نمایشگاه نقاشی آبرنگ احمدرضا احمدی شاعر نامدار با عنوان «هزار اقاقیا در چشمان تو هیچ بود» این روزها در گالری کاما برپاست.  این نمایشگاه شامل 45  نقاشی آبرنگ است که به همت مجید برزگر کارگردان سینما جمع آوری و به نمایش درآمده است.

این نقاشی‌ها که به گفته خود شاعر بازتابی از احوالات روحی و روزهای انهدام کامل روحی است در عین سادگی اما تصاویر دلنشینی از رنگ است که بیانگر حال درونی این هنرمند است و می‌توان آنها را به نوعی تداعی کننده اشعار وی هم دانست. این نمایشگاه از نخستین ساعات افتتاحیه با استقبال بسیار اهالی سینما، هنرمندان و مردم روبرو شد و بازدید در روزهای نمایشگاه نیز قابل توجه بوده است.

احمدرضا احمدی در یاداشتی که برای این نمایشگاه نوشته، از احوالات درونی خود اینگونه می‌گوید: «کشیدن آبرنگ‌ها، نه از تفنن بود و نه از دل خوشی بود، آنها در روزهای انهدام کامل روحی که مرا تسخیر کرده بود انجام شد، روزهای افسردگی مدام که زمین از زیر پاهایم می‌گریخت و سقف آسمان آنقدر پایین آمده بود که مرا به خفگی می‌برد. ابتدا با هراس شروع کردم. دوست من ابوالفضل همتی آهویی مرا دلداری می‌داد  و مرا به آتلیه‌اش می‌برد، شاگردان جوانش با چهره‌های زندگی ساز، مرا به نقاشی امیدوار کردند، هراسم از نقاشی، مرا به یاد کتاب اولم «طرح» انداخت که مسعود کیمیایی مرا از فراموشی خود درآورد.

روزهای چهارشنبه به آتلیه دوستم همتی می‌رفتم و او با حوصله آبرنگ‌ها را تماشا می‌کرد، دیگر در آن روزهای فراموشی خودم، زندگی‌ام صیقل خورده بود و شفاف شده بود. اگرچه می‌دانستم زمین ناهموار و ساعت رحلت نزدیک است چون می‌دانستم باطری‌ای که در قلبم جای گرفته است قطب نمای من است، پس آب رنگ‌ها با آموزگاری دوستم تولد یافتند و روزهایم آرام آرام دلپذیر شدند.این آبرنگ‌ها را عکس برگردان روزهای انهدام روح و جسم من بدانید.

تو هر چه برای ادامه زندگی دلایل محکم بیاوری، مرگ، کور است و کر است اما جا پای عاشقان در برف ماندنی است و آب نمی شود.»

مجید برزگر نویسنده، کارگردان سینما و تهیه کننده درباره برپایی نمایشگاه نقاشی احمدرضا احمدی با عنوان «هزار اقاقیا در چشمان تو هیچ بود» که این روزها در گالری کاما برپاست گفت: جایگاه احمدرضا احمدی به عنوان یکی از شخصیت‌های مهم شعر و ادب معاصر ما کاملا مشخص و روشن است. این هنرمند از کتاب «طرح» به بعد شکل دیگری از شعر فارسی را پی ریزی می‌کند و تاثیرات عمیقی روی شعر معاصر فارسی دارد و در واقع زبان شعر فارسی را به مرحله‌ای می‌رساند که امروز شاهد آن هستیم.

وی در ادامه افزود: ایشان پیش از این تجربه‌ای در خصوص نقاشی نداشتند در حالی که به نظر من بخش عمده‌ای از این نقاشی‌ها تجربیات جدی و قابل بحثی هستند. این لحنی که در نقاشی‌ها وجود دارد و جسارتی که منجر به چنین تصمیمی برای خلق این کارها شده قابل تحسین است. درواقع این نقاشی‌ها کوششی برای انتقال احساس به وسیله رنگ بر روی کاغذ است که در این آثار لحظات نابی به تصویر کشیده شده است. وی تجربه‌ای در نقاشی ندارد و همان کاری که در شعرهایشان می‌کنند را اینجا با رنگ  انجام داده ‌است. خیلی از هنرمندان قدیمی و حرفه ای که کارها را می‌بینند برایشان تداعی کننده سبک انتزاعی و آبستراک است و برای خود من هم این نکته جالب بود که علیرغم اینکه احمدرضا احمدی تجربه‌ای در نقاشی نداشته اما به شکل ناگهانی دست به خلق چنین آثاری زده است.

برزگر تأکید کرد: آثار احمدی از ترکیب چند رنگ ساده آبرنگ و کاغذهای سفید شکل گرفته اما نقاش اثر را تمام شده دانسته و آن را امضا کرده است. احمدی از دهه چهل تاکنون در مرکز کار هنری بوده است و در دوران مؤثری که در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوان حضور داشته و با بسیاری از نقاشان، شاعران، فیلمسازان و آهنگسازان در ارتباط نزدیک بوده و ذهن و چشم او طبیعتا آغشته به کار هنری است و این فضا را خوب می‌شناسد.

این کارگردان تصریح کرد: زمانی که این هنرمند کار نقاشی می‌کند به نظر می‌رسد با یک شاعرانگی و ناخودآگاهی تصمیم می‌گیرد. شاید این رنگ‌ها را خیلی ساده با یکدیگر ترکیب کند اما از نظر او اثر تمام می‌شود. برای من این تصمیم یک بار دیگر ثابت می‌کند که صرف آموزش مهم نیست بلکه مهم این است که درون هنرمند چه حسی وجود دارد و در واقع این جسارت چگونه منتقل می‌شود. امروز دیگر تکنیک اهمیت چندانی ندارد و با توجه به ابزارهایی که وارد عرصه هنر و تکنولوژی شده است می‌توان کارهای پیچیده‌ای را تولید کرد و با تسلط بر ابزارها و تکنیک‌های دیجیتال مفهوم جدیدی را تولید می‌کند. کافی است شما ایده‌ای داشته باشید و آن را با پرینتر سه بعدی اجرا کنید، در نهایت شما یک مجسمه دارید و با این که مجسمه ساز نیستید اما خالقش هستید و متعلق به ذهن شماست.

برزگر در بخش دیگری از سخنان خود خاطرنشان کرد: به نظرم احمدرضا احمدی همانطور که خودش هم به آن اشاره کرده در یک دوره‌ای از انهدام روحی  کتاب «تابستان و غم» و مجموعه این نقاشی‌ها را خلق کرده است و این نمایشگاه نیز محصول آن دوران است. خود احمدی ادعایی ندارد که کار حرفه‌ای انجام داده چرا که این کارها صرفا بازتاب احوالات درونی اوست و البته که هنر هم همین است چرا که غیر این باشد با یک اثر سفارشی روبرو خواهیم بود.

وی در ادامه افزود: وقتی در قرارهایی که با احمدرضا احمدی داشتم یک بار متوجه این نقاشی‌ها شدم در حالی که از آنها بی‌خبر بودم و حتی یکی دو نفر آنها را دیده بودند و گفتند خوب نیست اما من حس کردم این کارها قابلیت ارائه دارد و بدون ادعایی در مورد نقاشی معاصر خلق شدند. اساس کار هم اصلا بر زورآزمایی نبوده و نیست. خود ایشان هم ابتدا تردید داشتند و من مسئولیت کار را قبول کردم و با چند گالری وارد مذاکره شدم که در نهایت گالری کاما نمایش آثار را پذیرفت.

برزگر درباره استقبال از نمایشگاه عنوان کرد: استقبال در روز افتتاحیه بسیار خوب بود. هم حضور هنرمندان، نقاشان جوان و مجموعه داران و هم استقبال مردم عادی از نمایشگاه قابل توجه بود. نکته جالب اینجاست که تمام کارها فروش رفت و این اهمیت آثار و شخص احمدرضا احمدی را نشان می‌دهد. ضمن این که جمعه گذشته باز ایشان در نمایشگاه حضور پیدا کردند و از نزدیک با بازدیدکنندگان و دوستدارانشان دیدار داشتند.

وی در پاسخ به این پرسش که برپایی نمایشگاه چه تاثیری در احوالات روحی این شاعر داشته، گفت: ایشان خیلی در جریان برپایی نمایشگاه نبودند و غالبا در منزل حضور دارند و من گاهی گزارش روند برپایی نمایشگاه را به ایشان می‌دادم که در چه مرحله‌ای است، یا این که از ایشان خواستم برای نمایشگاه یک یادداشت بنویسند. روز افتتاحیه که به نمایشگاه آمدند حال بسیار خوبی داشتند و اتفاقات عجیب و حضور هنرمندان و اشتیاق نقاشان جوان انرژی بسیاری به وی تزریق کرد. تا جایی که حتی ممکن است نقاشی را ادامه دهند.

برزگر ادامه داد: ایشان یک هنرمند و شاعر حرفه‌ای است و بیش از 90 عنوان کتاب دارد و بعد از انقلاب هر سال یکی دو کتاب داشته است که این آمار قابل توجهی است. ضمن این که ایشان در پرونده کاری خود نگارش نمایشنامه و رمان هم داشتند و اگر انرژی این نمایشگاه برایشان خوب بوده باشد ممکن است نقاشی را هم ادامه دهند.

وی تصریح کرد: امیدوارم احمدرضا احمدی همیشه سلامت باشند. فراموش نکنیم هیچ کس جای دیگری را تنگ نمی‌کند. ایشان به طریق اولی در فرهنگ و هنر معاصر ما نقش داشتند و گوهر ناب شعر فارسی هستند و حضور و وجودشان برای ما غنیمت است. مهم این بود که خود من هم از این کار انرژی گرفتم و برای من نیز بسیار برانگیزاننده بود و احساس خوبی داشتم. انسان‌هایی مانند احمدرضا احمدی برای من الگو هستند و اینکه چطور می‌شود از حاشیه کناره گرفت و به متن پرداخت و این نشان می‌دهد کار کردن چقدر اهمیت دارد.

برزگر در پایان خاطرنشان کرد: اینکه احمدی در اوج افسردگی و بیماری کار می‌کند برای من بسیار آموزنده است و این، مصداق «کار نیکو کردن از پر کردن است» برای من است.