به گزارش قدس آنلاین،  مهدی پژوهش دراین باره گفت: طرح انتقال آب بین حوضه‌ای ونک - رفسنجان از سرشاخه‌های کارون در چهارمحال و بختیاری به دشت‌های رفسنجان کرمان یک طرح غیرکارشناسی است و مرگ کارون را رقم می زند زیرا سالانه بیش از ۲۰۰ میلیون مترمکعب آب را از سرشاخه‌های کارون به دشت‌های کشاورزی رفسنجان منتقل می کند و روند نابودی این رودخانه را شتاب می‌بخشد.

عضو هیئت علمی دانشگاه شهرکرد با اشاره به اینکه دشت‌های خانمیرزا و بروجن نزدیک‌ترین دشت‌ها به سد ونک هستند، تصریح کرد: این دشت‌ها به علت بی آبی، شور شده اند و در آستانه نابودی هستند بنابراین نباید آب با هزینه‌ زیاد به رفسنجان منتقل شود.

وی با اشاره به کاهش میزان آورد آب رودخانه کارون در سنوات اخیر، گفت: زمانی آورد آب رود کارون از پنج استان و رشته کوه زاگرس حدود ۲۰ میلیارد متر مکعب آب در سال بود اما اکنون آورد آب کارون به دلیل خشکسالی، ساخت سد و عوامل ویرانگر به ۹ میلیارد متر مکعب آب رسیده است و این تهدیدی برای کشتزارهای کشاورزی زاگرس و جلگه خوزستان است.

وی همچنین گفت: متأسفانه در کشور ما توسعه پایدار به معنای خود رأی بودن است و همه طرح‌های غیرقانونی مانندگلاب، سبزکوه و کوهرنگ ۳ ، با رأی غیرکارشناسی، قانونی می‌شوند.

عضو کمیته ملی کارون با یادآوری آبرسانی به بیش از یک هزار روستا و شهر چهارمحال و بختیاری با تانکر، تصریح کرد: متأسفانه ساخت سد برای مصارف این استان همواره با هزاران مانع روبرواست اما زمانی که از انتقال آب به شهرهای رفسنجان، اصفهان، یزد سخن گفته می‌شود بودجه آن با سرعت آماده می‌شود و با نام انفال، منابع خدادادی استان را مصرف می‌کنند.

وی درباره اجرای طرح انتقال آب بین حوضه‌ای ونک - رفسنجان افزود: اجرای این طرح، مهاجرت جمعیت دو میلیون نفری خوزستان و افزایش درگیری‌های قومی این استان را در پی دارد.

منبع: ایسنا