قدس آنلاین - برای انجام هر عمل عبادی، روح و نیت آن عمل تعیین کننده اســت، یعنی اگــر نیت خالصانه نباشــد، بی گمان نتیجه ارزشمندی دستگیر نمی شود، بنابراین برای ورود به ماه میهمانی خدا پیش از همه نیت مهم است؛ بدان معنا که با تمام وجود و با نیت خالص به ماه وارد شویم. نیت خالص به چه معناســت؟ وقتی می خواهیم میهمانی بگیریم و جمعی را به منزل خودمان دعوت کنیم، تلاش داریم همه امکانات مادی را تهیه و در کنار آن با روی گشاده از میهمانان خود پذیرایی کنیم؛ بنابراین ورود به ماه رمضان هم نیت می خواهد، نیتی که در دل خود همه آمادگی ها را جای بدهد. یکــی از واجبات دینی ما پرداخت حق االله یعنی همان خمس، زکات و توجه به حساب سالیانه است. پیش از ورود به ماه خدا مال و اموالمان را پاک کنیم تا یکی از ارکان ورود به میهمانی خدا برای ما فراهم شود؛ یادمان باشد حساب سال به مال و اموالمان برکت می دهد. نکته دیگری که باید در آســتانه ماه مبارک رمضان به آن توجه داشــته باشیم پرداخت حق مردم و طلب حلالیت از آن هاست. در این لحظاتی که به ماه رمضان نزدیک می شــویم، به سراغ دوستان و آشنایان برویم. از آن ها حلالیت بخواهیم و اگر با کســی کدورتی داریم، سعی کنیم پیش از ورود به ماه خدا این کدورت ها برطرف شــود تا فرصت های عبادی بیشتری در این ماه نصیب گردد. نمی شود حق الناس به گردنمان باشد و انتظار داشته باشیم در ماه رمضان توفیق تلاوت قرآن و درک فیوضات معنوی این ماه حاصل شود. ماه مبارک رمضان ماه نزول قرآن است. انس با کلام خداوند متعال ثواب عبادات ما را دو چندان می کند و بهره معنوی بیشتری را در این ماه احساس خواهیم کرد، اما لازمه ورود قرآنی به ماه خدا این است که از همین ثانیه های پایانی ماه شعبان با کلام خدا مأنوس شویم. با همین حال و هوا به ماه پربرکت صیام وارد شویم. قرآن در همه امور انسان به سؤال ها پاسخ می دهد، سعی کنیم در ماه رمضان با تدبر و تأمل بیشتر در کلام خدا پاسخ پرسش هایی که در ذهن داریم را پیدا کنیم. اگر در فهم برخی مسائل ناتوانیم، سراغ افراد اهل معرفت برویم. تزکیه نفس نیز مهم ترین عامل درک بیشتر معارف ماه رمضان است، تزکیه نفس با تجزیه و تحلیل رفتارهایمان حاصل می شود. اگر رفتار بدی در ضمیر ناخودآگاه ما ثبت شده است باید سعی کنیم این صفت رذیله را از ذهن پاک کنیم. باید خود را از حصار گناهان نجات دهیم. تزکیه نفس به منزله دوری از گناه و آماده شدن برای مبارزه با نفس است. در ماه مبارک رمضان همه ما میهمان خوان بی انتهای الهی هستیم. خوب است خود را به این صفت خدای متعال مجهز و دل ها و سفره هایمان را به روی محرومان و مستمندان باز کنیم. نکند خدای ناکرده در این ماه ســیربخوریم و عده ای گرسنه باشند، سعی کنیم با صفا و صمیمیت هر آنچه در ســفره داریم، به دیگران هم بدهیم تا سفره خانه همه مؤمنان روزه دار رنگین باشــد و در تأمین غذای افطار و سحری محرومان سهیم شویم. برکت و زیبایی ســفره های رمضان این است که به دیگر مؤمنان روزه دار افطاری بدهیم، اما سعی کنیم افطاری هایمان ساده و بی پیرایه باشد تا همه بتوانند از این ثواب ارزشمند بهره مند شوند.