قدس آنلاین- یکــی از مؤلفه هــای مشــترک بســیاری از چالش های اجتماعی و حتی بحران های سیاسی و اقتصادی یک دهه اخیر ایران، نبود ریگولیشن یا قواعد مشــخص و پذیرفته شده برای نظم رسانه ای است، یا به قول دیگر همیشه پای یک رسانه در میان است. با پیچیده تر شــدن فناوری هــای ارتباطی و شخصی ســازی رســانه های گروهی در قالب شبکه های اجتماعی، این آسیب پذیری بسیار بیشتر خودش را نشان می دهد و در کنار همه محاسن گسترش و عمومی شدن رسانه ها مانند نظارت پذیری و شفافیت و دشوار شدن شکل گیری حلقه های فساد، متأسفانه نظم و امنیت اجتماعی نیز همواره در معرض خبرســازی و شایعه پراکنی و گسترش اخبار بی سندی است که می تواند (و بلکه توانسته) بارها آرامش روانی جامعه را تا حد زیادی مخدوش کند. در سال های اخیر، تلاش های فناورانه زیادی برای رفع این نقیصه در قالب مهندسی شبکه های ملی پیام رسان و ارتباطات در جریان بوده و از سوی دیگر، هزینه های این تأخیر از سوی برخی نهادها مانند پلیس فضای مجــازی و کارگروه تعیین مصادیق فیلترینگ چه از نظر اجتماعی و چه از جنبه پایشی پرداخت شده است. به عبارتی وقتی ســرمایه گــذاران حوزه های ارتباطی از ایفای نقش های ایجابی و جایگزینی و رصدی، شانه خالی می کنند و نیازهای جامعه برای استفاده از مسیر امن و با کیفیت توسعه اطلاعات برآورده نمی شود، وابستگی خطرناک شاهراه اطلاعاتی کشور به شبکه های مجهول الهویه ای مانند تلگرام و فروپاشی اطلاعاتی در جاسوس های تابلوداری مانند گوگل، یاهو و... خیلی دور از انتظار نیست. خــارج از مفاهیم فنی مرتبط با حوزه های فناوری اطلاعات، از دیگر مشــکلات بزرگ بحران های ما، نبود رســانه هایی اســت که در مقابل شبکه های دشــمن ایســتادگی خبری داشته باشــند؛ زیرا جرثومه هایی مانند کانال هــای دورغ پرداز با توجه به عدم شکل گیری یک رسانه قدرتمند و حرفه ای در بســتری خالی از رقیب شکل گرفته و جولان می دهند. شاید بزرگ ترین درس اغتشاشات اخیر و وقایع بعدی مانند بحث هایی که درباره مســائل اصلی کشور مانند بودجه یا بحران هایی مانند سانحه سانچی که جریان سازی خبری آن سوی آب تا حد خطرناکی و به صورت آزادانه می تواند به آن بهانه جامعه را دچار التهاب بکند، آن اســت که با وجود ایفای نقش همه رسانه های سنتی مانند مطبوعات و منابــر و بــه دلیل ضعف جدی رســانه ملی در سیاست گذاری و پوشش خبری، بزرگ ترین جامعه رسانه ای کشور یا همان شبکه های اجتماعی بدون رسانه های مطمئن و سریع و دقیق و کاربلد در تراز نیاز جامعه و جمهوری اسلامی است. بر اساس تعاریف جامعه اطلاعاتی و رسانه ای، اصولاً زمینه شکل گیری شایعات و موج سواری بر دغدغه های مردم زمانی شــکل می گیرد که نیازمندی اطلاعاتی و ارتباطاتی جامعه از تولید و توزیع بهنگام خبر و اطلاعات عقب می افتد و در چنین فضایی مشخص است که ورود کشور به قضایای جدیدی که باید به ســرعت آن را پوشش داد و بر خلأها و سؤالات جامعه مسلط شد، یک بازی از پیش باخته است. به عبارتی بیشــینه فشــار افکار عمومی برای فیلترینگ و برخوردهای ســلبی با خرابکاران عرصه رسانه، زمانی متوجه نیروهای بازدارنده می شود که رسانه ملی در جبهه اول اتفاقات و سایر خبر رسان های داخلی نظام، در فضایی که باید کار ایجابی و آگاهانه و بهنگام خود را انجام داده باشند، عمل نکرده و به همین دلیل فضا را برای خناسان و بخش های وابسته به بیگانگان باز نموده باشــند و در نتیجه مدیران نظام در نهایت مجبور بــه برخورد فنی بــا موج های اینچنینی می شوند که در جای خود هزینه های اجتماعی زیادی دارد. به طــور نمونه نبود دوربین رســانه تراز نظام اسلامی در محل حادثه ســانچی، ارائه ندادن گزارش های دقیق درباره ابعاد اتفاقات کشــور، نبــود تولیــد و توزیع گزارش های شــفاف از نهادهایــی که معمولاً مورد اتهام رســانه های بیگانه قــرار دارند، شــکل نگرفتن حلقه های رســانه ای برای پوشش اتفاقاتی که معمولاً به صورت «بازنمایی» مورد سوء استفاده رسانه های مغرض قرار می گیرند، هر روز را آبســتن یک چالش تازه رسانه ای برای جامعه و نظم مستقر جمهوری اســلامی ایران می کند. بنابر این به نظر می رســد، جدا از خط کشی های نادرست سیاســی، رســانه های جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی در کنار رسانه ملی برای پاسخگویی به نیازها و پیش بینی خطوط حملات رســانه ای دشمن در جریان جنگ نرم، باید مورد بازنگری و تجهیز حرفه ای مجدد قرار گیرد. امکانــات و انگیزه های خوب و مناســب برای تولید خبر، گزارش و جریان سازی رسانه ای با استفاده از قواعد حرفه ای «ارتباطات شبکه ای»، «روزنامــه نــگاری الکترونیک»، «ژورنالیســم تلویزیونــی و چنــد رســانه ای» و در نهایت بهره مندی از قواعد روزآمد «مدیریت رســانه» می تواند نه از نظر سلبی، بلکه از نظر ایجابی به پدافند قدرتمند کشور در جنگ نرم و رویارویی رسانه ای موفق در مقابل معارضان انقلاب منجر گردد تا برای همیشه خیالمان از نقش آفرینی جاسوس های رسانه ای راحت باشد.