به گزارش قدس آنلاین به نقل از ایسنا، حکومت رانی به طور قطع از آنچه که دونالد ترامپ گمان می‌کرد سخت‌تر است اما رئیس‌جمهور آمریکا در مصاحبه‌اش با فایننشال تایمز تاکید کرده است که از دستورالعمل‌ها و نحوه رفتارش به هیچ وجه پشیمان نیست.

در پاسخ به اینکه آیا اقدامات توئیتری‌اش و اظهارنظرات اینترنتی او درباره مسائل سیاسی، دولتی و حتی جهانی اکنون وی را شرمنده می‌کند یا نه با مکث کوتاهی توضیح می‌دهد: من از هیچ چیز پشیمان نیستم چراکه درباره اتفاقات افتاده چیزی را نمی‌توانم تغییر دهم.

ریاست جمهوری ترامپ در تاریخ ۲۳۰ ساله آمریکا کاملا بی سابقه است. او هرگز سمتی سیاسی نداشته و تا همین اواخر به عنوان غول میلیاردر املاک شناخته می‌شد. او که پنج بار اتحاد خود با احزاب مختلف را تغییر داده به عنوان یک پوپولیست شناخته میشود و اکنون دارای ثروتمندترین کابینه تاریخ کشورش است.

طی این مصاحبه ترامپ بارها به فالورهای میلیونی خود در فیس بوک، توئیتر یا اینستاگرام اشاره می‌کند و مشخص است که این دنبال کننده‌ها اعتماد به نفس زیادی به او داده و مامنی برایش ایجاد کرده‌اند.

اکنون با گذشت این ۱۰۰ روز به نظر می‌رسد پشت شور و سرعت اقدامات روزهای ابتدایی فعالیتش در کاخ سفید ترامپ روش و متدهایی را در ذهن دارد. به گفته خودش او در تلاش است تا سال جاری میلادی را به سال اقتصاد ملی گرایانه تبدیل کند.

در این میان از لابه لای رفتارها و سخنان ترامپ می‌توان فهمید روسیه پوتین تا هند مودی و چین شی جیپینگ همگی برای او محملی برای تامین منافع آمریکا هستند.

او در این باره توضیح می‌دهد: من به اتحاد و ائتلاف باور دارم. من به روابط و همکاری معتقدم اما اتحاد و ائتلاف همیشه به نفع ما نبوده است.

همین اظهارات این چنینی است که متحدانی چون انگلیس، آلمان و ژاپن را نگران کرده است. اتحاد نه چندان قطعی با متحدانی چون انگلیس، آلمان و ژاپن رویکرد چندجانبه ترامپ است که عمیقا طی آن نقش آمریکا در حفظ صلح و ثبات در غرب اروپا تا شبه جزیره کره و غرب اقیانوسیه را نادیده گرفته است.

این متحدان نگرانند که آمریکا که روزی مدافع قوانین مبتنی بر نظم لیبرال بوده اکنون با تغییری تاریخی به ابرقدرتی خودخواه تبدیل شود. هرچند که تحلیلگران مثبت نگر ترجیح می‌دهند این چنین برداشت کنند که اقدامات ترامپ صرفا ظاهری قلدرمآبانه است و در عمل تلطیف می‌شود. مساله‌ای که شخص ترامپ به نظر چندان با آن موافق نیست: این مشکل بسیار بسیار جدی است که ما در جهان امروز با آن مواجهیم. این مشکلات یکی دو تا نیستند و صحبت درباره آنها کافی نیست. آمریکا به اندازه کافی صحبت کرده و اکنون شاهد آنیم که این صحبت‌ها ما را به کجا رسانده است؛ به هیچ جا! وقتی شما این را یک اقدام فوق‌العاده توصیف می‌کنید باید بدانید که درحقیقت هیچ اقدام فوق‌العاده‌ای صورت نگرفته با این حال من قرار نیست به شما بگویم که چه کار می‌کنم.

مساله‌ای بسیار روشن برای ترامپ میل او به ایفای نقش در عرصه بین‌المللی است. او معتقد است نقش آمریکا در فعالیت به نفع متحدانش و استفاده آنها از چتر نظامی آمریکا یا فعالیت‌های اقتصادی بسیار بیش از اندازه بوده است به ویژه چین که به ادعای او تمامی قوانین مبادلات جهان را برهم ریخته است.

در این میان او با اشاره به این موضوع می‌گوید: کاری که ما تاکنون کردیم به نفع گذشته ما نبوده است، به جایی که امروز ایستاده‌ایم نگاه کنید!

بسیاری از کارشناسان با این حال نگرانند که ترامپ در مقایسه با سایر عرصه‌ها بیش از همه در سیاست خارجی شکننده و آسیب پذیر باشد اما حضور شخصیت‌های قدرتمندی چون جیمز ماتیس و حتی جارد کوشنر به نظر می‌رسد که قرار است کشتی او را به ثبات برسانند.

او دیگر این روزها درباره انتقال سفارت آمریکا از تل آویو به بیت‌المقدس سخنی نمی‌گوید در حالی که تلاش می‌کند درباره راه حل دو کشوری میان اسرائیل و فلسطین صحبت کند و به نوعی دل متحدان ناتو خود را به دست آورد.

در ادامه این مصاحبه ترامپ به سوالی درباره نحوه رفتارش با آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان در دیدار اخیرش در کاخ سفید روبرو می‌شویم؛ دیداری که طی آن آنچنان که از تصاویر پیداست ترامپ درخواست مرکل برای دست دادن با او در مقابل خبرنگاران را رد می‌کند.

او در این باره توضیح می‌دهد: ما ۵ بار با یکدیگر دست دادیم و بعد روی صندلی‌ها نشستیم. گمان می‌کنم که یک خبرنگار داد زد با مرکل دست بده و من نشنیدم.

او همچنین به نظر می‌رسد در مقابل این ادعاها که آمریکا از فروپاشی اتحادیه اروپا خرسند خواهد شد عصبی می‌شود.

در پاسخ به سوال دیگری مبنی بر اینکه آیا سایر کشورها باید راه انگلیس را در خروج از اتحادیه اروپا پیگیری کنند، می‌گوید: زمانی که این اتفاق افتاد گمان می‌کردم که کشورهای بیشتری دست به این اقدام خواهند زد اما اکنون واقعا فکر می‌کنم که اتحادیه اروپا به صورت متحد عمل می‌کند.

رئیس‌جمهور آمریکا در حالی که به نظر نمی‌رسد درباره سیاست‌های مبادلاتی خود نیز بلوف بزند بیشتر از آنچه که در ابتدا به نظر می‌رسید عملگرایانه رفتار کرده است.

با این حال ترامپ میلیاردر اگر در سیاست خارجه خود چندان انقلابی عمل نکرده هنوز در چارچوب داخلی مناقشه آمیز رفتار می‌کند. اکثر اقدامات داخلی او از فرمان اجرایی‌اش درباره مهاجران تا جایگزینی طرح بهداشتی اوباما با وجود اکثریت جمهوری‌خواهان در کنگره باز هم بی‌حاشیه و البته نتیجه‌بخش نبوده‌اند. 

ترامپ در واکنش به عقب‌نشینی‌ها درباره جایگزینی طرح بهداشتی اوباما هم‌چنان داغ دلش تازه است و می‌گوید: من نباختم و علاقه‌ای هم به باخت ندارم. این را هم باید بگویم که نمایندگان هنوز برای رسیدن به توافق با یکدیگر درگیرند. اما شرایط خوب خواهد بود اگر محافظه‌کاران افراطی کنگره که از مخالفان سرسخت اوباماکر و لایحه ابتدایی هستند، سنگرها را حفظ کنند.

او ادامه می‌دهد: اگر ما به چیزی که می‌خواهیم نرسیم، با دموکرات‌ها توافقی می‌کنیم که به اعتقاد من به اندازه اصلاح این قانون خوب نیست اما به هر حال ما نوع بسیار خوبی از خدمات درمانی خواهیم داشت که فراحزبی خواهد بود.

ترامپ توضیح می‌دهد که از نظر کاخ سفید تحت کنترل او اصلاح اوباماکر "کلید باز کردن درهاست" که بودجه لازم برای اصلاح قانون مالیاتی و برنامه یک میلیارد دلاری زیرساختی را تامین می‌کند.

با این حال هنوز معلوم نیست که دولت این میلیاردر نیویورکی چگونه قانون مالیاتی را آن گونه اصلاح می‌کند که با بالا نیاوردن کمبود بودجه، محافظه‌کاران را راضی نگه دارد.

اما اگر ترامپ به هر نحو نتواند اوباماکر را اصلاح کند، ۱۰۰ روز ابتدایی روی کار آمدنش را بدون ایجاد تغییر بزرگی پشت سر می‌گذارد.  

در این میان انتخاب نیل گورساچ از سوی او برای دادگاه عالی اگر چه به مذاق جمهوری‌خواهان خوش آمده است اما دموکرات‌ها تهدید کرده‌اند که به هر طریقی حتی با استفاده از "فیلی‌باستر" مانع از تایید او از سوی کنگره می‌شوند. برای در امان ماندن از این گزند مشاوران او به دنبال راهی می‌گردند که با استفاده از آن بتوانند کنگره را دور بزنند و کورساچ را به ریاست دادگاه عالی برسانند.

با تمام این‌ها اما هنوز نوشتن از اینکه ترامپ کیست، در سرش چه می‌گذرد، چه کسی را تحسین و چه کسی را تقبیح می‌کند، هنوز مانند روز اول کار بسیار دشواری است چون او هنوز انتخاب نکرده است که در کدام سر طیف بایستد.