رها واعظی: از زمانی که انرژی‌های مختلفی مانند گاز و برق و منابعی مانند آب و بنزین به زندگی روزمره مردم راه پیدا کرد، بشر در صدد راهی بود که بتواند استفاده از این انرژی‌ها را بهینه کند. شاید عموم مردم نمی‌دانستند که ممکن است روزی دیگر نتوانند به گاز یا بنزین دسترسی داشته باشند و یا در آینده‌ای نه چندان دور ممکن است منابع آبی که برای استفاده روزانه مصرف می‌کنند به اتمام برسد، اما از همان ابتدا نیز افرادی وجود داشتند که مسائل را با دید بازتر و آینده نگرانه‌تری بررسی و تحلیل می‌کردند.

پس از پیشرفت فناوری، افراد آینده نگر به فکر طراحی‌هایی برای بهینه کردن استفاده از انرژی و منابع افتادند و به این ترتیب سرانجام فناوری توانست به داد انرژی و منابع طبیعی برسد و تا جای ممکن، از مصارف بی رویه جلوگیری کند.

صرفه جویی در انرژی و منابع با استفاده از فناوری

این روزها نیز، طراحان و پیشگامان فناوری در صدد ساخت خودروها و هواپیماهایی هستند که بدون نیاز به نفت و بنزین و گازوییل، نیروی سوختی خود را تأمین کنند و به این ترتیب هوای محیط زیست را نیز آلوده نکنند  با ورود فناوری به زندگی روزمره مردم، کم کم کارخانه‌ها و طراحان لوازم فناوری، به این فکر افتادند که برای صرفه‌جویی بیش‌تر در مصرف انرژی و منابع و همچنین به منظور استفاده بهینه‌تر از منابعی مانند آب، برق، گاز و بنزین محصولاتی را عرضه کنند که با استفاده از آن‌ها اسراف کمتری در مصارف روزمره صورت گیرد.

در قدم نخست، سنسورهای هوشمندی بدین منظور طراحی و تولید شد. این سنسورها بر روی شیرهای آب نصب می‌شدند و در زمانی که یک مانع مانند دست فرد را در سر راه خود می‌دیدند، به میزان مشخص و در زمان محدودی جریان آب را برقرار می‌کردند و سپس خود به خود قطع می‌شدند. این سنسورها کم کم پیشرفت کردند و به شیرهای آب تمام اتومات تبدیل شدند. این شیرها بخصوص در محل هایی که مورد استفاده عمومی قرار دارند، به میزان زیادی از اسراف آب جلوگیری می‌کنند.

 پیشرفت فناوری‌های بهینه‌ساز مصرف

پس از شیرهای آب، سیستم‌هایی برای قطع خودکار جریان گاز و برق نیز طراحی شد. به طور مثال سنسورهایی مشابه سنسورهای شیرهای آب برای چراغ‌های برق نیز طراحی شد که به طور خودکار و اتوماتیک در زمان‌های مورد نیاز روشن می‌شدند و دیگر نیازی نبود که یک نفر آن‌ها را خاموش کند، زیرا خودشان براساس برنامه‌ریزی سنسور، به صورت اتوماتیک پس از مدت زمانی مشخص خاموش می‌شدند.

پس از این گونه فناوری‌ها، فناوری‌هایی در وسعت بزرگ تر، پا به عرصه فناوری گذاشت و در راستای حمایت از محیط زیست و منابع طبیعی پیش رفت.

یکی از این فناوری‌های سودمند، اختراع و ساخت دستگاه‌هایی بود که با استفاده از انرژی‌های تجدید پذیری مانند باد، امواج و نور خورشید، می‌توانستند برای بشر برق و گرما تولید کنند.

این گونه فناوری‌ها، علاوه بر اینکه دسترسی مردم را به انواع مختلف انرژی آسان‌تر می‌کردند، باعث کاهش هزینه‌های تولید برق و گرما می‌شدند و خیال مردم را از بابت ناتمام بودن انرژی آسوده می‌کردند.

 تلاش برای بازگشت انرژی

این روزها نیز، طراحان و پیشگامان فناوری در صدد ساخت خودروها و هواپیماهایی هستند که بدون نیاز به نفت و بنزین و گازوییل، نیروی سوختی خود را تأمین کنند و به این ترتیب هوای محیط زیست را نیز آلوده نکنند. این روند تا آنجا پیش رفته است که برای تأمین سوخت برخی وسایل نقلیه، از سوخت‌هایی مانند هیدروژن استفاده می‌شود که بازگشت آن‌ها به هوا باعث آلودگی محیط زیست نمی‌شود.

خودروهای هیبریدی در مقایسه با نمونه‌های بنزینی، هزینه پایین‌تری را برای تأمین سوخت به خریدار تحمیل می‌کنند. از نظر آلودگی نیز این خودروها بسیار خوب و بهینه عمل می‌کنند. خودروی هیدروژنی نیروی محرکه خود را از سوزاندن هیدروژن و تبدیل آن به آب تأمین می‌کند.

در ظاهر فناوری قصد دارد تا آنجا پیش رود که به داد انرژی‌های تجدیدناپذیر و منابع طبیعی اطراف ما برسد و آن‌ها را از گزند آسیب‌های جبران ناپذیری که ممکن است انسان ناآگاه به آن وارد کند، در امان بدارد.