قدس آنلاین- مهدی ربیع: اگر نگاهی به وضعیت امروز خودروها و خیابان های هسته مرکزی شهر اهواز بیاندازیم با یک طنز تلخ مواجه می شویم. طنزی که در پس آن حقایقی تلخ نهفته است. در حالیکه در بسیاری از خیابان های اصلی و فرعی هسته مرکزی شهر تابلوی پارک ممنوع نصب شده است اما واقعیت چیز دیگری را نشان می دهد.
گسترش بی حد و حصر شهر و هجوم جمعیت مهاجر از سایر شهرهای استان و حتی سایر استان ها به اهواز موجب افزایش خودروها شده و از طرف دیگر کمبود پارکینگ در هسته مرکزی شهر موجب نادیده گرفته شدن آشکار قانون پارک ممنوع و وضعیتی نابه هنجار شده است.
این وضعیت حاصل سیاست گذاری های اشتباهی است که در دهه های گذشته برای اهواز صورت گرفته است. نتیجه این وضعیت شلوغ شدن خیابان ها توسط خودروهایی است که خیابان ها را به اسارت و تصرف خود در آورده اند. هیچ گوشه ای از خیابان یا کوچه ای نیست که از هجوم خودروها در امان مانده باشد.
تا چشم کار می کند خودروهای رنگارنگی دیده می شوند که خود را به خیابان ها تحمیل کرده اند. این مسئله نشان دهنده ضعف سیستم حمل و نقل شهری است. ضعفی که چنان آشفته بازاری را در خیابان های اهواز به وجود آورده است که انگار قانونی به نام پارک ممنوع در اهواز وجود ندارد و یا به عبارت بهتر گویا قانون پارک ممنوع برای اهواز و شهروندان اهوازی نوشته نشده است. شاید هم باید گفت که قانون پارک ممنوع در اهواز یک شوخی است.
در کنار همه اینها ادامه این وضعیت موجب گسترش روحیه بی قانونی در شهروندان خودرو سوار و پایمال کردن حقوق شهروندی می شود. حقوقی که در خیابان های اهواز به راحتی زیرپا گذاشته می شود.
وقتی هر شخصی تنها به صرف داشتن خودرو به خود اجازه می دهد قانون را به شکل علنی زیرپا بگذارد و حقوق شهروندی سایر شهروندان را لگدمال کند نتیجه این کار چیزی جز رواج بی قانونی و پیدایش قانون جنگل نیست.
گسترش پارکینگ و ایجاد محدودیت های ترافیکی در هسته مرکزی شهرمی تواند دوای این درد به ظاهر بی درمانی باشد که چهره زشتی را از شهر در ذهن شهروندان ترسیم کرده است.
به نظر می رسد توجه بیشتر رانندگان به قوانین راهنمایی و رانندگی و آموزش قوانین راهنمایی و رانندگی به کودکان و شهروندان می تواند شدت این معضل را کاهش دهد.
نظر شما