به گزارش "قدس آنلاین"، به گفته مورخ  لندنی، وصیتنامه  اسکندر مقدونی، سردار کبیر،   جلوی چشم بود، ولی طی قرن ها هیچ کس متوجه آن نشد.

متخصصان  فقط  ۲۰۰۰  سال پس از  مرگ اسکندر مقدونی به  اهمیت  این سند پی بردند. پیام  تزار  به آینده  امپراطوری یونان — پارس اختصاص داشت که او رهبری می کرد. وی در وصیتنامه،   وارثان خود را  نام برده است.

ثبوت  وجود «وصیتنامه»   در دستنوشته «تاریخ اسکندر مقدونی»   وجود دارد که در آن از  فتوحات بزرگ  تزار  نام برده می شود.   کتاب تاریخی — شبه تاریخی یونانی در باره اسکندر مقدونی  که  احتمالا  طی صد سال پس از مرگ قهرمان اصلی آن نوشته شد، حاوی اطلاعات فوق العاده با ارزش  در باره لشگرکشی های اسکندر مقدونی به  امپراطوری پارس  است.

مورخان سال های طولانی  آخرین فصل  رمان را به عنوان جزوه سیاسی  تزار تلقی می کردند.   اما کارشناس دیوید  گرانت،   که پروژه  مطالعه  تاریخ حکومت  اسکندر کبیر  را  به جریان انداخت،   به این نتیجه رسید که  این تصور نادرست است.   تحقیقات همه جانبه  ثابت کرد که  فصل وصیتنامه  بر اساس  سند اصل نوشته شده بود، هر چند عمدا دچار تغییرات چاپی شده بود.

گرانت در کتاب «در جستجوی وصیتنامه گم شده اسکندر کبیر» از کشف  خود صحبت می کند. به عقیده مورخان،   وصیتنامه اصلی  تزار،   توسط  ژنرال های با نفوذی  پنهان شده بود که  مناطق  امپراطوری را تحت کنترل داشتند.   زیرا اسکندر مقدونی،  الکساندر  چهارم پسر متیس که هنوز متولد نشده بود و  هرکول پسر بزرگش که  فرزند او و معشوقه اش بود را وارثان خود معرفی کرده بود.   ساکنان با نفوذ مقدونیه  پسران او را نپذیرفتند، زیرا دو رگه بودند.

طی دهسال  پس از مرگ  اسکندر کبیر،   وصیتنامه اصل  بطور مخفیانه  بازنویسی شد و  بصورت اعلامیه پخش شد و فرماندهان  نظامی که با هم رقابت می کردند  سعی کردند مشروعیت خود را به اثبات برسانند.

اگر گرانت  بشکل صحیحی  این سند را مورد تفسیر قرار داده باشد، پس می توان گفت جستجوی  وصیتنامه ۲۰۰۰ ساله  به پایان رسیده است.   مورخ تأکید می کند که  تغییرات زیاد در وصیتنامه  و تغییر آن به سبک  اعلامیه  تبلیغاتی سیاسی، اصل بودن این سند را مورد  شک قرار می دهد و آن را  به ثبوت شبه تاریخی مبدل  می سازد.

گرانت متذکر شد: «با انجام تحقیقات به این نتیجه رسیدم که  محتوای سند  بر اساس  وصیتنامه اصل اسکندر مقدونی استوار است و  آن یکی از  اسناد  معتبر  نظامی — سیاسی  جهان باستان است».  بعلاوه این سند حاوی اشاراتی به توطئه  ژنرال ها بر  علیه اسکندر کبیر است.

اسکندر مقدونی امپراطوری بزرگی ایجاد کرد که پس از مرگش از هم فروپاشید.   در دوران باستان،   اسکندر کبیر به عنوان  یکی از باعظمت ترین سلحشوران  تاریخ مشهور بود.

 ساخت شهرها توسط اسکندر  که در زمان حاضر، بزرگترین شهرها در  چند کشور هستند  و  استعمارات  یونان در  آسیا، رواج فرهنگ یونان باستان به شرق را  موجب شد.   اسکندر  بر اثر بیماری  سختی در سن ۳۳ سالگی  درگذشت.   بلافاصله امپراطوری او بین جانشینان — دیادوخوها (دسته ای از سرداران و خویشان و نزدیکان اسکندر مقدونی)  تقسیم شد  و دهها سال بین آنها جنگ  ادامه داشت.