی پیشرفت این کشورها هستند و تبعاتی چند سطحی را برای این کشورها به دنبال دارند. «توافق نامه پاریس» نیز یکی از همین دست توافق نامه‌ها است که از نظر بسیاری از تحلیل گران تبعاتی فراتر از برجام را برای ما در پی خواهد داشت.
در ابتدای این بیانیه آمده است: در دولت حاضر شاهد سیل عظیمی از توافقات بین‌المللی امضا شده بودیم که به سمت مجلس شورای اسلامی روانه بود و هست. حال سوال اینجاست که دولتی که سه سال است سکانداری کشور را به عهده دارد و به قول معروف گرم و سرد روزگار را چشیده و به این مهم علم یافته که تمامی توافقات و تصمیمات اتخاذ شده از سمت نهادهای بین المللی در جهت سنگ اندازی بر سر راه کشورهای در حال توسعه و برده کردن آن کشورها در چنگال خونین سلطه جهانی است آیا دگرباره هم می‌خواهد تن به مدیریت و تعیین چارچوب عملکرد از سمت این نهادها بدهد؟ مگر یک کشور چند بار فرصت و سرمایه این را دارد که از یک نقطه گزیده شود؟
همچنین در این بیانیه تاکید شد: توافق نامه های بین اللملی اهرمی برای فشار بر کشورهای خواهان استقلال و سدی بر جلوی پیشرفت این کشورها هستند و تبعاتی چند سطحی را برای این کشورها به دنبال دارند. توافق نامه پاریس نیز یکی از همین دست توافق نامه هاست که از نظر بسیاری از تحلیل گران تبعاتی فراتر از برجام را برای ما در پی خواهد داشت.
۶۸ دفتر تشکل دانشجویی در بیانیه خود اظهار داشتند: حال سوال اینجاست که دولت در صورتی که برای امضای این توافق نامه فرصت داشته است چرا این توافق نامه را که هنوز تبعات تخطی از آن نامعلوم است به امضای خود می‌رساند و به آن افتخار نیز می‌کند.
در ادامه این بیانیه مطرح شد: نکته حائز اهمیت در پذیرش اینگونه قراردادها این است که کمیته ناظر بر این توافقنامه‌ها شکایات خود را از سازمان های بالادستی پیگیری می‌کند که علاوه بر القاء چهره‌ای منفور از کشور در جهان، کمترین سطح از تبعات در نظر گرفته شده برای آن تحریم های اقتصادی علیه کشور خواهد بود که جبران کردن آن بسیار دشوار است.
در بخش دیگری از این بیانیه بیان شد: با نگاهی اجمالی به آمار و قرائن، هدف دولت و دست اندرکاران وارد کردن ایران به این مبحث و به کنوانسیون ها و قراردادهای بین المللی مربوط به محیط زیست به هیچ عنوان چاره جویی و جویایی راه حل را نمی‌رساند.
در ادامه بیان شد: محیط زیست، مراقبت از آن و حفظ حریم و حق آیندگان در این حوزه امری است که در وهله اول در سبد فرهنگی جامعه قرار دارد و بر اساس آموزه‌های دینی و فرهنگی ایران اسلامی، پتانسیل اقناع عموم ملت برای رعایت الزامات وجود دارد و نیازی به ایجاد اهرم های سیاسی آن هم از سوی نهادهای بین المللی و گاها امنیتی جهانی با هزینه هایی نامشخص وجود ندارد. نهادهایی که هر لحظه به دنبال راهی برای فشار به نظام و امت اسلامی باشد.
۶۸ دفتر تشکل‌های دانشجویی در بیانیه خود بیان داشتند: در این رابطه آیا دولت و بویژه رئیس سازمان محیط زیست آن تاکنون اقدامات و طرح هایی داشته اند که نتیجه نداده و دولت دست به دامان کشورهایی دیگر شده یا اینکه سرکار خانم ابتکار ضمن برگزاری سمینارهایی صرف، تا به امروز بیشتر در کسوت نهادهای حزبی انتخاباتی کار کرده‌اند؟
در بخش دیگری از این بیانیه آمده است: اگر نگرانی دولت در سطح آلودگی های صنعتی است ابتدا باید دولت آمار فعالیت و طرح‌های خود در جهت بهبود این مهم را ارائه دهد تا این مردم باشند که تصمیم بگیرند که ورود خارجی ها به چنین مسئله ای چقدر ضرورت دارد؟
در این بیانیه تاکید شد: در رابطه با بنزین مصرفی خودروها نیز، چگونه دولتی که بجای ارتقاء و استاندارد سازی سوخت، به بی اعتنایی به شرکت های ایرانی رجوع کرده بوده است، می‌خواهد ملت را زیر ذره بینی قرار دهد که خود وظیفه‌اش را انجام نداده است. و اما در پذیرش این توافقنامه‌ها ایراداتی بر مجلس شورای اسلامی وارد است که بدون بررسی بر روی توافقات بین المللی به سرعت این توافقات را از کانال خود عبور داده و به تصویب می‌رساند.
در بخش دیگری از این بیانیه آمده است: این اتفاق دو تفکر را در پی دارد، یک اینکه مجلس دهم شورای اسلامی دست به سینه دولت یازدهم است و توانایی ایستادگی و سطح علم و علاقه بررسی این امور را ندارد که این ناقض جمله مجلس در راس امور است خواهد بود و یا این تفکر را القاء می‌کنند که وکلای قانونی مردم از تخصص و بصیرت پایینی برخوردار هستند که بدون بررسی این توافقات را به تصویب می‌رسانند.
همچنین در این بیانیه آمده است: مهمترین و دردناک ترین مسئله این است که چرا دولت منتخب ملت در حکومت اسلامی و حتی نمایندگان مردم، حضور در عرصه بین المللی و من جمله حضور در جمع کشورهای غربی را که سابقه استعمار و ارتزاق انگل وار آنها ثبت در تاریخ است را برای این نظام رتبه و امتیاز تلقی می‌کنند و این حضور را به قیمت‌های هنگفتی به نظام و ملت تحمیل می‌کنند؟
در ادامه این بیانیه تاکید شد: تمامی نکات متذکر شده در جهت تقویت نظام و کشور بوده و هیچ یک از ما ناقض و ناهی محیط زیست سالم و احقاق حق آیندگان نیستیم اما به علت تبعاتی که از اینگونه توافقات دیده‌ایم قصد پذیرش آنها را نداریم و معتقدیم مسئولان کشور بابت ناتوانی در ایجاد هوای پاک و محیط زیست سالم باید هزینه آن را به مردم بپردازند نه اینکه هزینه را به نهادهای جهانی بپردازند که در جهت مقابله با خود ما مورد استفاده قرار بگیرد.
همچنین در این بیانیه آمده است: باید نهاد برنامه ریزی و نظارت بر این مقوله درکشور ایجاد شود و اهداف بلند مدتی را نیز مشخص سازد و توسط نظارت بر سازمان ها و نهادهای کشوری هزینه این ناتوانی را از مسئولان به جیب مردمی تزریق کند که ضربه های این ناتوانی ها به آنان وارد می‌شود.
در ادامه این بیانیه تصریح شد: آیا مسئولین در این اندیشه هستند که ما خود توانایی برنامه ریزی و مدیریت کشور را نداریم و باید توسط نهادهای بین المللی برای کشور ما برنامه ریزی بشود اگر مسئولان در این تفکر هستند بروند و بگویند همان سازمان ها یکی را بر سر جایگاهشان بگذارند که توانایی مدیریت کشور را داشته باشد.
۶۸ دفتر تشکل دانشجویی در بیانیه خود آوردند: ما به عنوان جمعی از دانشجویان انقلابی و به نمایندگی از جنبش دانشجویی و ملت غیور ایران از مجلس شورای اسلامی، عدم تصویب این مصوبه را درخواست می‌کنیم و از نمایندگان مجلس شورای اسلامی می‌خواهیم به هیچ وجه تن به مدیریت نهادهای بین المللی بر روی کشور را ندهند.
انتهای پیام/
نظر شما