قدس آنلاین- یک کارشناس منابع انرژی میگوید: در حال حاضر در دنیا تولید انرژیهای تجدید پذیر گرانتر از انرژیهای فسیلی نیست.
دکتریونس نوراللهی با بیان این مطلب میافزاید: اینکه در کشور ما این نوع انرژیها گرانتر تمام میشود، نخست به دلیل یارانه ارزانی است که به نفت و گاز مورد نیاز پالایشگاهها داده میشود و نیروگاههای سوخت را بدون ملاحظه مصرف میکنند.
وی ادامه میدهد: دلیل دیگر این است که برای تولید این انرژیها نیاز به فناوریهای نوین است، به همین دلیل دولت باید دو اقدام مهم انجام دهد؛ اول بومی سازی این فناوریها و دوم شتاب بخشیدن به انتقال آن به کشور است. با این دو اتفاق کشور ما هم یکی از کشورهایی خواهد بود که میتواند به طور وسیع از این فناوریها استفاده کند.
این متخصص انرژی با اشاره به توسعه انرژیهای تجدیدپذیر در ایران میگوید: برای استفاده از این گونه انرژیها باید برنامه بلند مدت داشته باشیم که تا به حال این گونه نبوده است، برای مثال در شروع سال ۱۳۹۴ وزارت نیرو برای خرید انرژیهای تجدیدپذیر قیمت خوبی را اعلام کرد، اما در آخر همان سال وزارت نیرو و وزارت نفت دبه در آورده و قیمت خرید را ۲۵ تا ۳۰ درصد کاهش دادند.
وی تصریح کرد: هر چند همان قیمت کاهش یافته هم قیمت خوبی بود و سرمایهگذاران داخلی و خارجی را به سمت تولید این گونه انرژیها تشویق میکرد، اما با به هم خوردن قیمت دلار در بازار ایران، حساب و کتاب سرمایهگذارها به هم خورد؛ چون در همین سه ماه گذشته سرمایه گذاران باید با خود دلار میآوردند و سرمایهگذاری میکردند و برق تولید شده خود را به ریال به ما میفروختند و در مقابل ریال خود را به دلار تبدیل میکردند و گران شدن ۳۰ درصدی قیمت دلار سبب شد اگر سرمایه گذار ۳۰ درصد هم حاشیه سود داشت، آن حاشیه به صفر رسید؛ یعنی قیمت دلار ناگهان ۳۰ درصد گران شد، اما قیمت خرید برق تولیدی ما ۳۰ درصد گران نشد، در نتیجه حتی همه آن هایی که در سه یا چهار سال گذشته در بخش خصوصی، دولتی و دانشگاهی سرمایهگذاران را به سرمایهگذاری در این بخش تشویق کردند، همه از بین رفت؛ پس چاره کار این است که برق تولیدی سرمایه گذاران خارجی به سنت خریداری شود.
این کارشناس افزود: فراموش نکنیم که رقبای ما در این بخش در حال حاضر کشورهای حاشیه خلیج فارس هستند که ثبات دلاری آنها سبب میشود سرمایه گذارها برای سرمایه گذاری در آن کشورها رغبت بیشتری داشته باشند.
نوراللهی درباره وضعیت زیرساختهای کشور برای استفاده از انرژیهای تجدید پذیر نیز گفت: در این بخش مهمترین زیرساختهای لازم وجود منابع است، که ما در این قسمت دارای منابع بسیار خوبی هستیم، اما متأسفانه در کنار این سرمایهها و زیرساختها بخشی که مربوط به مدیریت این سرمایهها میشود، دچار نقصان و کاستی است؛ چون اگر ۱۰۰ کیلومتر در ۱۰۰ کیلومتر از خاک کشور را با سیستم هایی که انرژی خورشیدی تولید میکنند بپوشانیم، میتوانیم برق مورد نیاز کل کشور را تولید کنیم، اما ما چندین برابر این هم بیابان و همچنین باد و آفتابی داریم که میآیند و میروند.
وی تأکید میکند: در مقابل گازوئیل و نفت را از جنوب کشور با استفاده از خط لوله به شمال شرق و غرب کشور میرسانیم و به نوعی آنها را در نیروگاههای خود میسوزانیم و این یعنی سوختن ثروت کشور و در عین حال تولید آلودگی.
این مدرس دانشگاه در پایان تأکید میکند: در سال گذشته قانون خرید انرژیهای تجدیدپذیر تصویب شد و با این کار کشور در دو سال گذشته به اندازه ۲۰ ساله گذشته ظرفیت نصب شده ایجاد کرد، اما متأسفانه با تغییر قیمت ارز دوباره برای سرمایه گذاران مشکل ایجاد شد که سبب تأسف است.
نظر شما