قدس آنلاین- بیش از یک دهه از حضور نظامی نیروهای نظامی آمریکا و ناتو در افغانستان می گذرد. برخلاف آنچه تا کنون دولت آمریکا برای خروج از این کشور اعلام کرده بود؛ ترامپ با طرحی جدید به سراغ «اشرف غنی احمد زی» رفت و بشارت افزایش حداقل ۸ هزار سرباز جدید به خاک افغانستان را داد. همه اینها در حالی است که نا امنی و تروریسم در خاک افغانستان در طول مدت حضور آنها کمتر نشده است که حتی چند برابر نیز افزایش داشته است. آنچنان که پس از جنایت طالبان و داعش در میرزااولنگ شاهد هستیم دوباره این منطقه به دست تروریست ها افتاده است. حال سوال اصلی اینجاست که آن امنیت و صلح رویایی که آنها به بهانه اش در افغانستان ارودیی ۱۶ ساله زده اند، کجاست؟ وقتی از «سید نورالله راغی» سرکنسول کشور افغانستان در مشهد درباره خاصیت حضور نظامی آمریکا و نیروهای ناتو در افغانستان میپرسم، تنها جوابی که دارد آن است که نیروهای امنیتی و نظامی افغانستان نیاز به آموزش و حمایت دارند!  

همچنان که آمریکایی ها اعلام کردند، آنها طرح جدیدی برای حضور در افغانستان به دولت این کشور ارائه کرده اند. فکر میکنید این طرح با آنچه اوباما در ۸ سال مسئولیتش در افغانستان اجرا کرد چه تفاوت هایی دارد؟ چراکه آنچنان که اعلام شده است، فقط به شمار نیروهای آمریکایی ۸ هزار نفر اضافه خواهد شد.

• من در جریان جزئیات دقیقی از این طرح نیستم، اما شرایط امنیتی افغانستان و منطقه ایجاب میکند که آمریکا و حتی سایر کشورهای منطقه اگر خواستار پیشرفت و ثبات و امنیت در جامعه انسانی هستند؛ به مقابله با ترور و وحشت در منطقه و افغانستان بپردازند. تا این جنایات در کشورها پایان یابد. همان طور که می بینیم رخداد های تروریستی اخیر در افغانستان نشان می دهد که شرایط ایجاب می کند، دولت آمریکا برای مبارزه با تروریسم جدی تر وارد عمل شود.

چقدر دولت و مجلس افغانستان با تعامل اینچنینی با ایالات متحده موافق هستند؟ فکر میکنید همه افکار و احزاب افغانستان از کمک اینچنینی گرفتن از امریکا استقبال می کنند؟

• خب ما جامعه ای کثرت گرا داریم و افغانستان دارای جامعه ای دموکراتیک است، به طور طبیعی درجامعه دموکراتیک کثرت گرا نظرات و آراء گوناگونی وجود دارد. در افغانستان هم نظرات مختلفی نسبت به تعامل با دولت آمریکا وجود دارد. ولی آنچه مسلم است آن است که دولت افغانستان برای حفظ امنیت خود به کمک کشورهای دوست چه در سطح منطقه و چه در سطح جهان نیازمند است. ما برای سرکوب تروریست ها در افغانستان به کمک نظامی آمریکا و سایر کشورها نیازمندیم. ما امیدوار هستیم که کشورهای دوست همکاری ها و کمک های خود را در افغانستان گسترش دهند.

ورود دوباره آقای «گلبدین حکمتیار» به عالم سیاست در افغانستان را چگونه ارزیابی می کنید؟ تعامل دولت با ایشان و گروه هایی نظیر ایشان در افغانستان چگونه است؟

• در جریان هستید که آقای حکمتیار مدت زیادی نیست که در افغانستان وارد دنیای سیاست شده است. آنچنان که خودش هم اعلام کرده است فعالیت نظامی و امنیتی علیه حکومت افغانستان را کنار گذاشته اند. فاعدتا هر گروهی که خشونت را ترک کند و بیاید با منطق سیاسی در افغانستان فعالیت کند، مردم افغانستان از او حمایت می کند. امیدوار هستیم که ورود اقای حکمتیار به دنیای سیاست موجب همگرایی بیشتر میان ملت و دولت افغانستان شود و از بیان مسائلی که موجب تنش شود و میان مردم فاصله ایجاد کند خود داری کنند. هر حرکتی که میان مردم افغانستان تفرقه ایجاد کند و فاصله ای میان اقوام کشور به وجود بیاورد از نظر ما محکوم است.

فکر می کنید اصلی ترین دلیل نا امنی و وجود گروه هایی چون طالبان و داعش در افغانستان چیست؟ چرا بعد از این همه سال از تشکیل دولت وحدت ملی در افغانستان هنوز این امنیت پایدار ایجاد نشده است؟ کار کرد ورود نظامی آمریکایی ها از ۲۰۰۱ تا کنون برای تحقق این هدف چه بوده است؟

• مواردی زیادی می تواند در بی ثباتی افغانستان نقش داشته باشد، ولی به نظر من دلیل اصلی این هرج و مرج و عدم امنیت مداخله دولت پاکستان در همسایگی ماست. ورود گروه ها و بخش های خاصی ازاین کشور به مسائل داخلی افغانستان اصلی ترین دلیل بی ثباتی افغانستان است. بخش های از حکومت پاکستان همواره در امور داخلی افغانستان مداخله کرده اند. سیاست منفی آنها در افغانستان از گذشته تا به امروز ادامه داشته است. وجود مراکز تروریستی خارج از مرزهای افغانستان زمینه آمادگی و تجدید قوای دوباره و تجهیز و اموزش و به کار گیری نیروهای جدید به تروریست ها می دهد. تا زمانی که با این سیاست ها در داخل دولت پاکستان مقابله نشود و جلوی آموزش گروه های تروریستی در این کشور گرفته نشود، چالش های امنیتی در افغانستان همچنان وجود خواهد داشت. امیدواریم دولت پاکستان درک کند که استفاده از چنین گروه هایی در منطقه هیچ وقت نمی تواند کارگشا باشد و به صلاح هیچ کشوری نخواهد بود.

در صحبت هایتان از حضور نظامی آمریکایی ها در افغانستان با جملات مثبتی یاد کردید. فکر می کنید واقعا حضور آمریکا در افغانستان چه کمکی به شما کرده است؟ بیش از یک دهه از حضور نیروهای آمریکا و ناتو در افغانستان می گذرد، چرا تا الان آن امنیت پایداری که مردم افغانستان شایسته آن بوده اند به این کشور نیامده است؟ فکر نمی کنید اگر میخواستند برای امنیت افغانستان کاری بکنند باید در این ده سال اتفاق می افتاد!

• نیروهای بین المللی ناتو برای کمک و حمایت از نیروهای امینیتی افغانستان به کشور ما آمده اند و تا کنون باقی مانده اند. البته این حضور دائمی نخواهد بود. اما تا زمانی که تروریسم در افغانستان شکست نخورد و از بین نرود، حمایت های نیروهای بین المللی نیاز خواهد بود. زمانی که امنیت و صلح به افغانستان باز گردد نیازی که نیروهای خارجی نخواهد بود. همان طور که می بینید هنوز مداخلات در افغانستان وجود دارد و امنیت افغانستان تامین نشده است. تا زمانی که خواستگاه های تروریسم از بین برده نشود و مراکز تجهیز آنها از بین نرود، این وضعیت در افغانستان ادامه دارد. بنابراین خواسته ما از نیروهای ناتو و آمریکا خواسته مان این است که به مراکز تجهیز و آموزش تروریسم در منطقه توجه بکنند. علت نا کامی نیروهای خارجیدر افغانستان همین موضوع بوده است. به همین دلیل تا کنون در افغانستان صلح و امنیت پایدار بوجود نیامده است. در واقع نیاز اساسی آن است که نیرو های ناتو به مراکز تجهیز و پناهگاه های تروریسم در خارج از افغانستان بیشتر بپردازد تا امنیت برقرار شود.

ببینید به طور مثال در عراق شاهد بودیم که ائتلاف آمریکا و غرب برای مبارزه با تروریسم آنچنان موفقیتی بدست نیاوردند و نتوانستند تروریسم را در سوریه و عراق نابود کنند. اما به محض اینکه با فتوای ارزشمند مرجعیت شیعه حضرت ایت الله سیستانی «بسیج مردمی» برای مبارزه با تروریسم شکل گرفت و نیروهای سازماندهی شده «حشد الشعبی» کار مبارزه با تروریسم را بدست گرفتند، فتوحات یکی پس از دیگری میسر شد، فکر نمیکنید افغانستان هم نیاز به یک حشد الشعبی داشته باشد؟

• ما همیشه بر این نظر بوده ایم که مردم هر کشوری بهتر از هرکس می توانند به مبارزه با تروریسم بپردازند، اما در افغانستان این نیروهای منطقه ای به حمایت نیاز دارند. مطمئنم که شما از حمایت های گسترده خارجی از حشدالشعبی در سطح منطقه اطلاع دارید. در بسیاری از نقاط افغانستان هم شاهد خیزش های مردمی مختلفی برای مبارزه با طالبان و داعش بوده ایم. نیروهای مردمی پراکنده ای در تمام نقاط افغانستان وجود دارند که در مقابل تروریست های در حال مبارزه هستند و موثر هم بوده اند. ولی قطعا این نیروها نیاز به حمایت و تقویت بیشتری دارند.