قدس آنلاین - سریال «از یادها رفته» به کارگردانی بهرام بهرامیان که تصویربرداری آن به‌تازگی آغاز شده، یکی از پروژه‌های قابل توجه و بزرگ تلویزیون است که روایتگر یک داستان ملودرام در بستری تاریخی است. سریال مذکور که در ۵۰ قسمت برای پخش از شبکه ۵ سیما ساخته می‌شود، به داستان زندگی دختری جوان در سال‌های دهه نخست این قرن شمسی می‌پردازد که به دلیل عدم شناخت از وضعیت کشور و آداب رسوم دچار بحران می‌شود اما با کشف حقیقتِ سنت‌ها و رفتارها به آرامش می‌رسد. سعید راد، بیتا فرهی، رضا یزدانی، مائده طهماسبی، رسول نجفیان، کامران تفتی، سیما تیرانداز، علیرام نورایی و مهرداد ضیایی از جملة بازیگرانی هستند که در این مجموعه تاریخی نقش‌آفرینی می کنند.
«از یادها رفته» راوی سبک زندگی خانواده‌های ایرانی در برشی از تاریخ معاصر ایران یعنی شهریور سال ۱۳۲۰ است که بخشی از آن به حوادث تاریخی اختصاص دارد. ایران در شهریور ۲۰ با تغییرات بزرگ سیاسی و اجتماعی روبه‌رو بود و شاهد اتفاقات تأثیرگذار سیاسی و اجتماعی از جمله قیام گوهرشاد، کشف حجاب، نفوذ انگلیس به ایران و سال‌های قحطی بوده است.
از همین روی با علی‌اکبر تحویلیان، تهیه‌کننده «از یادها رفته»، درباره کمّ و کیف این مجموعه تلویزیونی به گفت‌وگو نشستیم.
تحویلیان در ابتدای سخنان خود با اشاره به داستان «از یادها رفته»، اظهار کرد: محوریت این داستان یک درام است. این ملودرام خانوادگی درباره افرادی است که در آن دوران زندگی می‌کنند و داستان در آن سال‌ها شکل می‌گیرد. پس‌زمینه قصه ما در حال و هوای آن سال‌هاست. تأثیرات کشف حجاب در تغییر سیر و سلوک مردم ایران و تحولاتی دیگر همچون قحطی، حضور انگلیسی‌ها در ایران و وقوع جنگ جهانی و وضعیت ۵ سالی که رضاشاه مراسم دینی و مذهبی را محدود کرده بود، در این سریال منعکس خواهد شد. ضمن اینکه فضای موجود در این سال‌ها در داستان سریال متبلور است اما در کل با یک رمان خانوادگی روبه‌رو خواهیم بود که داستان در بطن این اتفاقات و سال‌های آن دوران روایت خواهد شد. همچنین در این سریال به تأثیرات کشف حجاب که نتیجه قیام گوهرشاد بود، اشاره می‌شود. البته خودِ واقعه قیام گوهرشاد در سریال دیده نمی‌شود اما به تأثیرات آن اشاراتی خواهیم داشت.
وی در ادامه با اشاره به‌تصویرکشیدن وقایع تاریخی در قالب سریال‌ها یا فیلم‌های سینمایی، عنوان کرد: حرفی که من همیشه در این باره زده‌ام، این بوده که چه در سریال‌هایی که یک مقطع تاریخی خاص را روایت می‌کنند و چه سریال‌های دیگری که در هر زمان و با هر رویکردی ساخته می‌شود، با یک موضوع واحد روبه‌رو هستیم. حرف و خواسته بشریت در این سال‌ها و قرن‌ها که فرقی نکرده و مبارزه خیر و شر همواره بوده و هست. اتفاقاً مسائل امروزی که ما با آن‌ها مواجه هستیم، در دوره‌های قبل هم وجود داشته است. مثلاً تقابل میان تجدد و سنت همیشه به اَشکال گوناگون، نه‌تنها در جامعه ما بلکه در همه جوامع بشری وجود داشته است. هدف ما نیز همین است که نگاه مردم به این مسائل و شیوه زندگی آن‌ها را به تصویر بکشیم.
راهکار ارائه می‌دهیم
تهیه‌کننده سریال «شاید برای شما هم اتفاق بیفتد» در ادامه افزود: پیچیده‌ترشدن دنیای امروز دلیلی برای بهترشدن آن نیست. شاید همه چیز پیچیده‌تر از قبل شده اما لزوماً بهتر و آسان‌تر نشده است. مسائلی هم که ما در این سریال مطرح می‌کنیم، همگی با این نگاه و رویکرد هستند و همه مسائل و مشکلاتی که این روزها هست، در سال‌های گذشته هم بوده و راه‌حل‌هایی که ما برایش ارائه می‌دهیم و یا فکر می‌کنیم وجود دارند، می‌توانند در زندگی امروز هم به کار گرفته شوند و مورد استفاده مردم خودمان قرار گیرد.
وی افزود: با توجه به مقطع تاریخی که سریال در آن روایت می‌شود، طبیعتاً نقش زنان در این سریال بسیار پررنگ است و شاید بتوان گفت آن‌قدر که زنان حضور مؤثر و پررنگی در «از یادها رفته» دارند، نقش مردان پررنگ نیست.
تحویلیان در پاسخ به این پرسش که با توجه به هجمه شبکه‌های ماهواره‌ای و پخش سریال‌های متعدد خارجی و گرایش مردم به این‌گونه سریال‌ها، وظیفه رسانه ملی در این میان چیست و آیا عملکرد تلویزیون از این حیث قابل دفاع هست یا خیر، تصریح کرد: واقعیت این است که مردم ایران قصه‌گویی و قصه‌شنیدن را بیشتر از ژانرهای دیگر دوست دارند و به همین خاطر است که ما فکر می‌کنیم سریال‌هایی مانند تولیدات شبکه جم خیلی در مردم اثر دارد اما در واقعیت این‌گونه نیست. اگر ما بتوانیم قصه‌های خوبی که داریم را تبدیل به سریال‌های بلند کنیم، به همان نسبت مردم به این سریال‌ها گرایش پیدا کرده و آن را دنبال می‌کنند. از طرفی دیگر، بحث مسائل اخلاقی مطرح است که خانواده‌ها ترجیح می‌دهند سریال‌های ایرانی را با طیب خاطر بیشتری تماشا کنند.
تلویزیون به جایگاه دهه ۶۰ بازنمی‌گردد
وی در ادامه تأکید کرد: در چند سال گذشته تلویزیون به دلیل گسترش شبکه‌های مجازی نتوانست خودش را با این موج تغییر تطبیق بدهد. از طرفی دیگر، جریان‌های سیاسی نیز روی این شرایط تأثیر گذاشت و تلویزیون را از آن راهی که باید در آن حرکت می‌کرد، دور کرد و از سویی دیگر نیز وضعیت بودجه کشور هم دست تلویزیون را بست. خوشبختانه باید بگویم که آرام‌آرام مسیر در حال هموارشدن است و مجلس شورای اسلامی نیز یک ردیف بودجه مستقل را برای سریال‌ها در نظر گرفته که فکر می‌کنم ظرف یکی دو سال آینده وضعیت برنامه‌های تلویزیونی بسیار قوی‌تر شود و به نظرم جای نگرانی نیست. اما اینکه انتظار داشته باشیم مانند دهه ۶۰ و ۷۰ که تمام سرگرمی مردم محدود و منوط به تماشای تلویزیون بود، همچنان همان‌طور باشد، انتظار اشتباهی است و ما هرگز به آن سال‌ها بازنمی‌گردیم. فضای مجازی به قدری عرصه را بر تلویزیون تنگ کرده است که قاعدتاً دیگر نمی‌توانیم تلویزیون را یک رسانه بی‌رقیب قلمداد کنیم.
وی در پایان عنوان کرد: قصد من از ساخت سریال «از یادها رفته» این نیست که مردم با برشی از تاریخ آشنا شوند. هدف من این است که نشان دهم مسائل اخلاقی و جامعه‌ای که ما امروز در آن هستیم، در آن دوران هم وجود داشته است. ما به دنبال تاریخ‌سازی نیستم بلکه یک قصه و رمانی در آن دوره حادث شده است و ما می‌خواهیم با روابط مردم و مفاهیمی چون انسانیت و ارزش‌های اخلاقی مردم آشنا شویم.
نظر شما