احمد فیاض: بادبادک کاغذیشان سینه آسمان یکدست آبی را شکافت و اوج گرفت. اندیشه‌های متعالیشان از محدوده ذهنیشان خارج شد و بالا رفت. همت و اراده مثال زدنی آن به ظاهر معلولان و توان خواهان، باعث شد تا بادبادک هایشان سر از آغوش خورشید در آورد. در گذر از بستر نرم ابرها، این ابرها بودند که در مقام تحسین معلولان کلاه به احترام برداشته، و دست به دست بادبادک کاغذی معلولان را به خورشید رساندند. وه! از این اراده و همت...! شگفتا! از این دل‌های بی آلایش و قلب‌های پاک...!
پرواز در قفس معلولیت می‌تواند دل نشین‌تر از هر پرواز آزادانه‌ای باشد. تا دوردست‌ها اوج گیرد. تا دوردست هایی که دست ما آدم‌های سالم بدان هرگز نرسیده است. حتی تا آغوش خورشید...! حتی تا سدره المنتهی! ذهن و همت ما آدم‌های سالم در قفس وروزمرگی‌ها در حصر است اما ذهن و همت فرزندان خانه دل‌ها همواره در مسیر اوج گیری و سفر تعالی است. معجزه بلند همت و توان آنان، بادبادک‌های کاغذیشان را به آغوش خورشید رساند و شید مهر، بر عزم و اراده معلولان لبخند زد. تف خورشید از اراده و توان و خنده بهاری معلولان نسیم خنک شد. عجیب آنکه بادبادک کاغذی در آغوش خورشید نسوخت و خورشید پیام خود را اینگونه بر بادبادک کاغذی خطاب به انسان‌های سالم نوشت: هنر پرواز را از فرزندان خانه دل‌ها و از توانخواهان و مددجویان آسایشگاه شهید فیاض بخش(عبدالله هنری) بیاموزید! پیش از آنکه در زندگی برنده باشید، ابتدا باید در ذهن، تفکر و اراده برنده باشید!
در انتهای جشنواره «رنگ و پرواز» از برگزیدگان قدردانی شد و البته به تمامی شرکت کنندگان جوایزی اهدا شد. پرواضح که تمامی شرکت کنندگان معلول، پیش از حضورشان در این مسابقه، پیروز میدان مسابقه بودند.