تحولات لبنان و فلسطین

ساعات بعد از افطار همیشه فرصت خیلی خوبی است تا بعد از ساعت‌ها گرسنگی و تشنگی، مقابل جعبه جادو بنشینی و لحظاتی را هرچند کوتاه، ولی فارغ از اتفاقات روزانه نفس تازه کنی. امسال تلویزیون برخلاف یکی‌دوسال گذشته، بعد از افطار با دستی پر مهمان مخاطبان شبکه سه سیماست؛ با سریالی به نام «نفس » که داستانی عاشقانه را در بستری انقلابی طی 26قسمت و در زمانی 45دقیقه‌ای به نویسندگی و کارگردانی جلیل سامان و تهیه‌کنندگی احمد کاشانچی تهیه و تدارک دیده است.

یک عاشقانه انقلابی در راه است

هنر- تکتم بهاردوست: جلیل سامان که که پیش از این، ساخت سریالهای زیبا و به‌یادماندنی «ارمغان تاریکی» و «پروانه» را برعهده داشته، در ادامه ساخت آن دو سریال، با سریال «نفس»، سه‌گانه عاشقانه‌اش را تکمیل کرده است. «نفس» یک درام روانشناسانه است که در بستر وقایع سیاسی قبل و بعد از انقلاب روی می‌دهد. این سریال که پیش از این قرار بود در ایام بهمن روی آنتن برود، با نام‌های «وقتی‌که هیولا می‌آید» و «پروین» در رسانه‌های خبری معرفی شده بود که درنهایت با نام «نفس» روانه آنتن شبکه سه در ایام ماه مبارک رمضان خواهد شد.

پیش‌تولید پروسواس

پیش‌تولید این سریال از شهریورماه سال گذشته آغاز شده و با وسواسی که جلیل سامان در انتخاب بازیگران و لوکیشن کار داشته، حدود دو ماه و اندی، پیش تولید آن به‌طول انجامیده که به‌صورت همزمان هم فراخوانی برای جذب بازیگران تئاتر و علاقه‌مندان به بازیگری ارائه شده که در همین رابطه با پیوستن مسعود رایگان به‌عنوان اصلی‌ترین کاراکتر این سریال و معرفی چهره جدیدی چون ساناز سعیدی برای ایفای نقش اصلی سریال، پروژه عملاً وارد مرحله انتخاب بازیگران شده و در ادامه هم بازیگرانی چون هادی حجازی‌فر، فاطمه گودرزی، صالح میرزاآقایی، زهیر یاری، داریوش فرهنگ، سودابه بیضایی، ژاله صامتی، بهناز جعفری، کامران تفتی، محمد عزیزی و... به گروه پیوستند.

تهران سال 57

«نفس» روایت‌کننده داستان جوانی پرشروشور است که در بحبوحه وقایع انقلاب، رازی در زندگی‌اش فاش می‌شود. او برای رسیدن به حقیقت، حوادث پیچیده‌ای را پشت‌سر می‌گذارد و سرانجام انتخابی دشوار سرنوشت وی را رقم می‌زند.

هرچند «نفس» هم مانند دیگر آثار جلیل سامان تمی عاشقانه دارد، ولی عشق در این‌کار نسبت به دو سریال قبلی این کارگردان از حال‌وهوای دیگری برخوردار است و دیدن این عشق برای مخاطب کمی غیرمترقبه خواهد بود.

از آن‌جایی‌که داستان از سال ۵۷ شروع می‌شود و تا سال ۶۵ ادامه دارد، مخاطب به‌مرور در روایت داستان شخصیت‌های این سریال، به وقایع انقلاب می‌رسد که تأثیر به‌سزایی در رفتار شخصیت‌ها و دگرگونشدن آن‌ها دارد.

کارگردان در این‌کار سعی کرده با ایجاد المان‌های مختلف، فضای سال‌های ۵۷ را بازسازی و برای مخاطبان تداعی کند و در این رابطه از یک باجه زردرنگ تلفن، از همان‌ها که تا دهه۷۰ هنوز وجود داشتند و می‌توانستید درش را باز کنید و داخل بروید و بعد سکه را از بالای تلفن به داخل بیندازید، تا ردیفی از انواع ماشین‌های قدیمی، از پیکان شیک و نوی نارنجی‌رنگ گرفته تا فولکس و بنز و... استفاده کرده است.

از آن‌جاکه مقطعی از داستان سریال در خارج از ایران می‌گذرد، گروه طی سفری به کشور ارمنستان، سکانس‌های باقی‌مانده را ضبط کردند و بخش‌هایی دیگری از فیلم‌برداری هم در شمال کشور، تهران، خانه، دانشکده، آژانس، اتوبوس دوطبقه، پارک و خیابان و... انجام شده است.

نقش‌های دیروزی برای بازیگران امروزی

ژاله صامتی یکی از بازیگران اصلی این سریال است که بعد از سال‌ها با ایفای نقش عالیه با سریال نفس به تلویزیون بازگشته است. وی درخصوص نقشش در این سریال گفت: من حدود ۲۷ قسمت بازنویسی‌شده از فیلم‌نامه سریال «نفس» را خواندم و از کار خوشم آمد، چون فیلم‌نامه خوب و کاملی بود و همه موارد در آن رعایت شده بود. این بود که قبول کردم در این سریال همکاری کنم و با این‌کار بعد از ۱۴ سال به تلویزیون بازگشته‌ام، چون دوست داشتم بعد از مدتی طولانی که از تلویزیون دور بودم، با یک سریال خوب در قاب این رسانه حاضر شوم و اگر پروژه «نفس» را پذیرفتم، به‌ دلیل حضور جلیل سامان و همکاری با یک گروه حرفه‌ای بود.

علیرضا کمالی بازیگر دیگری است که از حضور در این سریال ابراز رضایت می‌کند و می‌گوید: نقش‌های تاریخی مختلفی را بازی کرده‌ام. چندباری در نقش اصحاب پیامبر(ص) و یاران امام‌حسین(ع) بوده‌ام و در این راه حتی آسیب‌هایی هم دیده‌ام. پس با مجموعه‌های تاریخی بیگانه نیستم و سختی‌های کار برایم آشناست.

کمالی در ادامه درخصوص بازسازی‌های اصلی مجموعه نفس گفت: واقعیت این است که بازسازی تاریخ همیشه کار سختی است. ما الان در سال 95، داریم دهه 50 را به تصویر می‌کشیم، درحالی‌که همه‌چیز عوض شده و جلیل سامان هم حساسیت‌های خودش را دارد و معتقد است که همه‌چیز باید به شکل درست همان دوران به نمایش دربیاید.

در مقوله بازیگری هم به همین صورت است و باید اتفاقی که او درنظر دارد، در همان چارچوب مشخص ذهنی اتفاق بیفتد. البته من اسم این قضیه را وسواس نمی‌گذارم و تعریف درست این کلمه را دقت‌نظر می‌دانم که اتفاقاً اتفاق بسیار خوبی هم هست.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.