قدس آنلاین- این فیلم در سی‌وپنجمین دوره از جشنواره فیلم فجر در بخش چشم‌انداز سینمای ایران به نمایش درآمد. «اشنوگل» اولین تجربه سینمایی حاجتمند در کنار علی سلیمانی است و به موضوع شهدای غواص مفقودالاثر می‌پردازد.
این فیلم از امروز به‌صورت همزمان و با در اختیار داشتن ۸ سینما در تهران و مشهد به اکران عمومی درآمده است. حاجتمند، کارگردان «اشنوگل»، با ابراز ناراحتی از شیوه اکران این فیلم گفت: متأسفانه سینمای ما هنوز با مشکلات زیادی مواجه است از جمله اینکه هنوز صنعت نشده است ولی ما با آداب صنعت با آن برخورد می‌کنیم. این شیوة سنجیدن فیلم‌ها که فروش در اکران ملاک موفقیت یک فیلم باشد، شیوه خوبی است ولی برای زمانی که جریان اصلی سینما چارچوب درستی داشته باشد اما سینمای ما اصلاً صنعتی نیست.
وی افزود: صنعت یعنی اینکه شما ماشینت را بفروشی و کالایی را تولید کنی. بعد برای اینکه پول ماشینت برگردد، مجبور می‌شوی خودت را به زمین و آسمان بزنی. ولی در صنعت سینمای ما تلاش می‌شود که بر اساس یک سری رانت‌ها و روابط پولی را از دولت بگیرند و فیلم بسازند. عملاً هیچ حمایتی از آثار سینمایی وجود ندارد چون بر روی فیلمی که خود من سرمایه‌گذاری می‌کنم، نه در زمان تولید و نه در زمان اکران و نه حتی در بخش تبلیغات هیچ کاری انجام نمی‌شود.
این کارگردان با ابراز ناراحتی از نابرابری شرایط اکران فیلمش با دیگر فیلم‌ها در تهران اضافه کرد: «اشنوگل» در شرایطی در تهران اکران می‌شود که حتی یک پوستر هم از آن در پایتخت چاپ نشده است. درست است که در مشهد به لطف بچه‌هایی که به‌صورت آتش‌به‌اختیار به این پروژه کمک می‌کنند، بیلبورد و تبلیغات داریم ولی اصل اکران و فروشِ بیشتر در تهران است. چون من ۷ سینما در آنجا دارم و در مشهد فقط یک سینما.
وی با بیان اینکه من مدعی این نیستم که اگر «اشنوگل» درست تبلیغ شود خوب می‌فروشد، گفت: تبلیغات درست می‌تواند فرصت دیده‌شدنِ بیشتر فیلم را فراهم کند. من یک موقعیت مساوی برای رقابت با فلان فیلم بفروش سینما ندارم. تقریباً هیچ امکان تبلیغی جز فضای مجازی ندارم پس کسی نمی‌تواند برای کم‌فروش‌بودن فیلم بر من خرده بگیرد.
حاجتمند در پاسخ به این سؤال که چرا یک فیلم مشهدی در تهران ساخته شده است، گفت: ما که در مشهد شهرک سینمایی نداریم. هرچند برای این فیلم مجبور شدیم بسیاری از لوکیشن‌ها را در تهران هم بسازیم که الآن به شهرک سینمایی اضافه شده است. ما حتی برای بستن قرارداد با یک بازیگر مطرح که ضامن دیده‌شدن فیلم باشد هم باید در تهران دفتر بگیریم. پول در تهران است. من هر کاری کنم، در اولویت هیچ سرمایه‌گذاری نیستم.
این کارگردان درباره ایده شکل‌گیری فیلمنامه توضیح داد: من سال‌ها قبل مستندی به نام «گردانی که بود گردانی که هست» را با موضوع غواصان خط‌شکن عملیات‌های کربلای ۴ و ۵ ساخته بودم. از همان سال گرفتار این موضوع بودم و می‌خواستم یک فیلم سینمایی هم بر این اساس بسازم. برای همین طرحی با نام «دیدگاه» نوشتم که تا زمانی که کار کلید خورد، به خاطر بازنویسی‌ها زیاد فیلمنامه ۳ سال و نیم طول کشید و نهایتاً از دل آن فیلمنامه‌ای با نام «چهل مروارید» بیرون زد. در ادامه، صداوسیمای مرکز خراسان برای همکاری به ما ملحق شد و تهیه‌کننده‌ای را به ما معرفی کرد و در نهایت فیلم پروانه گرفت و ساخته شد. همه هزینه این فیلم ۳۵ میلیون تومان شد یعنی هزینه یک تله‌فیلم را صرف ساخت «اشنوگل» کردم. البته با همه این‌ها از همین‌جا اعلام می‌کنم مردمی که به تماشای این فیلم می‌روند، کار قابل قبولی خواهند دید. ولی به هر شکل فروش خوب برای یک فیلم در تبلیغات اتفاق می‌افتد؛ چیزی که من الآن ندارم.
نظر شما