به گزارش خبرنگار قدس آنلاین، حال و هوای برگزاری تعزیه در روستای کَریَک تقریبا چند روز مانده به شروع محرم دیده می‌شود و رنگ دیگری به این روستا پاشیده می‌شود، چرا که کم کم با کمک اهالی روستا هیئت ها و مساجد از روز نخست ماه محرم، زنجیز زنی ها و سینه زنی های خود را با حضور در کوچه های آبادی شور حسینی می بخشند.

تعزیه در روستای کَریَک معمولا در روز های تاسوعا و عاشورا با حضور گروه تعزیه در مکان تعزیه و یا همان صحن امامزادگان شاه عسکر (ع) و میر اسحاق محمد (ع) دور هم جمع شده و سایر عزاداران را به سمت خود فرا می‌خواند.

گروه تعزیه خود را ملبس به لباس های اشقیاء و اولیاء کرده و با آماده سازی ابزار و لوازم مورد نیاز روانه مکان برگزاری تعزیه شده و بعد از سینه زنی، به بازنمایی حوادث جانسوز کربلا می پردازند.

ﯾﮑﯽ ﺩﯾﮕﺮ ﺍﺯ ﺍﺭﺯﺵ ﻫﺎﯼ ﺷﺎﺧﺺ ﺩﺭ ﺗﻌﺰﯾﻪ ی کَریَک، ﻧﺤﻮﻩ ﺍﺟﺮﺍﯼ ﺑﺮﮔﺰﺍﺭﯼ ﻣﺮﺍﺳﻢ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﺩﻭ ﮔﺮﻭﻩ ﺗﻌﺰﯾﻪ ﺧﻮﺍﻥ ﺑﺎ ﭘﻮﺷﯿﺪﻥ ﺍﻟﺒﺴﻪ ﻣﺨﺘﺺ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﺩﺭ ﺟﺬﺏ ﻣﺨﺎﻃﺐ ﻭ ﻧﻔﻮﺫ ﮐﻼﻡ ﻭ ﺑﯿﺎﻥ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﮔﺬﺍﺭ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﯾﻦ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺷﺎﺧﺼﻪ ﻫﺎﯼ ﺍﯾﻦ ﺗﻌﺰﯾﻪ ﺍﺳﺖ. ﺧﻮﺍﻧﺪﻥ ﺗﻌﺰﯾﻪ ﺑﺎ ﺩﻭ ﺯﺑﺎﻥ ﻓﺎﺭﺳﯽ و بعضی مواقع هم لُری ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﻧﯿﺰ ﺩﺭ ﺟﺬﺏ ﻣﺨﺎﻃﺐ تاثیر میگذارد.

ﺗﻌﺰﯾﻪ، ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺁﺋﯿﻦ ﻫﺎﯼ کهن و ارزشمند ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ دهستان کَریَک از ﺍﺳﺘﺎﻥ کهگیلویه و بویراحمد ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﮔﺬﺷﺖ ﺳﺎﻝ ﻫﺎﯼ ﺳﺎﻝ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﺍﻫﺎﻟﯽ ﺍﯾﻦ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺟﺎﯾﮕﺎﻩ ﻣﻌﻨﻮﯼ ﻭﯾﮋﻩ ﺍﯼ ﺩﺍﺭﺩ.

ﺳﻮﮔﻮﺍﺭﯼ ﺑﺮ ﺍﺑﺎﻋﺒﺪﺍﻟﻠﻪ‏ ( ﻉ ‏) ﻭ ﯾﺎﺭﺍﻥ ﺑﺎ ﻭﻓﺎﯼ ﺍﯾﺸﺎﻥ ﺩﺭ ﺁﺋﯿﻦ ﻫﺎﯼ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ در این روستا ﺑﺮﮔﺰﺍﺭ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﺁﻧﻬﺎ ﺗﻌﺰﯾﻪ ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ﭘﻮﺷﺶ ﺑﺼﺮﯼ ﻭﻗﺎﯾﻊ ﮐﺮﺑﻼ ﺍﺯ ﺗﺎﺛﯿﺮﮔﺬﺍﺭﯼ ﺑﯿﺶ ﺗﺮﯼ ﺩﺭ ﻣﺨﺎﻃﺐ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﺍﺭ ﺍﺳﺖ.