قدس آنلاین- حدود یک سال از استقرار دونالد ترامپ رئیس جمهور ایالات متحده می‌گذرد و آمریکا به عنوان یکی از مهم‌ترین داعیه داران فرهنگی جهانی سازی و رهبری دنیا (استعمارنو) به دلیل سیاست‌های ملی گرایانه و کاسبکارانه رئیس تاجر این کشور در بی سابقه‌ترین وضعیت نازل مشروعیت قرار دارد.
ترامپ با استفاده از قواعد بازار می‌کوشد، لابی‌های قدرتمند صهیونیستی آمریکا را به ادامه حمایت از خود ترغیب کند و از سویی با بهره برداری از تدابیری که از همین فضای اقتصادی در سالیان طولانی یاد گرفته است، در پی مهار بحران‌های مالی و اجتماعی ناشی از بیکاری فزاینده تکنولوژیکی این کشور و ایجاد شغل است.
این امور، تلاش این رئیس جمهور کهنسال را برای سوار شدن بر جامعه غیرسیاسی، رسانه زده و از درون پوسیده آمریکا نشان می‌دهد و ارزش‌های آمریکایی را در عرصه افکار عمومی جهان تضعیف کرده و تا حد بسیار زیادی باعث گسترش تنفر جهانی از آمریکا شده است.
به گوش رسیدن زمزمه فتوای کم سابقه الازهر به عنوان بزرگ‌ترین مرجع فکری اهل تسنن جهان درباره تحریم آمریکا، متوقف شدن روند به اصطلاح صلح خاورمیانه، نفرت عمومی
بی سابقه مردم فلسطین از حکام سعودی (به عنوان کارگزار ارشد آمریکا در جهان اسلام)، اعتراض پی در پی اروپا نسبت به رفتار و سیاست‌های ترامپ و در نهایت وضع اسفبار روانی حاکم بر شبه جزیره کره و اقتصاد آسیای شرقی ناشی از درگیری لفظی کره شمالی و آمریکا و سیاست‌های دیگری که همسایگان این کشور را علیه سیاست‌های او برانگیخته و از همه مهم‌تر شکاف داخلی رسانه‌های آمریکایی درباره سیاست‌های دولتی نامبرده، همه و همه نشان دهنده آن است که وجود ترامپ با وضعیت روانی و روحی و بیماری‌های خاص فردی و اجتماعی‌اش علاوه بر همه تهدیدهای سختی که برای دشمنان آمریکا ایجاد کرده است، به لحاظ رسانه‌ای و اجتماعی یک فرصت طلایی برای جهان مستقل و زمینه ساز ایجاد ضرورت ذهنی شکل گیری قطب‌های جدید قدرت در سطح جهان است.
بر خلاف ادوار گذشته که دست کم در عرصه بین الملل هژمونی ارتباطی آمریکا، صدای یکپارچه و واحدی را از این کشور به گوش جهانیان می‌رساند، بررسی وضعیت انشقاق اجتماعی و ارتباطی آن روایتگر این مطلب بسیار مهم است که رقبای فکری و فرهنگی آمریکا در این دوره اگر از لاک انفعال و واکنش در مقابل ترامپ در بیایند، حتی می‌توانند علاوه بر مردم جهان مطالب مختلف و متفاوتی از پیام خود را توسط فضای ارتباطی کنونی به جامعه درون ایالات متحده برسانند و برای نخستین بار در تاریخ معاصر باب گفت‌وگو با خیل نخبگان آمریکایی که تضمین کنندگان قدرت و دانش غرب در دنیا هستند، باز شود.
از طرف دیگر، بزرگ‌ترین اسپانسرهای سیاسی دولت‌های آمریکا یعنی رژیم کودک کش اسرائیل هم اگر دارای قوه عاقله‌ای باشد، متوجه خواهد شد، کسی چون ترامپ مهارت بسیج کردن همه دنیا علیه این رژیم را نداشته و ندارد و به همین دلیل تهور او در حمایت از صهیونیزم در نهایت ریشه دولت غاصب را خواهد کند.
انتخاب و تجربه ترامپ برای دنیا درس هایی دارد که بزرگان فکری، فرهنگی و امنیتی آمریکا دیر یا زود برای آن چاره‌ای خواهند اندیشید. نمی‌دانیم موضوع استیضاح یا برکناری ترامپ در درون آمریکا چقدر جدی است و آیا این دوره ریاست جمهوری ایالات متحده به پایان می‌رسد یا خیر، اما تا همین حد هم نخبگان و دستگاه‌های رسانه‌ای دنیای ضد استکباری فرصت مطلوب بسیاری را برای گفت‌وگو درباره «واقعیت‌های فکر آمریکایی» از دست داده‌اند.
ویژگی ترامپ این است که پرده تزویر تفکر آمریکایی را کنار زده و از آمریکای بی نقاب سخن می‌گوید. این مسئله فرصت بسیار مناسبی برای ارائه بدیل‌های لیبرال دموکراسی آمریکایی است که در آن می‌توان از شرایط به ثمر نشستن نهاد پول و قدرت و شهرت در پس روی کار آمدن او سخن گفت.
در دوره ترامپ خیلی آشکار می‌توان درباره نقش اسلحه سازان غربی در جنگ‌ها صحبت کرد و با استناد به رقص شمشیر او با حکام مرتجع از وصلت نامیمون کاپیتالیسم و الیگارشی آمرانه و دیکتاتوری مقبول غرب حرف زد. دوره ترامپ فرصت ارزنده معرفی مجدد امام خمینی(ره) و اندیشه‌های او به جهان است، به شرطی که تحلیل ترامپ فقط مصرف داخلی نداشته باشد و از هم آوایی همه متفکران سالم مشرق زمین به زبان‌های بین المللی برای افشای حقایق آمریکا و ریشه‌های آن بهره بجوییم.
امروزه وجود شبکه‌های تعاملی سایبری این امر را حتی از داشتن ماهواره و دستگاه‌های عریض و طویل رسانه‌ای بی نیاز کرده است. بدون هر مانعی می‌شود حرف زد و پیام ضد استکباری اسلام را تا قلب خود آمریکا به گوش غربی‌ها رساند.