به گزارش قدس آنلاین، مسعود فراستی منتقد مشهور سینمای ایران که حضورش در برنامه "هفت" همواره سرو صداهای زیادی به همراه داشت این بار به بهانه آغاز جام جهانی 2018 روسیه و برد ایران مقابل مراکش در اولین بازی مرحله گروهی در یادداشتی پیرامون فوتبال هم نوشت.

فراستی آن طور که خود می گوید چندان اهل تماشای فوتبال نیست اما وقتی پای تورنمنتی مثل جام جهانی به میان می آید باید او را نیز در صف بینندگان درج کرد. این یادداشت را بخوانید در حالی که او طبق معمول از زاویه یک منتقد به قضایا نگاه می کند.

در این یادداشت که با عنوان "فوتبال و من" نوشته شد، آمده است:«من هم فوتبالی ام، اما راستش نه فوتبال ایران. بیشتر والیبالی ام و از برد درخشان ایران در مقابل لهستان که بالاترین امتیاز را در جدول دارد، حسابی کیف کردم. از فوتبال خوب دنیا هم لذت می برم، که سخت دراماتیک است و پر هیجان؛ مثلا بازی اسپانیا مقابل پرتغال. اسپانیایی ها عجیب خوب بودند.

و اما بازی اول ما با مراکش: اصلا فکر نمی کردم ببریم. هر کسی هم می گفت می بریم، می گفتم از عرق ملی می گوید نه با منطق. چگونه می شود ایران قهرمان جام ملت های آفریقا را ببرد؟ اوایل بازی هم به کل نا امید شدم و به سختی دوام آوردم که ادامه دهم. اگر فیلم بود و سینما قطعا کات می دادم و بیرون می رفتم، تیم ما سرانجام بعد از بیست دقیقه، راه افتاد و جنگنده ظاهر شد، نه غیرتی و فوتبال بازی کرد. یکی دو موقعیت خوب از دست رفت، سردار خوب نبود و کاپیتان شجاعی هم، اما بقیه خوب بودند.

دروازه بان مان بیرانوند، خیلی خوب بود و یک گل مسلم را گرفت. به نظرم در مجموع اگر نگوییم مراکش بهتر بود، حداکثر بازی می بایست مساوی می شد. اما توپ می چرخد مثل زندگی و این بار به سود ما. از برد شانسی مان، مثل همه سخت خوشحال شدم؛ از روحیه ملی و شادی جمعی مردم قطعا.

آفرین به بچه های تیم ملی و آفرین به مربی مان. به نظرم که کارشناسی نیست با پرتغال می شود مساوی کرد، اگر رونالدو را خوب بگیریم. بردن از اسپانیا اما غیر ممکن می نماید، خدا کند از این گروه«مرگ» برهیم و به زندگی برسیم».

فراستی در بخش پایانی یادداشت خود بار دیگر به انتقاد از نحوه برگزاری جام جهانی در روسیه پرداخت تا چهره انتقادی خود را در فوتبال هم نشان بدهد. او یادداشت خود را این گونه به پایان برد:« روسیه، شور و حال جام جهانی ندارد، شور و حال  جام جهانی در برزیل بود نه در روسیه. پخش بازی ها خوب نیست، دوربین ها و سویچ آماتوری است. تمام نماهای های انگل، غیردراماتیک اند تا حس و هیجان فوتبال گرفته شود. نماهای زیاد و مکث ها از پشت دروازه عصبانی کننده هستند. خلاصه تلویزیونی های روسیه اینکاره نیستند، سینمای امروزشان بماند...».