خلیل موحدی فعال فرهنگی در گفتگو با خبرنگار فرهنگی قدس آنلاین، با اشاره به نقش خداوند متعال در امید آفرینی در قرآن کریم گفت: اولین امیدواری از سوی خداوند سبحان به بشریت اعطا شده است؛ وجود معاد و آینده روشن انسانها و اینکه انسان بیهوده وپوچ آفریده نشده است اولین امیدواری برای سعی و کوشش انسان و انسان بودن در مسیر زندگی تا رسیدن به آخرتی آباد و سعادتمند است؛ این مساله به قدری مهم است که خداوند متعال در قرآن کریم هنگامی که می خواهد انذار بدهد اول بشارت می هد و سپس به انسانها انذار می دهد؛ خداوند متعال در قرآن کریم از پیامبر اکرم(ص) می خواهد که در وهله اول به مردم بشارت وامید بده سپس آنهایی که در این راه وارد نشده و تسلیم حق نشدند را انذار و از عقاب حق آگاه نما.

 وی  افزود: خداوند متعال با اذعان به اینکه پیاده شدن قاعده امیدواری در زندگی انسانها، می‌تواند نقش و رنگی به زندگی آنها بزند، نهال امیدواری را در دل بشر کاشته است؛ به باور همه روانشناسان و جامعه شناسان و کارشناسان دینی و سبک زندگی امیدواری به معنای تولدی دوباره در هر روز زندگی بشر است، لذا انسان ناامید قادر به انجام کاری نیست از این رو اگر زندگی چنین فردی روز به روز به قهقرا رفت و تنزل کرد، چیزی دور از ذهن نیست.

این  کارشناس فرهنگی خاطر نشان کرد: قرآن کریم بارها براین نکته تاکید کرده است که امید به بخشش و عطای خداوند، بدترین و ناامیدترین انسانها را به راه حق و حقیقت بازگردانده است؛ لذا با امید به خدا می توان از حضیض ذلت به اوج عزت رسید، به شرط آنکه راه مشخص و برنامه مسیر عملیاتی باشد؛ خداوند متعال در سوره مبارکه اسری براین موضوع تاکید دارد که هر انسانی هر چند خسران دیده و ناامید تا زمانی که نفس می کشد باید امیدوار باشد و می تواند به سوی خداوند متعال بازگردد.

موحدی با تاکید بر مبانی امید بخش دینی، اظهار داشت: اینکه خداوند متعال در قرآن انسانها را به عدم ناامیدی از رحمت خداوند فرا می‌خواند نوعی رحمت و امید به آینده و گام گذاشتن در مسیر زندگی جدیدی است؛ اگر خداوند متعال در قرآن بر حسناتی تاکید می کند که انجام آن پاک کننده گناهان و سیئات است به معنای امیدواری در زندگی بهتر و بازگشت به فطرت انسانی است؛ اینکه خداوند در قرآن کریم بر بخشیدن گناهان بشر تاکید می کند، دال بر روحیه بخشش و امیدواری است که باید در همه انسانها برای رسیدن به بهترین ها وجود داشته باشد.

وی افزود: بی شک آیات قرآن کریم و معارف اهل بیت سرشار از امید است؛ امید برای ساختن دنیای امروز، امید برای ساختن دنیای فردا، امید برای تربیت نسلهای بهتر، امید برای ایجاد تحول در زندگی و امید برای رشد و تعالی دررسیدن به خداوند هستی آفرین.

این کارشناس فرهنگی با اشاره به دیدن نیمه پر لیوان و ظرفیت های داخلی در تداوم حس امیدواری، اظهار داشت: نیمه پر لیوان دیدن یکی از شاخص های سنجش امید به شمار می رود. بی شک هر جامعه ای و هر فردی دارای نواقص و مشکلاتی است از این رو به جای منفی نگری و برجسته نمایی نقاط ضعف باید به تقویت نقاط قوت همت گماشت؛ مقایسه امنیت در جمهوری اسلامی ایران، آزادی دینی و وجود رهبر فرزانه ای در ایران اسلامی همه وهمه بارقه های امیدی است که نیمه پر لیوان را در مسائل و سختی های پیش رو به یاد ما می اندازد؛ لذا با توجه به اینکه امیدواری نیز بستگی به سهم و درجه ایمان ما دارد تقویت امیدواری نشانه تقویت ایمان دینی است.

وی درباره راهکارها و شاخص های امید آفرینی افزود: امید به خدا داشتن در هر وضعیتی اعم از غم یا شادی، عدم ارتباط و انس گرفتن با انسانهای ناامید و بدبین، انسانهایی که مدام در حال تخریب فضای روحی دیگران هستند، دوستی با انسانهای امیدوار و مثبت نگر همه وهمه از مولفه های افزایش امیدواری و راهکارهای رسیدن به امیدواری بهتر است.

خلیل موحدی با اشاره به توجه به بیانات امید آفرین رهبر و حرکت در جامه عمل پوشاندن به آنها تاکید نمود و گفت: بی شک مقام معظم رهبری نقش ویژه ای در شادی و ایجاد امید در جامعه برعهده دارند، هر گاه ایشان سخنی می گویند صحبت های مملو از ایمان ایشان ایجاد شادی و انگیزه در مردم می کند و طوفانی از امیدواری را در تنگناهای سیاسی و اقتصادی ایجاد شده رقم می زند، لذا صدا وسیما و همه مسوولان وارکان نظام باید متولی امید آفرینی براساس رهنمودهای اقتصادی، سیاسی و فرهنگی رهبر معظم انقلاب باشند. مطبوعات، ائمه جماعات به عنوان پدران روحانی محلات دراین مساله نقش برجسته ای بر عهده دارند؛ بی شک تقویت امید در جامعه منجر به سلامت روح و روان و برداشتن گام های موثر در رشد و اعتلای فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و حتی سیاسی می شود.

انتهای پیام/