به گزارش گروه بین المل قدس آنلاین، پس از آنکه استفان دی‌میستورا، نماینده ویژه دبیرکل سازمان ملل متحد در امور سوریه، از شنیده‌هایش درخصوص زمان حمله ارتش سوریه به ادلب به منظور پاکسازی آخرین سنگر تروریست‌ها در سوریه خبر داد و تاریخ 10 سپتامبر را به عنوان ضرب الاجل اعلامی از سوی نظام سوریه اعلام کرد، رژیم صهیونیستی منطقه وادی عیون در حما را موشک باران کرد و از نارضایتی خود از حمله پیش رو به ادلب پرده برداشت و در عین حال از تروریست‌های موجود در سوریه که در قالب یک گمانه تعداد آن‌ها بیش از 70 هزار نفر تخمین زده می‌شوند، اعلام حمایت کرد.

صرف نظر از اینکه به چه میزان این هشدار رژیم صهیونیستی مخاطبی در میان حکام سوریه و متحدان این کشور پیدا کند و یا محل اثر واقع شود، توجه به چند نکته در خصوص آینده عملیات در ادلب ضروری است.

نخست آنکه اگرچه تاریخ اعلامی از سوی دی میستورا براساس شنیده‌ها اعلام شده است، اما واقعیت آن است که به دلیل متأخر بودن این تاریخ بر تشکیل جلسه رؤسای جمهور ایران، روسیه و ترکیه در ایران در خصوص ادلب و آینده تروریست‌ها در سوریه این گفته می‌تواند یک اعلام صوری و یا پیش‌بینی صرف باشد؛ آنچه مسلم است اینکه دیر یا زود عملیات ادلب کلید خواهد خورد و عزم دولت سوریه و متحدان این کشور بر آن است تا این آخرین پایگاه تروریست‌ها نیز فتح گردد.

دوم اینکه پیش از آغاز انجام عملیات درادلب، در مناطقی چون ریف لاذقیه، شمال حما و غرب حلب همچنان لکه‌هایی ازحضور تروریست‌ها باقی مانده است که باید پاکسازی شود. اگر چه عملیات‌های پراکنده‌ای در روزهای اخیر در این مناطق درحال انجام است، اما به نظر می‌رسد در روزهای آینده شاهد جدیت بیشتری در امر پاکسازی این مناطق باشیم؛ معنای حملات موشکی صهیونیست‌ها به منطقه «وادی عیون» در استان حما نیز به نظر در ارتباط جدی با این مسئله باشد.

سوم آنکه برگزاری مانوردریایی-هوایی پرحجم روسیه در مدیترانه و در نزدیکی سواحل سوریه در روزهای گذشته با هدف ارسال این پیام که روسیه درمقابل هرگونه حمله موشکی به سوریه از آمادگی کامل برخوردار است، درکنار اعلام عدم حمایت ترکیه از گروه تروریستی موسوم به «هیئت تحریر الشام» و سرانجام سفر وزرای دفاع و خارجه ایران به سوریه پیش از اجلاس جمعه در تهران حکایت از آن دارد که در امر مبارزه با تروریسم در سوریه کشورهای متحد سوریه همچنان با حکومت بشار اسد همراه خواهند بود و این بدان معناست که طرح آزادسازی ادلب کاملاً قطعی است و البته زمان تحقق آن زیاد دور نیست.

چهارم آنکه اظهار دی میستورا پیش از آنکه ناشی از دغدغه مندی این نماینده سازمان ملل برای مردم ادلب و سوریه باشد، متوجه حفظ منافع دولت‌های اروپایی و آمریکاست؛ چه آنکه عملیات در ادلب پیش از آنکه برای ملت سوریه مخاطراتی در پی داشته باشد، دولت‌های غربی را با سیلی از تروریست‌هایی مواجه می‌کند که به دنبال شکست قطعی از ارتش سوریه راه اروپا و غرب را در پیش خواهند گرفت و آنگاه این غربی‌ها هستند که باید هزینه این فرزندان دیروز و دشمنان امروز خود را در سرزمین‌هایشان تقبل کنند.

دی میستورا با ذکر عددی 10 هزار نفری برای تروریست‌های باقیمانده در ادلب می‌کوشد تا هزینه مبارزه با این جماعت محدود را بیش از منافع آن معرفی کند و با کوچک‌سازی مسئله و در مقابل آن بزرگنمایی آنچه به راه افتادن «حمام خون» در ادلب معرفی می‌کند، حداقل ماجرای عملیات را به تأخیر بیندازد.

 پنجمین نکته آن است که معنای تلاش‌ها برای به تأخیر انداختن عملیات در ادلب در واقع اعطای فرصت به آمریکاست؛ آمریکا با خرید زمان می‌کوشد تا «منطقه‌ای ممنوعه» در شمال سوریه ایجاد کند، منطقه‌ای که از یکسو صیانت و حفاظت از تروریست‌ها را در خاک سوریه عهده‌دار شود و از دیگر سو منافع آمریکا در سرزمین پرثروت شمالی سوریه راپاسداری کند؛ پیش از این بهانه‌جویی‌های آمریکا، فرانسه و بریتانیا مبنی بر احتمال استفاده حکومت اسد از سلاح شیمیایی در ادلب نیز در همین چارچوب قابل تحلیل و مطالعه بود.

و آخرین نکته آنکه در عملیات ادلب چنان که معلوم است احتمال استفاده از مردم به عنوان سپر انسانی دور از ذهن نیست و تلاش تروریست‌ها برای تحویل «منطقه سوخته» به فاتحان جنگ کاملاً محتمل است. بنابراین احتمال وقوع ماجرایی همچون آنچه درحلب و همچنین موصل پیش از این اتفاق افتاد و طی آن هم جنگ به درازا کشید و هم عملیات به شکلی کوچه به کوچه و خانه به خانه پیش رفت کاملاً وجود دارد.

انتهای پیام/