به گزارش قدس آنلاین به نقل از فارس، بانک مرکزی در سوم تیر ماه 95 در اطلاعیه‌ای اعلام کرد 90 درصد سپرده‌گذاران تعاونی اعتبار ثامن الحجج تعیین تکلیف شدند.

در اطلاعیه شماره 8 که فروردین ماه سال 95 منتشر شد، بانک مرکزی از پرداخت سپرده‌های 750 هزار حساب با مبلغی بالغ بر 900 میلیارد تومان خبر داد که این اعتبار از محل سپرده قانونی و فروش اموال موسسه تامین شده بود. این سپرده‌ها از کمتر از یک میلیون تومان تا 35 میلیون تومان بود.

پس از آن بانک مرکزی سقف بازپرداخت سپرده‌های این موسسه را تا 100 میلیون تومان و در گام بعد به 300 میلیون تومان افزایش داد، اما در مقابل بانک عامل موظف به پرداخت 35 میلیون تومان به این سپرده‌گذاران شد.

بانک پارسیان هم به نمایندگی از بانک مرکزی تعهدنامه‌ای 6 بندی به هر سپرده‌گذار ارائه کرد. در بند دو این تعهدنامه نوشته شده است: 

در صورت تامین و تخصیص منابع به بانک عامل از هر محل توسط بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران و مرجع محترم قضایی رسیدگی کننده به پرونده، مابقی طلب اینجانب مازاد بر سقف پرداختی فوق‌الذکر بعد از تاریخ ....... به اینجانب/این شرکت پرداخت خواهد شد. بدیهی است در صورت عدم تامین منابع لازم از سوی بانک مرکزی پرداختی صورت نخواهد گرفت و این جانب هیچگونه ادعایی نخواهد داشت.

درج این قید که سپرده‌گذار باید صبر کند تا منابع از طرف بانک مرکزی (از محل فروش اموال ثامن الحجج) به بانک عامل پرداخت شود، منطقی است اما درج «در صورت عدم تامین منابع لازم از سوی بانک مرکزی پرداختی صورت نخواهد گرفت و این جانب هیچگونه ادعایی نخواهد داشت»، قیدی عجیب و غیرمنطقی است و کورسوی امید را برای این سپرده‌گذاران از بین خواهد برد.

با این تعهدنامه طلب‌کاران باقی مانده ثامن الحجج که تعداد آنها 2 تا 3 هزار نفر است، هیچ ادعایی نمی‌توانند برای وصول طلب خود کنند. 

در واقع اگر بانک مرکزی یا دستگاه ذی‌ربط به هر دلیلی نتواند اموال موسسه ثامن الحجج را بفروشد، سپرده‌گذار به پول خود نخواهد رسید و با این تعهدنامه‌ای که از او گرفته شده است، نمی‌تواند در مراجع قضایی پیگیر مطالبات خود شود.

با گذشت حدود 10 ماه از این اطلاعیه بانک مرکزی، تاکنون هیچ پرداخت جدیدی به سپرده‌گذاران باقی مانده ثامن‌الحجج صورت نگرفته و این افراد همچنان در بلاتکلیفی به سر می‌برند. 

بانک مرکزی تاکنون به این سوال پاسخ نداده که این بانک به عنوان نهاد حاکیمتی چه برخوردی با هیات موسس و اعضای هیات مدیره تعاونی اعتبار ثامن‌الحجج داشته است؟ هم‌اکنون این مدیران کجا هستند و چرا در برابر قانون و مطالبات مردم پاسخگو نبوده‌اند؟ در صورت سوخت شدن باقی‌مانده پول سپرده‌گذاران این موسسه، افراد طلبکار در محاکم قضایی از چه کسانی می‌توانند شکایت کنند؟
 
با توجه به بحران به وجود آمده در موسسه کاسپین و تمرکز بانک مرکزی به رفع مشکلات این موسسه (که البته این موسسه همچنان با مشکلات متعددی دست به گریبان است) و کاهش تعداد سپرده‌گذاران طلبکار از تعاونی اعتبار منحله ثامن‌الحجج، به نظر می‌رسد این سپرده‌گذاران باقی مانده به حاشیه رانده شده و در حال فراموش شدن هستند.

هر چند که در تعهدنامه اخذ شده از سپرده‌گذاران این تعاونی اعتبار نوشته شده است که این تعاونی غیرمجاز بوده، اما مسئولان حوزه نظارت بانک مرکزی به خوبی می‌دانند که این تعاونی اعتبار در حال اخذ مجوز موسسه اعتباری از بانک مرکزی بود و اگر آن بحران رخ نمی‌داد، قرار بود بانک مرکزی مجوز فعالیت موسسه اعتباری را برای ثامن الحجج صادر کند.

واقعا اگر بحران ثامن الحجج چند ماه دیرتر به رخ می‌داد و بانک مرکزی قبل از پدیدار شدن نشانه‌های بحران مجوز را صادر می‌کرد، دیگر چه جوابی برای این اتفاق داشت؟ آیا باز هم سپرده‌گذاران را به آینده نامعلوم حواله می‌داد؟