به گزارش قدس آنلاین، حجت‌الاسلام حسن روحانی رئیس‌جمهور صبح امروز در همایش بزرگداشت چهلمین سالگرد شهادت آیت‌الله سیدمصطفی خمینی در وصف شخصیت آن شهید بزرگوار، گفت: مرحوم حاج آقا مصطفی خمینی امید همه انقلابیون بود و نگاهشان براین مبنا استوار بود که اگر خدای ناکرده روزی امام راحل در میان ما نباشد فردی هست که بتواند این پرچم را بردوش گیرد و نهضت را به ثمر و مقصد نهایی برساند.

وی افزود: آیت الله سیدمصطفی خمینی یک عالم، فقیه، فیلسوف، عارف و انقلابی مبارز بود که در بیت امام و نهضت امام جایگاه والایی داشت. ایشان تنها، فرزند امام نبود بلکه مشاور بزرگ، معاون بزرگ و یار بزرگ امام بودند. در نهضت ما هم جایگاه ایشان ممتاز بود.

رئیس‌جمهور با یادآوری واقعه ۱۵ خرداد ۴۲، اظهار داشت: در این روز در سراسر قم ولوله‌ای ایجاد شده بود که امام را دستگیر کردند و جمعیت هنگام طلوع آفتاب از همه جای قم به منزل امام سرازیر شده بودند. در ان هنگام حاج آقا مصطفی از منزل خارج شد و جمعیت پشت سر ایشان وارد صحن حضرت معصومه(س) شدند، عده‌ای از علما، فضلا و مدرسین از جمله مرحوم آیت‌الله مرعشی نیز در آن تجمع حضور داشتند. حاج آقا مصطفی بالای منبر رفتند و سخنران‌ها پای منبر ایستاده سخنرانی می‌کردند. چند نفر صحبت کردند و ماجرای شب گذشته را بیان کردند. هر لحظه جمعیت نیز زیادتر می‌شد به گونه‌ای که صحن پر از جمعیت شد.

روحانی اضافه کرد: در میان این جمعیت زن‌های پایین شهر قم شمشیر به دست وارد صحن شدند و در دستشان نیز عکس امام را حمل می‌کردند. فریاد می‌زدند یا مرگ یا خمینی، ورود زن‌ها به صحن یک هیجانی را در میان مردم به وجود آورد و در این حال اصرار مردم از حاج آقا مصطفی این بود که اجازه دهند مردم از صحن خارج شوند و ایشان بر بالای منبر با دست خود سمت در جنوبی را اشاره کردند و جمعیت بلافاصله به سمت پل و وارد خیابان تهران که احتمالا امروز نام آن امام است هجوم بردند.

وی بر همین اساس ادامه داد: شعار جمعیت حاضر در میدان همگی یا مرگ یا خمینی بود. هنگامی که نزدیک چهار راه شدیم ماشین‌های نظامی با چراغ‌های روشن و بوق‌های ممتد وارد شدند و در این هنگام تعدادی از جمعیت شهید شدند که برخی از آنها نیز زنان بودند و حقیقتا آن حادثه عظیم را مردم قم آفریدند.

رئیس‌جمهور ۱۵ خرداد را یک حادثه مهم در ایران توصیف کرد و ادامه داد: اگر حادثه ۱۵ خرداد نبود به تصور من یا جان امام درخطر بود و یا برای همیشه در زندان می‌ماند و آن فداکاری و ایثار و حضور مردم درقم، تهران، ورامین و شهرهای دیگر ایران باعث شد رژیم احساس کند که شخصیت امام شخصیتی نیست که بتوانند آن را حذف کنند یا جامعه را از امام محروم کنند. می‌خواهم بگویم کسی که در داستان ۱۵ خرداد نقش اساسی داشت حاج مصطفی خمینی بود که اگر بگوییم تلاش و مجاهدت او و همینطور سایر بزرگان باعث شد جان امام حفظ شود اغراق و مبالغه نکرده‌ایم.

روحانی در ادامه با اشاره به حوادث سال ۱۳۴۳ و دستگیری امام در آن سال، تصریح کرد: در سال ۴۳ که امام دستگیر شد همه خیابان‌ها توسط سربازها در قم پر شد و همه مدارس توسط نیروهای انتظامی محصور شد و در آن زمانی تنها کسی که راه افتاد برای اینکه جان امام حراست کند حاج آقا مصطفی بود که بعد ایشان را دستگیر کردند و به زندانی در تهران آوردند.

وی اضافه کرد: وقتی ایشان از زندان آزاد شد، حرکت بزرگی را در قم ایجاد کرد. حاج آقا مصطفی وقتی از زندان برگشتند مستقیم به سمت حرم رفت و طلبه‌ها نیز به همدیگر این بازگشت را خبر دادند. هنگامی که به سمت منزل حرکت کردند جمعیت عظیمی همه صحن و خیابان را پر کرده بود.

رئیس‌جمهور با اشاره به ایام تبعید امام به ترکیه و نقش حاج سیدمصطفی خمینی در کنار امام، گفت: نقش آقامصطفی نقش ممتاز در حفاظت از جان امام بود نقش ممتاز در ادامه راه انقلاب بود، دسترسی به حاج آقا مصطفی آسان بود  متوازع و به قول ما خاکی و خیلی راحت در همه اجتماعات حضور پیدا می‌کرد چه آن وقتی که قم بود و چه آن وقتی که نجف بود. خیلی هم در کنار امام ظاهر نمی‌شد. شبها که امام در نجف در مدرسه آقای بروجردی می آمدند ونماز می‌خواندند امام معمولا حوالی نماز مغرب وارد می‌شدند و در آن زمان حاج آقا مصطفی معمولا یک ساعتی در حیات مدرسه می‌آمدند و در کنار دیوار می‌نشستند و با عده ای از دوستان و طلبه ها گعده می‌گرفتند.

روحانی در بخش دیگری از سخنانش با بیان اینکه نهضت اسلامی فراز و نشیب‌هایی به همراه داشت و در سالهای ۴۸ و ۴۹ مشکلات فراوانی پیش روی آن بوجود آمد و در عین در سالهای ۵۵ و ۵۶ شرایط اسان تری را مشاهده کردیم، گفت: اما با این حال در سراسر کشور خفقانی حاکم بود در آن زمان نام امام تصویر نوار و رساله امام ممنوع بود. نوشته‌های امام از جمله کتاب حکومت اسلامی ممنوع بود جالب اینکه برای پخش رساله امام روی جلد نام یکی دیگر از مراجع را می‌نوشتند مردم دلداده این نهضت و راهبر بودند و اعمال کودکانه رژیم در مسیر مردم و راه مردم تأثیری نگذاشت.

وی ادامه داد: در سال ۵۶ خبر شهادت حاج آقا مصطفی خمینی جامعه ایران را تکان داد، باورکردنی نیست و از هر کسی سوال می‌کردیم باورمان نمی‌شد و فکر می‌کردیم شایعه است مردم از شنیدن خبر شهادت ایشان بسیار عصبانی بودند و احساس مردم این بود که حاج آقا مصطفی را شهید کرده‌اند و برایشان غیرقابل تحمل بود. رژیم کاری علی رغم اراده مردم کرده بود و در آن زمان وقتی مردم به خیابان‌ها آمدند همه ترس‌ها کنار گذاشته شده بود هیچ کس دیگر نمی‌ترسید نام امام را به زبان بیاورد آن ترس فرو ریخته بود. در مسجد ارگ تهران که برای یادبود حاج سیدمصطفی خمینی برگزار شده بود، همه از دانشگاهیان و مقامات سیاسی آمده بودند و این درحالی بود که مردم می‌دانستند نظامیان به همراه کامیون‌ها مسجد را محاصره کردند و این احتمال را می دادند که بگیرند و بکشند و ببرند و اما در دل هیچ کس ترسی نبود.