چندروز پیش در تفلیس، پایتخت گرجستان یک مرد 37ساله برای این‌که نامش برود توی کتاب گینس، دست به کار خطرناکی زد و دستی‌دستی با جانش بازی کرد.

«نوریک یاجیان» برای ثبت‌نام خود در کتاب گینس و به‌دست آوردن جایزه نقدی آن، زیر ماشین خوابید و دست، کمر و پاهای خود را زیر چرخ‌های ماشین قرار داد. البته او اولین‌نفر از دارودسته دور از جان شما کم‌عقل‌ها نیست، چون خیلی‌ها پیش از او نیز برای گینسی شدن جانشان را به خطر انداخته‌اند.

حالا مگه گینس چی هست؟
گینس، کتاب ثبت رکوردها و ترین‌های جهان است که ایده تهیه آن را «سر هاگ بیور» رئیس کارخانه ایرلندی «گینس» داده و اولین جلد آن توسط روس و نوریس مک رایتر در سال ۱۹۵۵ نوشته شده که در آن رکوردهای انسانی و طبیعی منتشر ‌شده است.

کتاب رکوردهای جهانی گینس هرسال با اطلاعات جدید تجدیدچاپ می‌شود و خود این کتاب، رکورددار پرفروش‌ترین کتاب‌ جهان است. هرسال کتاب رکوردهای گینس، عجیب و غریب‌ترین رکوردهایی که در زمینه‌های مختلف به‌دست می‌آیند را ثبت می‌کند. خیلی‌ها برای ثبت‌نام رکوردشان در کتاب گینس، خود را به آب و آتش می‌زنند، اما بعضی دیگر نیز به‌طور طبیعی و مادرزاد رکوردهایی دارند که نام‌شان در این کتاب ثبت می‌شود. شاید ندانید که گینس پرخواننده‌ترین کتاب دنیا پس از کتاب‌های مقدس آسمانی است و در کتابخانه‌ها بیشترین مراجعه‌کننده را دارد.

چطور به گینس برویم؟
برای این‌که یک عمل در کتاب گینس به‌عنوان یک رکورد جدید پذیرفته و ثبت شود، ابتدا باید به مرکز انستیتو گینس در انگلیس مراجعه شود. در آنجا مدتی در بایگانی حفظ می‌شود و پس از انجام بررسی‌های لازم و درصورت داشتن تمامی شرایط و ویژگی‌های موردنظر این مؤسسه، همراه با نام صاحب رکورد به ثبت می‌رسد. سالانه حدود ٦٠٠ هزارنفر خود را به مؤسسه گینس معرفی می‌کنند که رکورد تعداد کمی از آن‌ها پذیرفته شده و به آن‌ها پاداش داده می‌شود.

حالا که حرف جایزه و پاداش شد، این را هم بگوییم که برخلاف تصور خیلی‌ها که فکر می‌کنند اگر کسی نامش در میان رکوردداران گینس باشد، به او پول یا حقوق ماهانه می‌دهند، شما برای ثبت‌نام‌تان در این کتاب باید پول هم از جیب خرج کنید. قانونش هم این‌جوری است که  اول باید یک پولی حدود چندهزار پوند برای رکوردگیری به حساب گینس در لندن واریز کنید و بعد براساس نوع رکوردتان از یک تا پنج کارشناس به شهری که می‌خواهید در آن رکورد بزنید می‌آیند و باید هزینه بلیت رفت‌وبرگشت درجه‌یک و خرج سفر و اقامتشان را هم بپردازید. ولی این را بدانید که اگر رکورد شما ثبت شود، به‌سرعت در همه دنیا شناخته می‌شوید و به جشن‌ها و مراسم‌های مختلف دعوت می‌شوید. حتی در زمان رکوردگیری، برخی افراد اسپانسر می‌گیرند و علاوه‌بر تمامی هزینه‌هایی که این اسپانسر به بنیاد گینس می‌دهد، درصورت موفقیت ثبت رکورد، پول خوبی هم درمی‌آورند.

رکوردهای عجیب‌وغریب در گینس
مردی که موهای گوشش را برای سال‌ها کوتاه نکرد، یا کسی‌که تلاش کرد بیشرین تعداد نی پلاستیکی را در دهانش جای دهد، یا زنی که ناخن‌هایش را به اندازه‌ای بلند نگه داشت که زندگی برایش سخت شد، در میان رکوردداران گینس، موارد معمولی به حساب می‌آیند. افرادی هم هستند که چندان کار خاصی نمی‌کنند؛ مثل مرد جوان 20ساله اهل آنگولا که توانست در مسابقه پهن‌ترین دهان جهان در رم، با گذاشتن یک قوطی کوکاکولا در دهان خود با ۱۷سانتی‌متر پهنا، رکورد پهن‌ترین دهان جهان را بشکند، یا «شانل تیپر» دختر دانش‌آموز اهل کالیفرنیای آمریکا که با زبانی به‌طول ۹٫۷۵ سانتی‌متر به‌عنوان دارنده درازترین زبان در جهان شناخته شد.

این‌ها درمقابل افرادی با رکورد طولانی‌ترین فاصله‌ای که بدن آتش گرفته توسط اسب کشیده شده! یا رکورد بیشترین سوختگی بدن و زنده ماندن، یا بیشترین زمان بدون غذا بودن، تقریباً الکی‌الکی وارد این کتاب شده‌اند.

البته بعضی‌ها هم هستند که به‌شیوه غمگینی مثل بالاترین تعداد حمله قلبی یا بیشترین زمان کما نامشان در گینس ثبت شده ‌است.

ایرانی‌ها هم به گینس رفته‌اند؟
ایرانی‌ها هم از چندسال قبل نامشان وارد کتاب گینس شده ‌است. شاید ندانید که «علی دایی»  اولین‌نفری بود که با 109گل زده ملی، رکورددار شد و نامش در این کتاب ثبت گردید. بعد از دایی، حسین رضازاده به‌عنوان کسی‌که سنگین‌ترین وزنه جهان را جابه‌جا کرده، نامش وارد کتاب گینس شد و پس از این دونفر، «انوشه انصاری» هم با رفتن به فضا، به‌عنوان نخستین زنی که در یک سفر توریستی به فضا رفت، نامش در میان رکوردداران ثبت گردید. این سه‌نفر در رده رکوردارانی هستند که به‌صورت افتخاری وارد کتاب شده‌اند و در سال‌های آینده نام‌شان از کتاب حذف می‌شود، اما دو ایرانی دیگر هم هستند که تا زمانی‌که کسی رکوردشان را نزند، در گینس می‌مانند. اولین نفر «مهدی حب‌درویش» فوتبالیست جوان ایرانی است که با شکستن رکورد روپایی سرعتی با توپ، نام خود را در کتاب رکوردهای جهانی ثبت کرد و نفر دوم هم «محمدحسین کبادی» شناگر هرمزگانی است که در مدت 85 روز و شناکردن مسیر یک‌هزار و 100کیلومتری توانست این رکورد جالب را بزند.