قدس آنلاین- گروه استان ها: متاسفانه هم مرزی با دو کشور افغانستان و پاکستان که دارای بدترین وضعیت بهداشتی هستند و در زمره ۲۲ کشور آلوده جهان در این بیماری قرار دارند زمینه برای ابتلای بسیاری از ایرانیان را فراهم کرده است.

همچنین به خاطر روند طولانی شده خشکسالی و شدت ریزگردها به عنوان عوامل مستعد کننده بیماری سل،  این استان همچنین در آمار ابتلا از تمامی استان های کشور گوی سبقت را ربوده است.

منطقه سیستان به دلیل توفان های مکرر از دیرباز در صدر جدول بیماری های تنفسی کشور از جمله بیماری سل قرار داشته است و به گفته کارشناسان گرد و غبار ناشی از توفان های شن عامل اصلی تشدید بیماری های تنفسی در این منطقه بوده است.

در تندبادی چنین شدید و غباری چنین غلیظ نمی توان تنها از ماسک استفاده کرد زیرا باید هر چند دقیقه یکبار این ماسک ها را تعویض کرد بنابراین مردم این منطقه شال های نخی را دور سر و صورت و دهان خود می پیچند تا مانع از ورود گرد و خاک شدید به دستگاه تنفسی و سر و صورت خود شوند و متاسفانه از ماسک های خاص و ویژه این شرایط در منطقه خبری نیست.

سیستان پرچمدار بیماری سل

معاون دانشگاه علوم پزشکی زابل در این رابطه اظهار می کند: بیماری سل از سالیان گذشته در شهرهای شمالی سیستان و بلوچستان وجود داشته و اکنون این منطقه به کانون سل ایران تبدیل شده است.

دکتر جواد اکبری زاده با نیم نگاهی به گذشته اظهار می دارد: در ده سال گذشته به طور میانگین از هر ۱۰۰ هزار نفر، حدود ۱۲۰ نفر در سیستان و بلوچستان به بیماری سل مبتلا شدند که این آمار به هیچ وجه خوشایند نیست.

وی سل و سوتغذیه را دو معضل اساسی در سیستان و بلوچستان می خواند و یادآور می شود: به دلیل هم مرزی با کشورهای بیماری خیز افغانستان و پاکستان، از هر ۱۰۰ هزار نفر سیستانی و بلوچ، ۷۸ نفر مبتلا به سل هستند.

فقر منطقه و هزینه های میلیونی بیماران

وی هم مرزی با دو کشور افغانستان و پاکستان را به دلیل بدترین وضعیت بهداشتی و از طرفی خشکسالی های اخیر و ریزگردها را از عوامل اصلی تشدید این بیماری در این منطقه بیان می کند و اظهار می کند: سو تغذیه یکی از عوامل افزایش سل در منطقه است.

وی ادامه می دهد: کشور از لحاظ تغذیه ای به هفت منطقه تقسیم شده که سیستان و بلوچستان با فاصله زیاد جزو مناطق ناامن غذایی قرار گرفته است.

وی با بیان اینکه بعضی از گونه باکتری بیماری سل مقاوم است تصریح کرد: دوره درمان این بیماری ۶ ماه است اما اگر بیمار مبتلا به سل مقاوم به درمان باشد به تهران اعزام و دوران درمان خود را در آنجا سپری می کند و دوره درمان آن نیز ۲۵۰ میلیون تومان هزینه در بر دارد.

دکتر اکبری زاده وی افزود: فقر بیش از حد مردم و خشکسالی پی در پی باعث سوتغذیه در منطقه شده است به طوری که هر چه بدن ضعیف تر شود فرد مستعد ابتلا به این بیماری می شود.

سیستان و امکانات اندک

با وجود اینکه سیستان همواره در ۱۲۰ الی ۲۵۰ روز از سال در زیر تازیانه باد و طوفان و ریزگرد به سر می برد اما از ابتدایی امکانات هم چون بیمارستان های تخصصی و یا وفور ماسک های تنفسی و خاص برای جلوگیری از مضرات این بیماری محروم است.

سیستان با پنج شهرستان زابل، زهک، هیرمند، نیمروز و هامون به عنوان کانون سل در ایران شناخته می شود و با وجود اینکه آمار مبتلایان به این بیماری در مقایسه با میانگین کشوری در این منطقه بالاست اما افراد مسلول هنوز از امکانات خاص درمانی محروم بوده و برای درمان باید رخت سفر به تهران و مشهد مقدس ببندند.

احداث بیمارستان تخصصی سل

رئیس دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی زابل در این رابطه از احداث و پیشرفت فیزیکی بیمارستان تنفسی ۶۴ تختخوابی زابل خبر می دهد.

دکتر علی اکبر نصیری می گوید: عملیات ساخت این بیمارستان به صورت جدی از اسفند سال ۹۳ آغاز شده و تاکنون ۸۵ درصد پیشرفت فیزیکی داشته است.

نصیری افزود: این بیمارستان ۳۲ تختخوابی یک مرکز تحقیقاتی، پژوهشی و درمانی است که بیماران مسلول در آن مورد درمان قرار می گیرند.

وی اظهار داشت: آمار مبتلایان به بیماری سل در منطقه سیستان در چند سال اخیر به حدود ۴۰۰ مورد در سال کاهش یافته است.

وی تصریح کرد: وی ادامه داد: در گذشته هر ساله ۵۰۰ مورد جدید در سیستان به بیماری سل مبتلا می شدند که با اقدامات خوب صورت گرفته در چند سال اخیر این آمار به حدود ۴۰۰ مورد در سال کاهش یافته است.

وی افزود: طرح بیماریابی خانه به خانه سل با هدف تشخیص زود هنگام و درمان موثر در مراکز بهداشتی درمانی و خانه های بهداشت سیستان به صورت ویژه در حال انجام است که در صورت ادامه این روند تا سال آینده آمار مبتلایان در منطقه باز هم کاهش می یابد.

رئیس دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی زابل گفت: طوفان، سوتغذیه و مراجعه نکردن مردم برای شناسایی از عوامل مهم ابتلا به سل در منطقه سیستان است.

نصیری اظهار داشت: بیماری سل از سالیان گذشته در شهرهای شمالی سیستان و بلوچستان وجود داشته و اکنون این منطقه به کانون سل ایران تبدیل شده است.