حتی برخی شهروندان تا مدتهای زیادی پس از این تغییر نام برای ابراز مخالفت خود با تغییر نام از عنوان قبلی خیابان استفاده میکردندو هنوز هم وضع به این گونه است .

اما موضوع وقتی جالب میشود که منتقدان دیروز اکنون خودشان ازطرفداران پرو پا قرص تغییر نام شدند، همانهایی که به هزینه چندین میلیونی تغییر تابلوهای خیابان ایرج میرزا خرده میگرفتند امروز یک ونیم میلیارد از جیب مردم مشهد هزینه میکنند تا به اهداف سیاسی خود برای تغییر نام جامه عمل بپوشانند .

جالبتر اینکه اگرنمایندگان دوره های گذشته شورای برای تغییر نام ایرج میرزا برخی اشعار اورا که همه کس پسندنیست مثال میزدند امروز معلوم نیست چرا نمایندگان شورای شهری که به رای ملت راهی این کرسی های ارزشمند شده اند درصددهستند تا نام ملت را از یک ایستگاه مترو بردارند ؛ با سلامت میانه ندارند و تلاش دارند تا جای ولایت را عوض کنند و اینگونه میخواهند به مردم امید راهم تزریق کنند.

ماجرا ازجایی اغاز شد که چند هفته قبل شهناز رمارم عضو شورای شهر که بارها شانسش را برای مجلس شورای اسلامی ازمود و راه بجایی نبرد ودرنهایت به شورای شهرمشهد انهم درشرایط تشتت میان اصولگرایان رضایت داده بود درجلسه شورای شهر از تلاش برای تغییر نام ایستگاه" ملت" به  " دانشگاه" فردوسی  سخن گفت . او درتوجیه این تلاش خود گفت که درتمام دنیا مرسوم است که به نام دانشگاه برند خود یک ایستگاه مترو دارند. این مساله باید از ابتدا در نام‌گذاری ایستگاه‌های قطارشهری لحاظ می‌شد.

شهناز رمارم که کار اجرایی نکرده گمان میکرد برای تغییر نام یک ایستگاه باید صرفا تابلوی سردر ایستگاه را تغییر دادو به راننده مترو گفته شود بجای پارک ملت بگو دانشگاه فردوسی، شاید هنوز درخاطرش اتوبوسهای واحد قدیم مشهد است که راننده داد میزد ؛" ابکوه نبود... رفتیم "

اوزمانی که از نائب رئیس شورای اسلامی شهر مشهد شنید «تعویض نام ایستگاه پارک ملت به دانشگاه فردوسی یا هرنام دیگری علاوه برتبعات اجتماعی و فرهنگی، در این شرایط اقتصادی هزینه مالی هم دارد» حسابی جاخورد چرا که ، محمدمهدی هادی نیا خاطرنشان کرد: معاونت حمل‌ونقل اعلام کرده این هزینه بیش از 500 میلیون تومان است. این هزینه مربوط به تغییرات سیستم گویا، نقشه جغرافیایی و.. است. این تغییر نام، سیستم‌های نرم‌افزاری مترو همچون سیگنالینگ، مخابرات، سیروحرکت، سرورهای سیستم و... که خارجی هستند را تحت تاثیرقرارمی‌دهد.

ماجرا آن هفته ختم به خیر شدو پولهای مردم بیچاره مشهد صرف اهداف سیاسی- درادامه توضیح خواهم داد-  برخی اعضا نشد، اما انگار این اهداف انقدر ارزشمند هستند که پول و حق وحقوق مردم دربرابر به هیچ نمیارزد چرا که مساله ای را که رمارم میانسال بخاطر اندکی تجربه سیاسی  زمین گذاشت ، عضو جوان شورا برداشت ، احسان اصولی که مانند کاراموز سیاسی شورای شهر میماندو اولین تجربه مدیریتی اش را به لطف فهرست اصلاح طلبی درشورای شهر مشهد میگذراند والبته هنوز برخلاف دیگر جوان شورای شهر گرفتار پرونده و دادگاه نشده است این هفته مساله تغییرنام را مطرح کرد البته نه برای یک ایستگاه که موضوع را به سه ایستگاه کشاند تا 5/1 میلیارد ازپولهایی که مردم مشهد به شهرداری میپردازند با بالا بردن دست چند عضوشورای شهر به هوا برود.

آنها همچنان دلایل عجیب وغریب خود مبنی برتاثیر فرهنگی را مورد تاکید قراردادندو البته درجلسه ای که انگار از قبل هماهنگ شده بود نگفتند که کجای نام " ملت "غیر فرهنگی است یا چرا " سلامت " ضد فرهنگ است و درصورتیکه روی قطار نام "ولایت " قید شود چه اتفاقی خواهد افتاد که مطابق میل شورا نشینان مشهد نیست .

البته اگر نیم نگاهی به اظهارات اعضای شورای شهر داشته باشید بخوبی جریان بازی با نامها درشورا برایتان اشکار خواهد شد.

شهناز رمارم  درمورد خواستگاه مردمی این تغییر نامها میگوید: در خصوص تغییر نام ایستگاه پارک ملت قطار شهری نظرسنجی از مردم صورت نگرفته است. نظر سنجی دقیقی از مردم باید انجام شود نه اینکه یک نفر نظرسازی کند.

وی ادامه داد: تاکنون در نام‌گذاری‌ها و تغییر نام‌ها، نظرسنجی از شورا ندیده‌ایم در این شورا به این موضوع اعتقاد داریم و یکی از شعارهایمان بوده و همچنین در مبانی اصلاح طلبی رجوع به نظر مردم و مشارکت شهروندان در مدیریت شهری از مولفه‌های اصلی است اما تاکنون توفیق پیدا نکرده‌ایم نظرسنجی انجام دهیم؛ معمولا یا پیشنهادات به ما رسیده یا لوایح شهرداری بوده و ما در مقابل یک پیشنهاد تصمیم گرفته‌ایم. من یادم نمی‌آید که نظرسنجی انجام شده باشد.

خوب حداقل دراعترافات صادقانه این عضوشورا مشخص شد مردمی که پول این تغییر نامها ازجیب انها هزینه میشود هیچ نقشی و نظری درباره آن نداشته وندارندو شاید درسایر تصمیمات شورا هم نداشته باشند.

اما احسان اصولی این جوان شورایی در خصوص نام‌گذاری‌ها معتقد است :" نام متفاوتی است که  با راهبردهای شورا و شعار ما هم سو است."

اصولی درباره مشکلش با ولایت هم میگوید :" همانگونه که می‌دانید در قطارشهری مشهد نام ایستگاه پایانی هر مسیر بر روی نشانگر آن قطار درج می‌شود با توجه به اینکه نام ایستگاه آخر خط دوم قطارشهری «ولایت» بوده و بر قطاری که به سمت انتهای طبرسی حرکت می‌کرد ولایت نام می‌گرفت و با توجه به اینکه مردم خیلی با این نام آشنا نبودند و ایستگاه طبرسی یک ایستگاه قبل از ولایت بود، جای این دو ایستگاه را عوض کردیم تا روی قطار نام «طبرسی» درج شود."

جالب بود ، نه . از نظر این عضو جوان مردم بانام " ولایت "آشنا نیستند!!!

اما آخرین دلیل را هم از زبان همین عضو شورا بشنوید ، وقتی که قرار است یک شرکت بخش خصوص از مواهب ویژه شورای شهر بهره های ویژه ببرد انهم به دلایلی که خیلی راحت میشود حدس زد: " درخواستی از شرکت «آبادگران» که از شرکت‌های قدیمی در حوزه ساخت‌وساز است . درخواستی را دادند که قطعه ورودی بزرگراه شهید کلانتری تا درب مجتمع را به اسم خیابان آبادگران نام‌گذاری شود که در کمیته و کمیسیون نام‌گذاری شد و در شورا هم تصویب شد."

شاید برای خیلی ها ماهیت شرکت آبادگران ناشناخته باشد اما خبرنگارانی به مانند نگارنده که عمرکارشان بیش از این شرکت است بخوبی از زیر وبم کارعمرانی! آن باخبرند و میدانند که این شرکت چگونه تپه های محل تنفس مشهد را تبدیل به آپارتمانهایی با ارزش میلیاردی کرده و برای چه کسانی آبادانی! به ارمغان اورده است .

رمضانعلی فیضی، رئیس کمیسیون مناطق پیرامونی و کم برخوردار شورای اسلامی شهر مشهد هم ختم کلام این نوشته را دراهداف نامگذاری بیان میدارد ومیگوید:  در حقیقت باید در نام گذاری‌ها سمت و سوی فرهنگی شورای شهر مدنظر باشد. این موضوع با فضای سیاسی کشور که تدبیر و امید است هم‌سو است. پشت این نام‌گذاری‌ها فلسفه، مطالبه و پیشینه است.

جالب است که بدانید هادی بختیاری، معاون فرهنگی شهردار مشهد اظهار میدارد: باید این را گفت که هیچ مطالبه‌ای پشت این نامگذاری نه از طرف مردم و نه از طرف دانشگاهیان نبوده است.