قدس آنلاین - رقیه توسلی: به روستاهایی که با تانکر آبرسانی می شوند! به چندکیلومتری تان که از موهبت آب، بی بهره اند! به اهواز و بندرعباس و سیستان و خراسان و کرمان!؟

که حوصله به خرج بدهد و با چرخی در فضای رسانه ای، آمارها را دنبال کند که چه درصد هموطنان اش، محروم اند از رفاه اولیه.

چندبار خودخواهی را کنار گذاشته اید و خودتان را جای آدم هایی نشانده اید که تقریباً آغلب روزها و شب هایشان را درنوسان برق و در واقع بی برقی سَر می کنند. در تابستان ها و زمستان های فرساینده.

نهیب زدید که در برابر محرومیت ده نشینان دوردست و توسعه نیافته، کپرنشین و حاشیه نشین، مسوول اید و باید تکانی  به وجدان تان بدهید. و به جد، از مصرف ناجوانمردانه و اتلاف منابع برق و آب، دست بردارید که انرژی حق همه ی ماست.

چه تعریفی دارد آخر یک خانه، با چند کولر روشن!؟ مسواک زدن و دوش گرفتن و ظرف شستن و اتومبیل شویی با شیرِ آبِ باز و رها!؟

یا با درجه سرمای قطبی - ظهر و شب و ساعت های پیک - کولر و لوستر را تازاندن به صرف اینکه می توانید قبض هایش را سرماه پرداخت کنید!؟

گاهی چرتکه بیاندازید که نعمت روشنایی و آب سالم را چندبار با عدم مصرف بی رویه به منابع بازگرداندید، به هموطنانی که در محیطِ خشک و پُرلهیب ساکن اند.

در افزایش دمای هوا که مگاوات مصرفی برق را بالا می برد، لباسشویی و اتو و ظرفشویی و جاروبرقی تان را فرستادید مرخصی. یا حداقل در ساعت اوج بار، دلتان سوخت و با مراعات، مصرف کردید.

ما که می دانیم ایران، کشوری با اقلیم عمدتاً گرم و خشک است و در آستانه قرار گرفتن در بحران آبی ست. می دانیم که میزان بارندگی ها محدود و وضعیت آب موجود در سدها چشمگیر نیست و بدون دیپلماسی آب، کارمان زار و نزارتر هم خواهد شد.

کاش خودمان را کمی جای هم بگذاریم. جای مردمانی که در قطع های متوالی برق و آب و گرمازدگی و عطش به سر می برند. جای استان ها و شهرها و روستاهای پُرچالش در فصل گرم سال که کولرهای چاق و چله و خنکی ندارند که در پناهش، تیرماه آسان تری را تجربه کنند.

هست و نیست شان، آفتاب سوزان و نهری ست خشک و فقیر که آب ندارد. خوش شانس که باشند شاید هنوز خرده قناتی و چاهی باشد که آن هم آبش کفاف نمی کند و چاره ی کار نیست و سرزمین شان همیشه تشنه است.

پس در گرم و عرق ریزان این روزها - بنی آدم اعضای یکدیگرند - را فراموش نکنیم. در استفاده ها منصف باشیم و یادمان نرود به خاطر مدیریت یا عدم مدیریت ما، دبه ها و کوزه ها و سطل های بسیاری، پُر و خالی می ماند.