در این مجموعه هنرمندان رشته‌های سفال، سرامیک، انگشترسازی، قلمزنی و شبکه‌زنی، منبت چوب، قلمزنی روی سنگ، پاپیه ماشه سنتی و مدرن، معرق چوب و فلز، نقش برجسته روی سفال، ساخت سازهای سنتی ایرانی، همجوشی شیشه، نقاشی روی شیشه، تذهیب، حکاکی روی چرم، قلمزنی روی مس، سراجی سنتی و... گردهم جمع شده‌اند.
رکود هنر و نبود حمایت مسئولان
به سراغ میترا حیدری، کارشناس صنایع دستی، متولد ۱۳۶۳ می‌روم؛ هنرمندی که مشغول به کارمعرق روی چوب است. او درباره سابقه و کارش در این مجموعه می‌گوید: ۱۵ سال مشغول به کارهستم و در حال حاضر مشغول کار بر روی یک میز به سفارش سازمان میراث فرهنگی هستم.
قرارداد من برای این کار ۳ میلیون تومان است درحالی که هزینه‌های چوب هم در کار هنر چند برابر شده است.
قبلاً یک کیسه چوب برای کارم را با ۱۰۰ هزار تومان تهیه می‌کردم، اما الان با همان پول فقط ۵ تکه چوب را می‌توان خرید. او تأکید می‌کند: اگر مسئولان ذی ربط هنرمندان را حمایت نکنند، نمی‌توان کارهنری را ادامه داد. درصورت نبود حمایت، این همه وقت گذاشتن به عنوان منبع درآمد برای هنرمند بی فایده است؛ اما درحال حاضر خوشحالم که حداقل فضایی برای کار وجود دارد تا هنرم را انجام دهم.
«مهرناز بهزاد نسب»، متولد ۱۳۷۰ و کارشناس ارشد هنراسلامی هم در این مجموعه مشغول همجوشی شیشه است؛ او می‌گوید: این هنر علاقه‌مندان خاص خودرا دارد و من از طریق سایت و اینترنت کارهایم را می‌فروشم و در این فضا نیز گاهی بازدیدکنندگان یا گردشگران خریدار کارهایم هستند.
هنر و مشاغل خانگی
«فهیمه رضوانی»، متولد ۵۹ و کارشناس ارشد صنایع دستی است. او که بیش از ۱۲ سال در این هنر مشغول به کار است، درباره هنرش می‌گوید: ابتدا نقاشی روی شیشه کشیده و سپس لعاب داده شده و داخل کوره پخته می‌شود. وی اضافه می‌کند که علاوه بر تولید آثار هنری در این مرکز، این هنر را در غرفه‌ای که به وی واگذار شده به مراجعه کنندگانی که علاقه‌مند به انجام کار مشاغل خانگی هستند، آموزش می‌دهد تا آن‌ها نیز درآمدزایی داشته باشند.
نداشتن توجیه اقتصادی
«مریم سراوانی»، مدرس ۳۷ ساله دانشگاه در رشته علوم سیاسی و هنرمندی است که ۱۰ سال قلمزنی روی مس را تجربه کرده است.
او نیز می‌گوید: هنر درآمدی ندارد و شاید این روزها کار هنری توجیهی نداشته باشد و من و امثال من تنها به خاطر علاقه خودمان کار می‌کنیم و گرنه اصلاً سود اقتصادی ندارد. او که دارای درجه هنری است، توضیح می‌دهد: درحالی که روزی ۷ ساعت برروی یک اثرکار می‌کنم و خلق یک اثر حدود یک ماه به طول می‌انجامد و مس بسیار گران شده است، نسبت به زمان و انرژی که یک هنرمند روی کارش می‌گذارد، اصلاً قیمت منطقی برای فروش یک اثر هنری وجود ندارد که یکی از دلایل اصلی آن، قدرت خرید پایین مردم است.
مواد اولیه گران و پایین بودن قدرت خرید
«مینا عوض وردی»، متولد ۷۳ و کارشناس مدیریت مالی است. او درحالی که مشغول دوخت یک کیف چرم است، می‌گوید: به کار چرم علاقه دارم هرچند کار روی چرم ساده نیست و تمیزی کار خیلی اهمیت دارد. متأسفانه پایه چرم گران است و مردم علاقه‌مند به خرید؛ اما قدرت خرید ندارند. بازدیدکنندگان معمولاً کارها را می‌پسندند ولی عموماً توان خرید ندارند.
«سیاوش شمسایی» که ۲۵ ساله است، حکاکی و نقاشی روی چرم و سراجی را انجام می‌دهد؛ وی نیز می‌گوید: کار هنری به لحاظ کسب درآمد مقرون به صرفه نیست. این کارشناس سازمان صنایع خاطرنشان می‌سازد: سراجی، هنری است که باید با دست انجام شود، اما امروز برای آن که کارها ارزان‌تر تمام شود، باید کیفیت را فدای قیمت و سبک بازارکرد؛ یعنی کارها عمدتاً به صورت سری دوزی و ارزان‌تر از دستی است. درعین حال این مکان، فضای مناسبی است که هنرمندان را گرد هم جمع کرده است. «منیژه آرمات»، یک کارشناس جغرافیا است که در حال سفالگری توضیح می‌دهد: علاقه‌مند به کار هنری بودم و در حال حاضر با برادرم مشغول به کار هستم. ایجاد این گونه فضاها در کنار بناهای تاریخی هم فرصت خوبی برای رونق کار هنرمندان و نیز درآمدزا می‌تواند باشد.
نحوه حضور هنرمندان
مدیرمجموعه فرهنگی تاریخی مصلی هم در گفت‌وگو با گزارشگر ما درباره نحوه حضورهنرمندان دراین مجموعه بیان می‌دارد: تا قبل ازسال ۹۷ این غرفه‌ها به صورت رایگان در اختیار هنرمندان قرار داشت؛ اما با توجه به تعداد زیاد هنرمندان متقاضی حضور در این مرکز، فراهم آوردن زمینه حضور دیگر هنرمندان نیز در دستورکار قرار گرفت تا اجحافی در حقوق آن‌ها نشود و امکان استفاده از این مکان و اشتغال‌زایی برای آن‌ها نیز فراهم شود.
شرایط دریافت مکان برای هنرمندان
ستار قاسمی تصریح می‌کند: از این رو از طریق مزایده و آگهی در روزنامه برای بخش هنرمندانی که در بخش تولیدی خواهان فضای کار بودند، این افراد انتخاب شدند که مدت حضور این هنرمندان یک ساله است و ماهانه متناسب با فضایی که در اختیار آن‌ها قرار گرفته است بین ۲۰۰ تا ۵۰۰ هزار تومان اجاره می‌پردازند. وی خاطرنشان می‌سازد: یک گروه دیگر هم گروه هنری هستند که با اداره کل میراث فرهنگی قرارداد دارند که کارهای هنری شان را به این اداره کل تحویل می‌دهند؛ این گروه به صورت رایگان دراین محل حضور دارند. البته هردو گروه دارای مجوز فعالیت هستند.
نبود بازار فروش دائمی آثارهنری
قاسمی درباره مشکلات صنایع دستی نیز تأکید می‌کند: بزرگ‌ترین مشکل هنرمندان، نبود مکان مشخص و دائمی برای فروش آثارشان است که از مهم‌ترین دغدغه‌های آنان است و درحالی که همه ما وظیفه داریم به این هنرمندان کمک کنیم و بخش خصوصی هم می‌تواند در این راستا کمک خوبی باشد، اما متأسفانه هیچ اقدامی صورت نگرفته است.
مدیرمجموعه فرهنگی تاریخی مصلی با بیان اینکه نبود تبلیغات صنایع دستی از دیگر مشکلات این عرصه است، ادامه می‌دهد: امروزه چین متأسفانه بازار ما را در دست گرفته و این درحالی است که خارجی‌ها هیچ آشنایی با صنایع دستی ما ندارند.
او اظهار می‌دارد: هنرمندان زیادی در استان داریم، اما شناختی از آن‌ها و کارشان وجود ندارد و هنرمندان در شرایط کنونی باید آثارشان را به روز کنند و مخاطب‌شناسی داشته باشند. همچنانکه کشور چین با این حربه توانسته است بازار را قبضه کند.
ایجاد جمعه بازار هنر
وی تأکید می‌کند: اگر تولید آثارهنرمندان ما انبوه باشد، می‌توانیم جمعه بازار صنایع‌دستی را راه اندازی کنیم. همچنین می‌توانیم در فضاهای هنری خودمان، بازارچه‌هایی را احداث کنیم که جزو برنامه‌ها و پیشنهادهای ما بوده و هست.
وی در پایان یادآور می‌شود: این مجموعه هر روز از ساعت ۸ صبح تا ۱۵ برای بازدید عموم باز و رایگان است.
منبع: روزنامه قدس
انتهای پیام/
نظر شما