قدس آنلاین_ گروه استانها_ طیبه قاسمی؛ خبر خوش رسید، توپ بازی فینال جام حذفی ایران بالاخره بعد از دو دلی خونه به خونه در تصمیم گیری انصراف یا بازی کردن در ورزشگاه نفت و گاز اروندان به چرخش درآمد، بازی شروع شد، خرمشهری های زیادی به دیدن این بازی آمده بودند که همه آنها رنگ آبی هم به تن نداشتند، برای مردم این دیار همینکه بازی به این مهمی در شهر آنها برگزار شود چیزی فراتر از رنگها بود، یک ورزشگاه با چمنی مطلوب چیزی بود که خیلی ها در تلویزیون به تماشا نشستند.

خوشبختانه بازی خوب شروع شد، استقبال پرشور از مسابقه با اینکه نتیجه تقریبا مشخص بود جذابیت بازی را بیشتر هم می کرد، اما انگار باز هم یک گوشه کار لنگیدن به این ورزشگاه هم به ارث رسید، سمت چپ زمین که نیمه اول پشت به دروازه استقلال  دیده می شد باز بود و هر تماشاگری می توانست وارد زمین شود، اول بازی این نقد را می کردیم مسلما انگ بدبینی را باید به دوش می کشیدیم اما اگر متولیان کمی به این فکر می کردند که بازی فینال در هر حالتی یک برنده دارد و به دنبال آن جشن، جو، فضای خاص و شلوغی؛ جوانان که در کشور ما ورزشگاه از مهمترین شادی هایشان است آنوقت دو زاری شان می افتاد که نباید قسمتی از ورزشگاه بی حصار باشد و البته با نیروهای امنیتی کمی هم که بود  فضای مناسبی ایجاد می کرد برای اغتشاش.
در تمام دنیا یک عده در بازی فوتبال به زمین می پرند و  جیمی جامپ نام می گیرند جالب است بدانید آنها می دانند به دلیل این کار ممکن است دردسرهایی متحمل شوند اما آن را به جان می خرند تا معروف شوند.
در برخورد با این کار  جرائم سنگین، دستگیری  و... تدارک دیده اند ولی هیچ جای جهان اقدام به کتک زدن آنها نمی کنند. تنبیه به صورت بدنی قبیح است و در معرض دید قبیح تر.

امروز خاطره ۱۵ هزار نفر تلخ شد با کتک خوردن شدید تماشاگرانی جلوی چشمان هزاران بیننده.
بازی تمام شد خیلی ها از بی درایتی برگزار کنندگان در کم بودن نیروهای امنیتی و باز بودن قسمتی از حصارها ورودی به زمین استفاده کردند و به زمین ریختند، کار درستی نبود اما اگر خود را جای جوانی بگذارید که همه را در حال رفتن به زمین می بیند و حس و حال آن را در نظر بگیرید هرگز به یک نیروی امنیتی که قرار است امنیت آنجا را فراهم کند حق نمی دهید چنان به جان جوانان مردم بیافتد که یک جوان دچار تشنج شود و مردم عصبانی شوند.
حقش این بود تمام کسانی که مخل نظم در برگزاری جشن قهرمانی بودند دستگیر شوند و از زمین برده شوند فقط همین.

نشد، باز هم نشد روز خوبی باشد برای خرمشهر که مردمش بیشتر از خاطره خوش برگزاری فینال یکی از جام های بزرگ ایران سالها بعد کتک خوردن جوانی را به یاد می آوردند که فقط جوانی و خامی کرده بود.