ربیعی در گفت گو با قدس آنلاین، به حضور ۲۵۰۰ قطعه قو در سال گذشته اشاره کرد و افزود: سه قوی کوچک، گنگ و فریادکش در مازندران حضور می یابند که بیشترین جمعیت شامل قوهای فریادکش می باشد.

وی با اشاره به اینکه قوههای فریادکش در آب های شیرین آب بندان ها و اراضی کشاورزی زمستان گذرانی می کنند، اضافه کرد: این قوها ۲ تا ۳ماه در مازندران حضور دارند و برای زادآوری به مناطق سیبری برمی گردند.

رئیس اداره نظارت بر حیات وحش محیط زیست مازندران به حضور این قوها در تالاب  های اَزباران، فریدونکنار و سرخرود اشاره کرد و گفت: از سال ۸۶ که برف و یخبندان سنگینی اتفاق افتاد، این قوها مهاجرت محافظه کارانه ای به مازندران داشتند.

ربیعی با بیان اینکه این قوها نیمه مهاجر بوده و تا برف و یخبندان اتفاق نیفتد، مهاجرت را آغاز نمی کنند، افزود: قوهای مهاجر، تک همسر بوده و در زمستان اجتماعی زندگی می کنند و به هنگام بهار، زندگی جداگانه ای داشته و هریک قلمروی دارند.

وی با ذکر این نکته که یک جفت قو همیشه با هم بوده و وقتی جفتی از دست می رود، جفت دیگری اختیار نمی کنند، از مردم خواست در صورت مشاهده قوهای زخمی، مراتب را به ماموران محیط زیست اطلاع دهند.

رئیس اداره نظارت بر حیات وحش محیط زیست مازندران اضافه کرد: برای کنترل و حفاظت از قوها، سعی در متمرکز کردن جمعیت شان داریم و با کمک مردم محلی، تشکل ها و حامیان محیط زیست، شرایط تغذیه ای مناسبی برایشان فراهم می کنیم تا از جابجایی اجباری شان جلوگیری شود.