به گزارش قدس آنلاین، متن این بیانیه بدین شرح است:

ولن ترضی عنک الیهود و لا النصاری حتی تتبع ملتهم؛ یهود و نصاری هرگز از تو راضی نخواهند شد مگر اینکه از کیش آنان پیروی کنی (بقره ۱۲۰)»

بنده این توسعه غربی را به‌هیچ‌وجه قبول ندارم؛ پایه‌هایش غلط است، مبانی‌اش غلط است، بسیاری از فروعاتش غلط است» (مقام معظم رهبری مدظله‌العالی)

انقلاب اسلامی با آرمان‌هایی چون تعالی گرایی دینی و استقلال فرهنگی شکل‌گرفته است. بخش مهمی از این آرمان‌ها در چند سند بالادستی (مانند سند چشم‌انداز ۲۰ ساله، سند تحول آموزش‌وپرورش، و سند جامع علمی کشور) لحاظ شده‌اند و با تصویب آن‌ها، همه دولت موظف به تحقق و انجام آن‌ها هستند. این اسناد با پشتوانه‌های عمیق فکری و اعتقادی تدوین‌یافته و اجرای مفاد آن‌ها چاره‌ساز بسیاری از مشکلات کشور درزمینهٔ آموزش خواهد بود. اما گزارش‌ها از انفعال برخی مسئولان در برابر جهانی‌سازی فرهنگ غرب حکایت دارد.

در روز شنبه ۲۰ آذرماه ۹۵ از «سند ملی آموزش ۲۰۳۰» رونمایی شد. این مراسم با حضور محمد فرهادی، وزیر علوم، تحقیقات و فناوری؛ فخرالدین احمدی دانش آشتیانی، وزیر آموزش‌وپرورش؛ شهیندخت مولاوردی، معاون رئیس‌جمهوری در امور زنان و خانواده و جمعی از مسئولان وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی برگزار شد.

سند مذکور الگوی بومی‌شده و بازتاب همان «آرمان چهارم از مجموعه آرمان‌های اهداف توسعه پایدار» است که تحت عنوان «سند جهانی آموزش ۲۰۳۰» به تصویب یونسکو رسیده و توسط برخی مسئولان عالی آموزش کشور امضاشده است و متأسفانه به دنبال جهت‌دهی جهانی نظام آموزشی کشورها در تمامی سطوح است.

سند آموزش ۲۰۳۰ برنامه‌ای است که در یونسکو برای جهان تدوین‌یافته و در سطح منطقه‌ای مورد تقسیم‌کار قرارگرفته، و در سطح ملی بومی‌سازی و اجرا می‌شود. چنان‌که در همه این سطوح مورد بازرسی و ارزیابی منظم قرار می‌گیرد. برخی اهداف انحرافی این سند:

تخریب فرهنگی اسلامی در پرتو معیارهای بین‌المللی غربی، تساوی جنسیتی و حذف موانع جنسیتی، آموزش جامع جنسیتی، آموزش حقوق بشر غربی، تسهیل پایش پدیده حذف اجتماعی در آموزش، تضعیف فرهنگ بومی و اسلامی با عنوان «تقویت همکاری و تفاهم بین‌المللی فرهنگی»، آموزش شهروندی جهانی براساس هنجارهای غربی و حذف فرهنگ ایثار و شهادت به بهانه دور نگه‌داشتن مدارس از خشونت.

روح حاکم بر همه اهداف این سند، جهانی‌سازی فرهنگ غرب و توسعه سلطه فرهنگی آنان بر کشورها است.

این اهداف نه‌تنها بافرهنگ و ارزش‌های اسلامی، بلکه حتی بافرهنگ شرقی نیز سازگاری ندارد. سند جهانی آموزش ۲۰۳۰ تعهدات و الزاماتی را برای کشورهایی که آن را بپذیرند به دنبال خواهد داشت که عدم پایبندی به آن‌ها ده‌ها پیامد ناگوار را برایشان در جوامع بین‌المللی رقم خواهد زد و در صورت اجرا دارای مصائبی خواهد بود که در ذیل به برخی از آن‌ها اشاره می‌شود.

دور شدن تخریب و تضعیف ارزش‌های اسلامی، حذف برخی آموزه‌ها و قوانین اسلامی در کتاب‌های درسی به سبب پذیرش برابری جنسیتی، آموزش اعلامیه جهانی حقوق بشر در همه سطوح آموزشی بدون توجه به مغایرت آن با قوانین و ارزش‌های اسلامی، گذر از بسیاری ارزش‌های اخلاقی و اسلامی در سطح خانواده، مدرسه و جامعه و درنهایت حاکمیت فرهنگ لیبرالی غرب در برابر پذیرش «آموزش شهروندی»، کنار گذاشتن آموزه‌های جهادی و شهادت و آموزش‌های نظامی و حذف بسیج دانش‌آموزی و دانشجویی؛ به بهانه «نفی خشونت و دورنگه داشتن مدارس از خشونت»، تسلیم‌شدن در برابر گروه‌های غیرقانونی و پیروان فرق ضاله و انحرافی مانند بهائیت و تسلیم در برابر خواسته‌های آنان با قبول «تسهیل پایش پدیده حذف اجتماعی در آموزش»، ترویج نوعی تساهل و تسامح در برابر ارزش‌های منفی و ضد دینی با عنوان «آموزش بین فرهنگی»، پذیرش نوعی نظارت و در مواردی حتی دخالت فرهنگی از جانب غرب به سبب قبول نظارت جهانی و انفعال در برابر توهین به مقدسات اسلامی به‌دلیل پذیرش مرجعیت حقوق بین‌الملل به‌ظاهر بشردوستانه، با امکان پرورش ده‌ها سلمان رشدی و شارلی ابدو و ...

سه محور اصلی برای اجرا و تحقق اهداف سند پیش‌بینی‌شده است:

تغییر کتاب‌های درسی، آموزش معلمان و نظارت بر فعالیت‌های واحدهای آموزشی.

پرسش‌های اساسی:

۱- آیا هریک از وزیران و یا حتی هیئت دولت حق‌ دارند اسناد و تعهداتی ازاین‌دست را بدون تصویب مجلس امضاء کنند؟ آیا این عمل مخالف صریح اصل ۷۷ و ۱۲۵ قانون اساسی نیست؟ !

۲- چرا این سند قبل از تصویب در مراجع ذی‌صلاح هم چون شورای عالی انقلاب فرهنگی، توسط دولت‌مردان رونمائی نشد؟!

۳-آیا سند آموزشی یک کشور اسلامی باید براساس معیارهای تربیتی اسلامی تدوین و تصویب شود و یا براساس معیارهای لیبرالیستی؟!

۴-آیا طرح جامع علمی کشور و سند تحول آموزش‌وپرورش و هدایت‌های فرهنگی، اجتماعی و سیاسی رهبر معظم انقلاب بر جریان آموزشی دیگری تأکید نمی‌کند؟ !

۵-آیا بومی‌سازی مصوبات جهانی یونسکو و دیگر نهادهای بین‌المللی موجب سلطه فرهنگی بیگانه بر کشور نخواهد شد؟

۶-آیا قدم گذاشتن در مسیری که سلطه بیگانه را بر کشور به‌دنبال دارد، مخالف قاعده فقهی (نفی سبیل) و خلاف اصل ۱۵۳ قانون اساسی نیست؟!

۷-پنهان‌کاری در فرایند پذیرش چنین تعهداتی، چه جایگاه حقوقی دارد؟

انتظارات: همه دغدغه مندان نظام و از جمله اساتید انقلابی و بسیجی حوزه‌های علمیه از سازمان‌های نظارتی می‌خواهند که از وظائف خطیر خود نسبت به قانون‌شکنی‌ها غلط نکرده و با رصد دقیق رخدادهای کشور، کوتاهی‌های مسئولان امر را در هر رده و مقامی پیگیری کنند.