مریم احمدی شیروان:رئیس انجمن خون و سرطان کودکان ایران درباره این بیماری به خبرنگار ما میگوید: بر اساس آخرین اطلاعات دریافتی از مرکز ثبت سرطان وزارت بهداشت و انجمن خون و سرطان، سالانه ۳۵۰۰ کودک زیر ۱۵ سال به سرطان مبتلا میشوند که ۳ درصد از کل ابتلاهای سالانه سرطان کشور محسوب میشود. وی میافزاید: با این وجود، هیچ شواهدی مبنی بر رشد سرطان در کودکان کشورمان نداشته و نداریم.
دکتر حسن ابوالقاسمی، به نقش عوامل آسیبزای محیطی در بروز این سرطانها اشاره کرده و میگوید: استفاده از انواع غذاهای سرخ شده و کنسروی احتمال ابتلا به سرطان را در جامعه افزایش داده است. باید از دوران کودکی فرهنگ تغذیه از غذای سالم و یا عدم استفاده کردن از دخانیات که سبب افزایش ۸۰درصدی سرطان ریه در بزرگسالی است را آموزش دهیم تا کودکانمان در بزرگسالی ایمن باشند.
رئیس انجمن خون و سرطان کودکان ایران با تاکید بر اینکه نقش عوامل ژنتیکی در بروز سرطان کودکان تایید نشده است، عنوان میکند: دلیل اصلی بروز سرطان در کودکان تغییر ژن است. برخی عوامل مانند پرتوهای ایکس و گاما، بنزن و داروهای شیمی درمانی از عوامل شناخته شده سرطان هستند. البته اگر پدر یا مادری در معرض عوامل آسیبزا و سرطانزا قرار گرفته باشند و جهشی که لازم است برای ایجاد سرطان قبل از تشکیل نطفه اتفاق افتاده باشد، فرزند آن ها ممکن است دچار این بیماری شود. بنابراین هم بزرگسالان برای اینکه فرزندان سالمتری داشته باشند و هم کودکان برای اینکه در بزرگسالی دچار سرطان نشوند، باید از عوامل محیطی سرطانزا دوری کنند.
دکتر ابوالقاسمی در ادامه بیان میکند: شایعترین سرطان در کودکان، سرطان خون و پس از آن سرطانهای مغز و اعصاب مرکزی و سرطان غدد لنفاوی است. البته حدود ۸۵درصد سرطانهای کودکان درمان قطعی پیدا میکنند و در صورتیکه این بیماری بعد از گذشت ۵ سال عود نکند، در دوران بزرگسالی نیز عود نخواهد کرد. وی خاطر نشان میکند: به طور کلی شانس درمان سرطان در کودکان خیلی بهتر و بیشتر نسبت به بزرگسالان است.
وی با اشاره به اینکه هزینههای سرطان در کودکان، مربوط به داروهای جدید گرانقیمت نیست تشریح میکند: سرطان کودکان با ترکیب کردن همان داروهای قدیمی بهبود پیدا میکند و خیلی کم داروهای جدید به کمک درمان کودکان آمده است. قسمت عمده این هزینهها مربوط به طولانی شدن زمان درمان و مخارجی است که خانوادهها مجبور هستند برای اقامت، مراجعه به پزشک، آزمایشهای مختلف و... بپردازند چرا که سرطانهای کودکان، طول درمان طولانیتری دارند.
ابوالقاسمی در پایان اضافه میکند: با وجود این هزینههای زیاد، خوشبختانه برای سرطانهای اطفال، سازمانهای حمایتی وجود دارند که در بسیاری از شهرهای کشور علاوه بر کمک دولت و بیمهها، توسط موسسات خیریه تامین میشود.
نظر شما