به گزارش قدس آنلاین ، دکتر علی‌اصغر سرچاهی،  اظهارکرد: در تمام دنیا دامپزشکان در بهبود وضعیت سلامت جامعه نقش مهمی را ایفا می‌کنند ولی متاسفانه در ایران نقش دامپزشکان در تامین سلامت جامعه از سوی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی کشور مورد توجه قرار نمی‌گیرد.

وی افزود: بیماری‌های مشترک زیادی بین دام و انسان وجود دارد که از دام به انسان منتقل می‌شود. دامپزشکان در کنترل و پیشگیری این دسته از بیماری‌ها از قبیل تب مالت و سل می‌توانند نقش بسیار مهمی در جامعه ایفا کنند ولی متاسفانه نقش دامپزشکان در بهبود سلامت جامعه کمرنگ شده‌است.

عضو هیئت علمی گروه دامپزشکی دانشگاه فردوسی مشهد در خصوص پیشرفت رشته دامپزشکی در ایران نسبت به سایر نقاط دنیا افزود: دامپزشکی در دنیا از نظر علمی و روش‌های تدریس بسیار پیشرفت کرده‌است ولی متاسفانه در ایران نحوه آموزش دامپزشکی نسبت به 40 سال گذشته تغییر چندانی نکرده‌ است. دروس دامپزشکی باید متناسب با رشد جامعه تغییر می‌کرد، زیرا جامعه 30 یا  سال40 گذشته چه از نظر دام یا چه از نظر وضعیت بهداشت و سلامت تغییرات زیادی کرده‌است. آموزش دامپزشکی باید متناسب با رشد جامعه تغییر کند ولی همچنان از نظر آموزش دامپزشکی در ایران نسبت به سایر نقاط دنیا عقب هستیم. 

وی افزود: یک سری فعالیت‌های جدید در برخی دانشکده‌های دامپزشکی ایران انجام شده‌است ولی همچنان در روش تدریس دروس به‌روز نیستیم. همچنین امکانات دامپزشکی در اروپا و آمریکا در حد امکانات پزشکی است، ولی در ایران نه تنها از نظر امکانات با کمبود مواجه هستیم بلکه نسبت به دانشکده‌های پزشکی موجود در ایران از سطح پایین‌تری برخورداریم.

استاد دامپزشکی دانشگاه فردوسی مشهد بااشاره به رشد بی‌رویه دانشکده‌های دامپزشکی در ایران خاطرنشان کرد: متاسفانه در ایران تعداد پذیرش دانشجو نسبت به نیاز جامعه خیلی بیشتر است و این باعث افت انگیزه دانشجویان این رشته می‌شود. باید درخصوص این قضیه فکر جدی کرد زیرا خیلی از دانشجویان پس از فارغ‌التحصیلی با بیکاری مواجهه خواهندشد. دانشجو وقتی با این تفکر وارد دانشگاه می‌شود از همان ابتدا انگیزه خود را از دست می‌دهد. 

سرچاهی ادمه‌ داد: برای ورود به دروس عملی یک سری دروس تئوری وجود دارد که در این زمینه مشکلاتی نیز وجود دارد. دروس علوم کاربردی باید روی حیوان زنده تدریس شود که متاسفانه روی حیوان غیرزنده تدریس می‌شود. ارتباط عملی بین رشته‌های پایه و کلینیک دامپزشکی، جهت آموزش قوی‌تر باید پررنگ‌تر شود.

وی دررابطه با وضعیت اجتماعی دامپزشکی در ایران عنوان‌کرد: یک دانشجو زمانی که در این رشته فارغ‌التحصیل می‌شود انتظار دارد به عنوان یک دکتر مورد احترام جامعه قرارگیرد، در حالیکه اطلاعات عموم مردم درخصوص دامپزشکی بسیار پایین است و از این بابت که دامپزشک در سطح یک پزشک است، اطلاعی ندارند.  از سوی صاحبان دام این بی‌توجی نیز دیده می‌شود که صرفا به درمان دام خود توجه دارند. فارغ از اینکه زحمتی که یک دامپزشک برای یک دام می‌کشد گاهی از یک پزشک بیشتر است و خطراتی که به مراتب متحمل می‌شود مورد تکریم اجتماع قرار نمی‌گیرد.

استاد دامپزشکی دانشگاه فردوسی مشهد افزود: این نکته باید مورد توجه قرار بیگرد که حیوان از بیان درد خود عاجز است و دامپزشک باید بوسیله معاینات، درمان بیمار را تشخیص دهد. درحالیکه انسان با بیان درد خود ضمن معاینه سریع‌تر، زودتر نیز درمان می‌شود. دامپزشکان نسبت به زمانی که برای بیمار می‌گذارند ویزیت کمتری نسبت به پزشکان دریافت می‌کنند.

سرچاهی درخصوص وضعیت اشتغال دانشجویان این رشته بیان‌کرد: تعداد فارغ‌التحصیلان دانشجویان در رشته دامپزشکی نسبت به دام بسیار بیشتر است. از همین رو به علاقه‌مندان این رشته توصیه می‌کنم در صورتی‌که به این رشته علاقه دارند وارد دامپزشکی شوند. زیرا صرفا برخی از افراد به‌دلیل کسب مدرک دکتری در این رشته، پس از فارغ‌التحیصیلی با بیکاری روبرو می‌شوند. اگر دانشجویان با علاقه وارد این رشته شوند و به خوبی آموزش ببینند پس از ورود به جامعه با بیکاری روبرو نخواهندشد.

منبع : ایسنا